Το μέλλον μας, χωρίς παιδιά

Πώς είναι δυνατόν να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος για να υποστηριχθούν οι οικογένειες, οι νέοι και η τρίτη ηλικία; Μην ξεχνάμε ότι οι συνταξιούχοι όχι μόνο πληθαίνουν αλλά δυστυχώς φτωχαίνουν. Ποιος θα εργάζεται για να είναι βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα όταν σύμφωνα με Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2012) υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν τέσσερα άτομα σε παραγωγική ηλικία σε κάθε συνταξιούχο (άνω 65 ετών) ενώ το 2060 θα υπάρχουν μόνο δύο άτομα για κάθε έναν συνταξιούχο;
FarukUlay via Getty Images

Η Ευρώπη γερνάει. Η Ελλάδα και η Ιταλία, είναι στις πρώτες θέσεις με το χαμηλότερο δείκτη γεννήσεων. Από το 1980 έως το 2000 οι γεννήσεις έβαιναν μειούμενες σε σχέση με τους θανάτους. Ειδικά για τη χώρα μας το έτος 2000 αποτέλεσε έτος ορόσημο αφού για πρώτη φορά, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 1.896, ενώ το 2014 κατά 20.659!

Εν μέσω της ασφυκτικής δημοσιοοικονομικής κρίσης, με την ανεργία να αγγίζει το 25% και το 48,6% στις παραγωγικές ηλικίες, με την ανασφάλιστη εργασία να εκτοξεύεται, τους νέους και τις νέες να μεταναστεύουν άρον-άρον και τις κοινωνικές δομές να καταρρέουν (βρεφονηπιακοί/παιδικοί σταθμοί, ολοήμερα σχολεία κ.α.) πώς είναι δυνατόν να αναμένουμε αύξηση των γεννήσεων;

Πώς είναι δυνατόν να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος για να υποστηριχθούν οι οικογένειες, οι νέοι και η τρίτη ηλικία; Μην ξεχνάμε ότι οι συνταξιούχοι όχι μόνο πληθαίνουν αλλά δυστυχώς φτωχαίνουν. Ποιος θα εργάζεται για να είναι βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα όταν σύμφωνα με Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2012) υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν τέσσερα άτομα σε παραγωγική ηλικία σε κάθε συνταξιούχο (άνω 65 ετών) ενώ το 2060 θα υπάρχουν μόνο δύο άτομα για κάθε έναν συνταξιούχο;

Φαύλος κύκλος. Σε αυτή την αδιέξοδη πραγματικότητα, ορισμένοι αναζητούν τη λύση του δημογραφικού ζητήματος στα πρόσωπα των προσφύγων. Θα μπορούσε να είναι η λύση για τη «γερασμένη» κοινωνία μας. Πρόσφυγες οι οποίοι λόγω της κουλτούρας τους γεννούν περισσότερα παιδιά, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να εργαστούν σε δύσκολες και κακοπληρωμένες συνθήκες ώστε να επιβιώσουν. Αυτό, ίσως αποτελεί μια κυνική ομολογία για την Ευρώπη των λαών και δεν διασφαλίζει την αρμονική ενσωμάτωση των προσφύγων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Η λύση του δημογραφικού πρέπει να αφορά όλους τους ευρωπαίους πολίτες και να έχει σαφή σχεδιασμό. Σχεδιασμό που θα στοχεύει στην ενθάρρυνση των γεννήσεων και στην στήριξη των οικογενειών με παιδιά, των πολυτέκνων ή μη, των μονογονεϊκών οικογενειών, ενώ θα παρέχει κίνητρα για εξωσωματική γονιμοποίηση. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η διασύνδεση της διαδικασίας απόκτησης παιδιών με φορολογικές ελαφρύνσεις, καθώς και τα κίνητρα για ευκολότερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, ευνοϊκότερη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά και σε σύγχρονες δομές και προγράμματα κοινωνικής μέριμνας.

Η λέξη κλειδί ωστόσο που θα βοηθήσει στο να βρεθούν οι λύσεις για την επίτευξη των παραπάνω είναι η ανάπτυξη. Η βιώσιμη ανάπτυξη με επίκεντρο τον άνθρωπο, την κοινωνία και το περιβάλλον, η οποία αποτελεί μονόδρομο για ένα μέλλον με παιδιά, για τα παιδιά...

Δημοφιλή