Γιατί να μετακινηθεί κάποιος για να εργαστεί; Σχεδόν σε ολόκληρη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, αυτή η ερώτηση θα ακουγόταν παράλογη. Μετακινούμασταν γιατί ήταν καθημερινό καθήκον κάθε εργαζόμενου να πηγαίνει από το σπίτι στον χώρο εργασίας του, στις 8 ή 9 το πρωί. Σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να εργαστούμε αποτελεσματικά από οπουδήποτε βρισκόμαστε αποφεύγοντας τις περιττές μετακινήσεις. Όπως δήλωσε ο Ιδρυτής & Διευθύνων Σύμβουλος της Regus, Mark Dixon, «η ευέλικτη εργασία δεν αποτελεί κάποιο φουτουριστικό όνειρο. Συμβαίνει σήμερα. Όπως γνωρίζει οποιοσδήποτε διευθυντής που κοιτάει μπροστά, η πρόκληση δεν είναι πλέον να φέρεις ταλαντούχους ανθρώπους σε ένα συγκεκριμένο χώρο εργασίας, αλλά στο να επιτρέψεις στους ταλαντούχους υπαλλήλους σου να εργαστούν αποδοτικά όπου τους βολεύει. Επομένως, γιατί να χρειάζεται να μετακινηθεί κανείς;»
Τα περιβαλλοντικά επιχειρήματα κατά των μετακινήσεων
Οι μετακινήσεις μέσα στην πόλη, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι εξαιρετικά ζημιογόνες για το περιβάλλον. Δεν χρειάζεται να είσαι φανατικό μέλος της Greenpeace για να παραδεχτείς πως τα χιλιόμετρα μποτιλιαρισμένων αυτοκινήτων και οι άσκοπες μετακινήσεις επιβαρύνουν το περιβάλλον.
Παρόλα αυτά, σε πολλές από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου, η καθημερινή μετακίνηση προς τη δουλειά εξακολουθεί να παραμένει γεγονός. Στο Λονδίνο, για παράδειγμα, παρότι το κέντρο έχει ωφεληθεί από την επιβολή τελών κυκλοφοριακής συμφόρησης, την πεζοδρόμηση και τους ποδηλατοδρόμους, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ουσιαστική, συνολικά, μείωση των μετακινήσεων. Το ίδιο ισχύει για στις περισσότερες Ευρωπαϊκές πόλεις συμπεριλαμβανομένης και της Αθήνας.
Ποιος ο λόγος να μετακινηθεί κανείς έτσι κι αλλιώς;
Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι εάν οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τη συνήθεια των μετακινήσεων, η οποία δεν έχει πλέον ουσιαστικό λόγο ύπαρξης. Προς αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν κάποια ενθαρρυντικά σημάδια. Στην Ιαπωνική πόλη Οσάκα, για παράδειγμα, οι μετακινήσεις άρχισαν να μειώνονται στη δεκαετία του '90 και αυτός ο ρυθμός μείωσης αυξήθηκε σημαντικά κατά τα πρώτα έτη της δεύτερης χιλιετίας. Σε άλλες πόλεις ανά τον κόσμο, η αύξηση της ευέλικτης εργασίας έχει καταφέρει να μειώσει τις αρνητικές συνέπειες των μετακινήσεων με αποτέλεσμα, αντί για μποτιλιαρίσματα πρωί και απόγευμα, η συμφόρηση να έχει «απλωθεί» μέσα σε περισσότερες ώρες της ημέρας.
Τα επιχειρήματα υπέρ της αλλαγής της εργασιακής κουλτούρας
Τα παραπάνω όμως είναι, απλώς, σταγόνες στον ωκεανό. Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να παραμένουν παγιδευμένοι σε μια ρουτίνα δουλειάς και μετακινήσεων, η οποία τους τρώει πολύτιμο χρόνο και ενέργεια και δεν είναι πλέον απαραίτητη. Η μείωση αυτής της δραστηριότητας δεν αφορά μόνο τους ίδιους ή την σωτηρία του πλανήτη. Έχει σημασία και για τις επιχειρήσεις.
Πρόσφατα η Regus διεξήγαγε μια έρευνα ανάμεσα σε περισσότερες από 11.000 επιχειρήσεις, η οποία έδειξε ότι σχεδόν 1 στους 5 συμμετέχοντες σκέφτονταν να αφήσουν τη δουλειά τους εξαιτίας της απόστασης του γραφείου από το σπίτι τους. Όταν το ταξίδι προς τη δουλειά παίρνει πάνω από μία ώρα, η δυσαρέσκεια αυξάνεται -με την έρευνά μας να δείχνει ότι σε όλο τον κόσμο, το 39% των συμμετεχόντων οι οποίοι είχαν να διανύσουν καθημερινά τέτοιες μεγάλες αποστάσεις είχαν, μέσα στα προηγούμενα δύο χρόνια, σκεφτεί σοβαρά να παραιτηθούν από την εργασία τους. Είναι ενδιαφέρον ότι, πολλοί από αυτούς τους συμμετέχοντες δήλωσαν επίσης ότι πραγματικά απολάμβαναν τη δουλειά τους. Αποτελεί πραγματική ειρωνεία, να έχεις τόσο πολλά άτομα έτοιμα να αφήσουν τη δουλειά που αγαπούν, εξαιτίας των μετακινήσεων που, σε πολλές περιπτώσεις, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Στην Regus έχουμε κάνει άλματα σε σχέση με την μείωση των μετακινήσεων του προσωπικού μας. Δεν έχουμε πλέον μεγάλα κεντρικά γραφεία, τα οποία απαιτούν το σύνολο του προσωπικού να πηγαίνει εκεί καθημερινά. Αντίθετα, οι περισσότεροι υπάλληλοί μας έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τους χώρους εργασίας που βρίσκονται πιο κοντά τους, να εργάζονται ευέλικτα και αποδοτικά και να εξοικονομούν πολύτιμο χρόνο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Για το λόγο αυτό, ήδη φροντίζουμε και στην Ελλάδα να προσθέσουμε περισσότερες τοποθεσίες και να καλύψουμε περιοχές που υπάρχει επαγγελματική δραστηριότητα και ανάγκη. Ελπίζουμε και άλλες εταιρείες να ακολουθήσουν το παράδειγμα μας. Χρειαζόμαστε επιχειρήσεις που θα ηγηθούν, κυβερνήσεις που θα βλέπουν μπροστά και ανθρώπους με φαντασία. Μπορεί, σε μερικές δεκαετίες, να βλέπουμε σε ταινίες την κίνηση στους δρόμους και να λέμε «Τι παράλογοι που ήμασταν τότε!»