Μετά από σύντομη χρονική περίοδο χωρίς να προηγηθεί ευρεία συζήτηση και προσεκτική ανάλυση του δημοψηφίσματος που τέθηκε στη κρίση του ελληνικού λαού, σήμερα έχουμε τα αποτελέσματά του. Με τη συμμετοχή των ψηφοφόρων να φθάνει στο 62%, το «ΟΧΙ» (61,3%) ξεπέρασε το «ΝΑΙ» (38,7%) κατά 22,6 ποσοστιαίες μονάδες σε επίπεδο χώρας.
Ο φόβος, ως ψυχολογικό εργαλείο, δεν κατάφερε να σβήσει από τη μνήμη των ψηφοφόρων την πενταετή λιτότητα, τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την ανεργία και τη φτώχεια. Τα capital controls και οι ουρές στα ATM των Τραπεζών δημιούργησαν ένα αρνητικό κλίμα, που όμως δεν ήταν αρκετό για να επηρεάσει την πρόθεση του μέσου ψηφοφόρου. Τελικά, τουλάχιστον έξι στους δέκα ψηφοφόρους, απέρριψαν την προτεινόμενη συμφωνία των δανειστών. Επισημαίνεται, ότι ακόμη και στα μεγάλα αστικά κέντρα σημειώθηκαν σημαντικές διαφορές υπέρ του «ΟΧΙ».
Οι Έλληνες ψήφισαν «ΟΧΙ»
Η πλευρά του «ΝΑΙ» απέτυχε να κερδίσει έστω και μία από τις 13 περιφέρειες της χώρας, όπως άλλωστε φαίνεται και στον ακόλουθο πίνακα:
Παρατηρούμε ότι ποσοστό άνω του 61% των Ελλήνων ψηφοφόρων απέρριψε τη λιτότητα που ζητούσαν από κοινού ΔΝΤ και ΕΕ.
Στις 13 Περιφέρειες της χώρας δώσαμε τα ποσοστά του «ΟΧΙ» και στο Γράφημα 1 δίνουμε το «καθαρό ποσοστό» μεταξύ του «ΟΧΙ» και του «ΝΑΙ» (Ποσοστό του «ΟΧΙ» μείον το ποσοστό του «ΝΑΙ»)
Γράφημα 1: Διαφορά (%) του «ΟΧΙ» από το «ΝΑΙ» ανά Περιφέρεια.
Παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει περιφέρεια της χώρας στην οποία το καθαρό ποσοστό να μην είναι θετικός αριθμός, ενώ υπάρχει καθολική επικράτηση του «ΟΧΙ». Αν συσχετισθούν τα αποτελέσματα αυτά με τα ποσοστά ανεργίας ανά περιφέρεια θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει μια θετική συσχέτιση. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει ότι αυξανόμενης της ανεργίας, αυξάνεται αντίστοιχα και το ποσοστό του «ΟΧΙ».Εκτός από τις συγκρίσεις σε επίπεδο περιφερειών ενδιαφέρον παρουσιάζει να παρατηρήσουμε τα υψηλότερα ποσοστά του «ΟΧΙ» και του «ΝΑΙ» των 15 πρώτων Δήμων.
Στον Πίνακα 2 εμφανίζονται 15 Δήμοι με τα υψηλότερα «ΟΧΙ» και τα υψηλότερα «ΝΑΙ»
Από τα στοιχεία του Πίνακα 2, παρατηρούμε τα εξής:
-Tέσσερις Δήμοι με τα υψηλότερα «ΟΧΙ» ανήκουν στην Αττική, και πιο συγκεκριμένα είναι oι Δήμοι Ασπρόπυργου, Περάματος, Φυλής και Αχαρνών.
-Έξι Δήμοι με τα υψηλότερα ποσοστά του «ΟΧΙ» ανήκουν στην Κρήτη. Είναι οι Δήμοι Γαύδου, Πλατανιά, Αποκορώνου, Χανίων, Γόρτυνας και Μαλεβιζίου.
-Δύο Δήμοι ανήκουν στην Ανατολική Μακεδονία: Δήμος Μύκας και Αρριανών.
-Στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου ανήκουν η Ικαρία και η Νίσυρος.
-Ο Δήμος Παξών ανήκει στα Ιόνια Νησιά.
-Ανάμεσα στους 15 Δήμους που έχουν το υψηλότερο ποσοστό του "ΝΑΙ", συμμετείχαν 8 Δήμοι της Αττικής.
Αξιοσημείωτο είναι να παρατηρήσει κάποιος ποιοι είναι αυτοί οι Δήμοι από τον πιο κάτω χάρτη της Αττικής.
Γράφημα 2: Επικρατέστερο αποτέλεσμα στους Δήμους της Αττικής
Η εικόνα του χάρτη της Αττικής δείχνει ότι οι 8 Δήμοι με το υψηλότερο ποσοστό «ΝΑΙ» είναι εκείνοι οι Δήμοι που οι κάτοικοί τους έχουν υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα και οι τιμές ανά τετραγωνικό μέτρο των ακινήτων τους είναι από τις ψηλότερες.
Φυσικά, δεν υπάρχει κάποιος Δήμος από αυτούς που να μπορεί να θεωρηθεί ως υποβαθμισμένη περιοχή.
Επομένως, αυτός ο χάρτης απεικονίζει διακριτά και την κοινωνική και οικονομική διαφοροποίηση των Δήμων. Σε όποιο Δήμο υπάρχει ανεργία, φτώχεια, κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων, εκεί οι πολίτες ψήφισαν «ΟΧΙ», επιδιώκοντας καλύτερες προοπτικές. Είναι σαφές ότι αυτή η κατάσταση που απεικονίζει ο χάρτης αυτός δείχνει ταυτόχρονα πού βρίσκονται τα περισσότερα προβλήματα και προσδιορίζει τους υπεύθυνους για την κατάσταση αυτή.
Η ποιοτική διαφορά των κομμάτων που στήριξαν το «ΟΧΙ» από το «ΝΑΙ».
Βέβαια είναι αρκετά δύσκολο το να μαντέψει κάποιος το σκεπτικό των ψηφοφόρων του «ΟΧΙ». Μια πρώτη προσέγγιση είναι ότι το «ΟΧΙ» είχε τις ακόλουθες ερμηνείες:
(α) θα μείνουμε στο ευρώ
(β) θα έχουμε οπωσδήποτε μία καλύτερη συμφωνία
(γ) δεν θα υπάρξουν νέα μνημόνια και άρα πολιτικές λιτότητας
(δ) όχι στις προηγούμενες συμφωνίες και μνημόνια
(ε) δίνουμε ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο στον Πρωθυπουργό
(στ) δεν υποτασσόμεθα στους δανειστές
(ζ) θα ανοίξουν σε πολύ λίγες ημέρες οι Τράπεζες.
Αντίστοιχα, το «ΝΑΙ» πιθανά είχε τις ακόλουθες ερμηνείες:
(α) Ναι στο ευρώ
(β) Ναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση
(γ) Ναι στη χρηματοδότηση των Τραπεζών
(δ) Ναι στη συμφωνία
Πολλά στοιχεία του «ΝΑΙ» μπορεί κάποιος να τα βρει και στο «ΟΧΙ».
Φυσικά, το ισχυρό «ΟΧΙ» δεν είναι «λευκή επιταγή» αλλά δείχνει εμπιστοσύνη στον Πρωθυπουργό προκειμένου να διαπραγματευτεί.
Τα κόμματα που πρωτοστάτησαν στη στήριξη του «ΟΧΙ» ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, η Χρυσή Αυγή και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Επειδή οι Εθνικές Εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 δεν απέχουν και πολύ χρονικά από το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, θα ήταν σκόπιμο να συγκριθούν αθροιστικά τα ποσοστά που έλαβαν τα κόμματα στις εθνικές εκλογές με τα ποσοστά του δημοψηφίσματος. Η σύγκριση είναι ενδεικτική και δε σημαίνει ότι αν γίνουν στο μέλλον εθνικές εκλογές τα τρία αυτά κόμματα θα συγκεντρώσουν οπωσδήποτε το ποσοστό του «ΟΧΙ».
Στον Πίνακα 3 εμφανίζονται ορισμένες περιοχές που παίζουν κυρίως ρόλο στο εκλογικό αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών
Παρατηρούμε από τον Πίνακα 3 ότι στις εθνικές εκλογές τα τρία κόμματα του «ΟΧΙ» έλαβαν το 47,37%. Το δημοψήφισμα διαμόρφωσε ένα 61,31%, που χρεώνεται στα τρία αυτά κόμματα.
Στην περίπτωση αυτή υπάρχει ένα ποιοτικό χαρακτηριστικό: οι αρχηγοί των τριών αυτών κομμάτων, δεν είχαν συνδεθεί με τα μνημόνια και συμμετείχαν ενεργά στη στήριξη του «ΟΧΙ». Αντίθετα, οι πρωταγωνιστές του «ΝΑΙ» ήταν πρόσωπα όπως οι Σημίτης, Μητσοτάκης, Καμίνης, Μπουτάρης, Ρουβάς, Σαμαράς και άλλοι, που περισσότερο και εντονότερα θύμιζαν στους πολίτες τους υπεύθυνους της καταστροφής τους.
Αξίζει να μελετήσουμε τι έδειχναν οι δημοσκοπήσεις που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος.
Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων έδωσαν εκτιμήσεις του τελικού αποτελέσματος μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων. Τα αποτελέσματά τους δίνονται στον Πίνακα 4:
Από τα στοιχεία του Πίνακα γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι, όλες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων αστόχησαν στις εκτιμήσεις τους. Το περίεργο είναι ότι όλες οι εν λόγω εταιρείες υπερεκτίμησαν το «ΝΑΙ» και υποεκτίμησαν το «ΟΧΙ».
Τελικά, επιβεβαιώθηκε ότι η δραματική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, τους οδήγησε στο «ΟΧΙ». Ο χάρτης της Αττικής στέλνει το μήνυμα ότι σχεδόν έχουμε μεταπηδήσει από την κοινωνία των 2/3 στην κοινωνία του 1/3 ή στην κοινωνία του 1/4, όσον αφορά την αξιοπρεπή διαβίωση.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι ισχυρό και σημαντικό και μεταφράζεται σε επιθυμία των Ελλήνων πολιτών για μια οικονομική πολιτική χωρίς λιτότητα. Άραγε, ποιο θα είναι το μέλλον που προδιαγράφεται για την Ελλάδα, εάν πραγματοποιηθεί η «ευχή» να πετύχει στις διαπραγματεύσεις ο Πρωθυπουργός με τους ευρωπαίους εταίρους μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;
Αυτή τη στιγμή πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους ότι η χώρα έχει ανάγκη μόνο από «ανάπτυξη».