Η εντυπωσιακή πολιτική στροφή του κ. Τσίπρα δεν αρκεί για να φέρει τη συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων και της Ελλάδας.
Οι συνομιλητές της κυβέρνησης Τσίπρα ερμηνεύουν τη στροφή του πρωθυπουργού προς τον οικονομικό ρεαλισμό και την ευρωπαϊκή προσαρμογή σαν ένα σωστό πολιτικό μήνυμα που όμως δεν αρκεί για τη συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.
Ζητούν πολλά περισσότερα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στη μείωση των δαπανών του Δημοσίου και τις διαρθρωτικές αλλαγές, για να βάλουν την υπογραφή τους σε μια συμφωνία που θα ανοίξει τον δρόμο για την επιπλέον χρηματοδότηση της Ελλάδας με 65 έως 70 δισ. ευρώ κατά τη διάρκεια της επόμενης τριετίας. Αρνούνται να δώσουν στα εθνικά κοινοβούλια και στην κοινή γνώμη των χωρών τους τη μάχη για μια συμφωνία που κατά την άποψή τους δεν οδηγεί πουθενά. Θεωρούν ότι εάν η κυβέρνηση Τσίπρα εγκαταλείψει το πρόγραμμα ή δεν το εφαρμόσει αποτελεσματικά θα βρεθούν εκτεθειμένοι και θα υποστούν τεράστια πολιτική φθορά στις χώρες τους.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί τις ελληνικές προτάσεις καλή βάση για συνεννόηση, ζητεί όμως πρόσθετη προσπάθεια από την κυβέρνηση Τσίπρα. Το ΔΝΤ θεωρεί ανεπαρκείς τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές και ζητεί αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Η ΕΚΤ εκφράζει τις αντιρρήσεις της και τοποθετείται κάπου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ. Η Γερμανία ζητεί περισσότερες διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και αρνείται οποιαδήποτε αναφορά στην αναδιάρθρωση του χρέους μέχρις ότου αποδείξουν ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του ότι μπορούν να επιτύχουν πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα.
Κατά την άποψή μου, το θρίλερ των Βρυξελλών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και ίσως συνεχιστεί και μετά την Κυριακή.