Λύση στο χρέος ή ρευστότητα μέσω Ντράγκι. Αλλιώς... Κούγκι

Το πιο πιθανό είναι όλες οι πλευρές να κρατήσουν στάση αναμονής και να δουν πώς θα εξελιχθεί η 2η αξιολόγηση του προγράμματος (με υπόθεση ότι θα δοθεί αισίως η υποδόση των 2,8 δισ.). Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να κλείσει και αυτή την αξιολόγηση. Πρώτον για να ανασάνει οικονομικά και δεύτερον για να επιδιώξει να μπει στο πρόγραμμα ρευστότητας του Ντράγκι. Με την οικονομία βαθιά πληγωμένη από τα capital controls και τη φοροκαταιγίδα, η διοχέτευση φρέσκου χρήματος στην αγορά είναι ίσως η μοναδική ελπίδα για να έρθει η ανάπτυξη και να αποκομίσει εκλογικό όφελος ο ΣΥΡΙΖΑ.
Maria Toutoudaki via Getty Images

Ένα σκληρό παζάρι εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες αναφορικά με την εξέλιξη του 3ου μνημονίου και τον ρόλο που θα έχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Η Ελλάδα είναι για το ΔΝΤ ο μεγαλύτερος πελάτης, καθώς του αποφέρει κάθε χρόνο €700 εκ. έσοδα από τόκους. Όμως το Ταμείο δεν έχει βάλει χρήματα από τον Ιούνιο του 2014. Και δεν προτίθεται να το κάνει αν δεν πραγματοποιηθούν οι 3 προϋποθέσεις που έχει θέσει. 1) ελάφρυνση του χρέους, 2) χαμηλότερα πλεονάσματα και 3) γενναία μέτρα.

Στα μέτρα που προτείνει περιλαμβάνονται: μειώσεις συντάξεων, ώστε τα χρήματα να πάνε σε άνεργους και κοινωνικό κράτος, χαμηλότερο αφορολόγητο όριο και παράλληλη μείωση των φορολογικών συντελεστών, αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις, δραστική μείωση των κόκκινων δανείων κτλ. Οι Ευρωπαίοι αντίθετα δε δείχνουν διατεθειμένοι να συμφωνήσουν για το χρέος πριν το 2018, ενώ εμμένουν σε πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ.

Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει ότι επιθυμεί πλέον την ενεργό συμμετοχή του ΔΝΤ, διότι είναι ο μόνος σύμμαχος της στο θέμα του χρέους και των χαμηλών πλεονασμάτων. Όμως είναι αμφίβολο ότι μπορεί να διαχειριστεί πολιτικά την εφαρμογή των προτάσεών του. Δύσκολα επίσης θα κλείσει η πληγή που άνοιξε μετά τις υποκλοπές μέσω Wikileaks.

Το πιο πιθανό είναι όλες οι πλευρές να κρατήσουν στάση αναμονής και να δουν πώς θα εξελιχθεί η 2η αξιολόγηση του προγράμματος (με υπόθεση ότι θα δοθεί αισίως η υποδόση των 2,8 δισ.). Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να κλείσει και αυτή την αξιολόγηση. Πρώτον για να ανασάνει οικονομικά και δεύτερον για να επιδιώξει να μπει στο πρόγραμμα ρευστότητας του Ντράγκι. Με την οικονομία βαθιά πληγωμένη από τα capital controls και τη φοροκαταιγίδα, η διοχέτευση φρέσκου χρήματος στην αγορά είναι ίσως η μοναδική ελπίδα για να έρθει η ανάπτυξη και να αποκομίσει εκλογικό όφελος ο ΣΥΡΙΖΑ. Αφού το χρέος φαίνεται ότι μετατίθεται μετά το 2018, πρέπει να βρει επικοινωνιακά ένα άλλο «success story» για να προωθήσει στην κοινωνία.

Κανείς όμως δεν ξέρει ακόμα την έκβαση της 2ης αξιολόγησης. Η στάση των Ευρωπαίων και ιδίως της Γερμανίας θα είναι πιο σκληρή σε σχέση με την προηγούμενη άνοιξη, λόγω και των δημοσκοπικών πιέσεων που δέχεται εκ δεξιών της η κ. Μέρκελ. Το κλίμα σίγουρα δε θα είναι το ίδιο, ενώ όλοι έχουν κουραστεί με την έλλειψη εμπιστοσύνης που εκπέμπει κι αυτή η κυβέρνηση και την απροθυμία της να εφαρμόσει τις απαραίτητες αλλαγές.

Στο πρώτο τρίμηνο του 2017 τα πράγματα θα έχουν ξεκαθαρίσει σε μεγάλο βαθμό και θα έχουν αποσαφηνιστεί οι προθέσεις όλων των πλευρών. Το πιο σημαντικό, θα έχει διαφανεί αν θα υπάρξει άμεση λύση στο χρέος ή αν η χώρα θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα ρευστότητας της ΕΚΤ, εφόσον βέβαια αυτό επεκταθεί πέραν του Μαρτίου. Αν τίποτα από τα δύο δε συμβεί, η χώρα θα μείνει με τον «μουντζούρη» των μέτρων. Σε μια τέτοια περίπτωση, τα 45 προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης θα φανούν βουνό ανυπέρβλητο στα κυβερνητικά στελέχη, που ήδη αισθάνονται την ασφυκτική πίεση και το θυμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.

Με δεδομένη την επερχόμενη ταμειακή ασφυξία, (Απρίλη και Ιούλιο είναι προγραμματισμένες αποπληρωμές ομολόγων της ΕΚΤ) ένα είναι το πλέον ορατό σενάριο. Να το κάνουν... Κούγκι. Δηλαδή, είτε ηρωική έξοδο με εκλογές (η ήπια εκδοχή) είτε δημοψήφισμα εξόδου από το ευρώ (η hard core εκδοχή). Ας είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο.

Δημοφιλή