Αφιέρωμα στο Βόλο και το Πήλιο: Τα καφενεία της πλατείας του Αγίου Λαυρεντίου

Στην βόρεια πλευρά κάτω από το παλιό ρολόι σε μια πυργοειδή κατασκευή, που κάποτε ήταν πολύ ψηλότερη, δυό καφενεία. Το ένα δεν είχε ανοίξει ακόμα και το άλλο του Ζήση με πλήρη εξοπλισμό καφενείου, ψυγεία, ψησταριά αλλά και μια μεγάλη γκάμα ροφημάτων από βότανα του βουνού και μια ποικιλία από μπουκαλάκια ούζου.
Giorgos Pittas

Όσα παραδοσιακά καφενεία δεν θα βρεις σ' ολάκερο το Πήλιο - είτε γιατί έχουν μετατραπεί σε καφετέριες, ταβερνάκια ή μπαράκια, είτε γιατί απλώς έκλεισαν «απερχομένων» των έσχατων καφετζήδων - θα τα εντοπίσεις μαζεμένα γύρω από την πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου. Θες γιατί το πανέμορφο αυτό χωριό, είναι σχετικά απομονωμένο και απόμακρο, θες γιατί ακόμα δεν έχει γίνει της μόδας, η ατμόσφαιρα που επικρατεί είναι της εποχής του 1960. Εγκαταλειμένα αρχοντικά, βρύσες με γάργαρο νερό, πετρόκτιστα καλντερίμια, πλατάνια, καστανιές, οξιές και βελανιδιές, άλογα που μεταφέρουν ξύλα για το τζάκι και γύρω από την κεντρική πλατεία Χατζίνη παρατεταγμένα στις τρεις πλευρές -η τέταρτη έχει άνοιγμα με θέα προς τον Παγασητικό- τα καφενεία του χωριού.

Στην Δυτική πλευρά πρώτο βρίσκεται το καφενείο φούρνος παντοπωλείο του Λουάρη. Εδώ οι πελάτες είναι ανάμεικτοι, άντρες για τον συνηθισμένο καφέ και οι γυναίκες, οι περισσότερες ηλικιωμένες, για να πάρουν το ψωμί ή να ψωνίσουν από το παντοπωλείο.

Δίπλα του ένα καφενείο που έχει κλείσει, «καφέ-ούζο Τριανταφύλλου» όπως αναγράφεται σε μιά εξαίρετα καλοζωγραφισμένη λαϊκή επιγραφή. Από τα τζαμλίκια του -τα σκούρα του δεν είναι αμπαρωμένα κι αυτό δίνει ελπίδες- φαίνεται ο εσωτερικός χώρος με το ξύλινο πάτωμα, τους σκονισμένους γαλάζιους τοίχους, δημιουργώντας μια ανάμεικτη αίσθηση παραίτησης και ζωής. Κατι μου λέει ότι μπορεί το καφενείο ν'ανασταίνεται κάποιες ειδικές στιγμές.

Στην βόρεια πλευρά κάτω από το παλιό ρολόι σε μια πυργοειδή κατασκευή, που κάποτε ήταν πολύ ψηλότερη, δυό καφενεία. Το ένα δεν είχε ανοίξει ακόμα και το άλλο του Ζήση με πλήρη εξοπλισμό καφενείου, ψυγεία, ψησταριά αλλά και μια μεγάλη γκάμα ροφημάτων από βότανα του βουνού και μια ποικιλία από μπουκαλάκια ούζου.

Στην ανατολική πλευρά τα δυο καφενεία είχαν μετατραπεί χωρίς να χάσουν το παραδοσιακό τους ύφος σε μπακάλικο το ένα και σε ταβερνείο το άλλο, που είναι ανοικτό μόνο καλοκαίρι. Όποιος επιθυμεί να απολαύσει τόσα παραδοσιακά καφενεία στην σειρά ας ορίσει.