Αναρωτιόταν ο Άντερσον Κούπερ στο CNN, μόλις άρχισε να κλειδώνει το αποτέλεσμα υπέρ του Τραμπ, «μα επιτέλους τι δεν πήγε καλά με τις δημοσκοπήσεις»; Το ίδιο και άλλοι αναλυτές διεθνούς κύρους σε όλο τον κόσμο. Σε όλα τα διεθνή και όντως σοβαρά τηλεοπτικά αλλά και διεθνή πρακτορεία ο ίδιος προβληματισμός. «Τι δεν πήγε καλά με τις δημοσκοπήσεις»; Και να σας πω κάτι, επειδή ζω πολλά χρόνια στις ΗΠΑ. Εκεί όπως και σε πολλά άλλα κράτη οι δημοσκοπήσεις είναι τεχνοκρατικό εργαλείο μετρήσεων και με το δίκιο τους αναρωτιόνταν. Καθώς είναι η πρώτη φορά στις ΗΠΑ που και αυτό το πολύ χρήσιμο επιστημονικό και τεχνοκρατικό εργαλείο μπήκε στην υπηρεσία των συμφερόντων και του συστήματος!
Στην Αμερική πολλά πράγματα είναι πλήρως και επαρκώς διαχωρισμένα. Το κράτος για παράδειγμα λειτουργεί άψογα ανεξαρτήτως του ποιος κυβερνά. Ποιο κόμμα διαφεντεύει τις τύχες του λαού όπως συμβαίνει στην πατρίδα μας. Οι μετρήσεις λοιπόν, για να επανέλθω στο βασικό θέμα μου, είναι αν θέλετε ένα υψηλού κύρους επιστημονικό εργαλείο που αρκετές φορές φέρει και την βαρύτητα και το επιστημονικό κύρος! Ειδικά όταν οι μετρήσεις και οι έρευνες γνώμης διεξάγονται κάτω από διαφανείς, καθαρές συνθήκες και προ πάντων ανεξάρτητα από ιδέες και άλλες σκοπιμότητες. Τότε ναι πράγματι είναι ένα σοβαρό επιστημονικό εργαλείο. Που βοηθά στην εξαγωγή πολύ σημαντικών συμπερασμάτων. Και για την άσκηση πολιτικής.
Η συντριπτική νίκη του όντως εκκεντρικού Ντόναλντ Τραμπ αντιπροσωπεύει πολλά που δεν θέλησαν κάποιοι να τα δουν. Και στην Ελλάδα. Αυτή η νίκη δεν είναι νίκη του Τραμπ! Δεν είναι αποδοχή στο πρόσωπό του. Είναι νίκη του αμερικανικού λαού που αντέδρασε και δικαίως στο σύστημα διακυβέρνησης από μια οικογένεια. Από λίγους τραπεζίτες και κάποια μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Αυτή η νίκη είναι ψήφος αντίδρασης στο σύστημα! Προσωπικά έχω που γράφω για «το σύστημα» και την βαθύτερη πολιτική έννοια του -μάλιστα ολοκληρώνω και μια έρευνα μελέτη σχετική που πιστεύω θα εκδοθεί μέσα στο 2018- από το 2006. Ίσως και νωρίτερα. Από τότε δηλαδή που έζησα μόνιμα στις ΗΠΑ και αναγκάστηκα να έρθω σε ρήξη με «μικρό-συστήματα». Παρεούλες. Κυκλώματα δημοσιογραφικά στην αρχή και εν συνεχεία άλλα μεγαλύτερα (κυκλώματα και συστήματα).
Οι λαοί λοιπόν όταν βρίσκουν ευκαιρία αντιδρούν. Και σε αυτό το σημείο ο Αμερικανικός Λαός ανοίγει δρόμους. Κάνει τη δική του μεγάλη επανάσταση. Άλλωστε αυτό ήταν το βασικό σύνθημα -δημαγωγικό ή όχι μένει να το δούμε, αλλά πάντως αυτό ήταν το κεντρικό του σύνθημα- ψηφίστε κόντρα στο σύστημα! «Κάντε τη δική σας επανάσταση», έλεγε και ξανά έλεγε ο ιδιόρρυθμος επιχειρηματίας. Και το πίστευε! Γιατί; Γιατί τρεις φορές τα έβαλε με το κεντρικό τραπεζικό σύστημα και το νίκησε. Πτώχευσε τρεις φορές! Έπεσε και ξανά σηκώθηκε. Και κέρδισε.
Αυτό αν θέλετε είναι το ένα που συγκίνησε την πιο παραδοσιακή αμερικάνικη οικογένεια που τον ψήφισε. Μη λησμονούμε ότι ούτε οι Ρεπουμπλικάνοι τον αποδέχτηκαν. Τον πολέμησαν λυσσαλέα! Με μεγαλύτερη μανία και αυτό θα το δούμε στην επιλογή των προσώπων που θα κάνει για την κυβέρνησή του. Ο Αμερικάνικος λαός πρωτοπόρησε. Πήγε πολλά βήματα μπροστά ακόμα και από τον Ευρωπαίο. Πήγε κόντρα στα συμφέροντα κάθε είδους. Πήγε ενάντια στις τράπεζες που του παίρνουν το σπίτι. Πήγε ενάντια στο σύστημα! Πήγε ενάντια στα ΜΜΕ αν και θα επαναλάβω μια ακόμα φορά τα αμερικάνικα ΜΜΕ δεν έχουν καμία -μα καμία -απολύτως σχέση με τα δικά μας που βάζουν κάτω απ΄ το βρώμικο και λασπωμένο χαλάκι την ενημέρωση και προτάσσουν το συμφέρον και την σκοπιμότητα. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία τους που παρέκκλιναν τόσο πολύ του ρόλου τους, αν και εγκαίρως αρκετά αμερικάνικα ΜΜΕ το διόρθωσαν, κάποια μάλιστα ζητώντας συγνώμη και από τους αναγνώστες τους.
Το φαινόμενο Τραμπ -και κρατήστε το αυτό- θα απλωθεί ραγδαία σε όλο τον κόσμο! Είναι ψήφος αντίδρασης στα funds! Ψήφος ενάντια στις τράπεζες και τους μεσίτες κάθε είδους. Είναι καθολική ψήφος διαμαρτυρίας! Έσπευσαν στην Ελλάδα, οι γνωστοί «προοδευτικοί αριστεροί» να μιλήσουν για «σκοτεινή εποχή» και άλλα φαιδρά χωρίς να εμβαθύνουν στο φαινόμενο. Η ψήφος στον εκκεντρικό Τραμπ -προς Θεού δεν τον ψήφισαν τόσοι εκατομμυριούχοι εργάτες και λαϊκές οικογένειες, δεν τον ψήφισαν ούτε πλούσιοι που τρώνε με χρυσά κουτάλια, απλός λαός τον ψήφισε - είναι ψήφος αντίδρασης! Δεν είναι φοβική ψήφος αν και το ρεύμα που είχε ήταν υπόγειο καθώς -όπως στην Ελλάδα δεν τολμάς να πεις τι και γιατί το επιλέγεις και αμέσως θα σου κλείσουν την ταμπέλα του φασίστα(!)- οι περισσότεροι δεν το εκδήλωναν ανοιχτά. Δεν ήθελαν να εκτεθούν στις δουλειές τους και πιο έξω. Αυτή η ψήφος είναι μια μεγάλη αντίδραση του Αμερικανικού Λαού σε όλους εκείνους -και γνωρίζουμε όλοι ποιοι στα αλήθεια είναι και που κατοικοεδρεύουν - που κυβερνούν και κινούν τα νήματα της -κάθε μορφής πολιτικής και οικονομικής - εξουσίας.
Και στην Αμερική οι τράπεζες παίρνουν τα σπίτια. Και στην Αμερική υπάρχει φτώχεια. Δεν είναι τυχαίο ότι πήρε το Οχάιο. Μια πολιτεία που έχει κηρύξει πτώχευση εδώ και χρόνια και αγωνίζεται να σηκωθεί στα πόδια της. Δεν είναι τυχαίο ότι κέρδισε πολιτείες που οι Ρεπουμπλικάνοι εδώ και μια 8ετία είχαν χάσει από την εποχή του Ρέιγκαν. Υπάρχει και ένας ακόμα λόγος που τον ψήφισαν. Ειδικά οι Ισπανόφωνοι που εδώ όλοι οι δικοί μας -Έλληνες ανταποκριτές κτλ- της έδιναν τόση βαρύτητα, για να σταματήσουν να έρχονται φέρετρα στα σπίτια τους. Όλα αυτά τα παιδιά που χάνονται στα πεδία των μαχών είναι κυρίως και πρωτίστως παιδιά Ισπανόφωνων!
Μετά έρχονται όλοι οι υπόλοιποι λόγοι. Το πολιτικό πρόγραμμα των 100 ημερών του Τραμπ. Αν και όποιον και αν ρωτούσες δεν το γνώριζε. Τον Τραμπ τον ψήφισε απλός καθημερινός λαός που και αυτός πονάει και αδικείται! Δεν τον ψήφισε γιατί είπε ότι θα ξανά κάνει την «Αμερική μεγάλη» αλλά για το ακριβώς αντίθετο. Να ξανά κάνει την Αμερική μεγάλη πετυχημένη οικονομικά χώρα. Οι Αμερικάνοι τον ψήφισαν ως αντίδραση στο σύστημα που έχει επιβληθεί -αργά αλλά σταθερά την τελευταία 20ετία - γιατί διακήρυξε τις παραδοσιακές αξίες που έκαναν αυτό το νεοπαγές κράτος συμπαγές έθνος. Τον ψήφισαν πρώτα ως αντίδραση και εν συνεχεία γιατί υποσχέθηκε -και αυτό θα το κάνει- θα επιστρέψει την Αμερική στις παραδοσιακές της αξίες: Πατρίδα και Οικογένεια.
Η ψήφος στον Ντόναλτ Τραμπ όσες αντιφάσεις και αν έχει μέσα της, είναι μια πραγματικότητα που οφείλουν να δουν και στην Ελλάδα κυβερνώντες και κυβερνώμενοι. Και κυρίως να δει το εγχώριο διεφθαρμένο εσωτερικό πολιτικό τραπεζικό και μιντιακό σύστημα. Να πάρουν το μάθημα τους αν δεν το έχουν πάρει ακόμα, ούτε τον Ιούνιο του 2015 που το ΝΑΙ έπαιρνε κατά τους δημοσκόπους 70%, ούτε τον Σεπτέμβριο του 2015 που η ΝΔ «προηγούνταν» πάλι τόσες μονάδες. Ούτε όταν το ίδιο αυτό σύστημα -των ΜΜΕ και άλλων συμφερόντων- για τους δικούς του λόγους η κάθε πλευρά, θέλησε να επιβάλει την εκλογή Μεϊμαράκη και από αντίδραση και μόνο οι απλοί άνθρωποι ψηφοφόροι της ΝΔ πήγαν κόντρα και έκαναν άλλη -αναγκαστική -επιλογή.
Οι λαοί -και αυτό φάνηκε ολοκάθαρα από την ψήφο του Αμερικανικού Λαού στις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου 2016- ψάχνουν και βρίσκουν τρόπους να εκδηλώσουν την αντίδρασή τους στα διεθνή -και τραπεζικά - πολιτικά συμφέροντα. Οι Αμερικανοί πολίτες άνοιξαν τον δρόμο...