Πρώτη προτεραιότητα η επικύρωση και εφαρμογή της Συνθήκης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας

Η χώρα μας το Μάιο του 2011, επί Κυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου ήταν η πρώτη χώρα που υπέγραψε τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που τέθηκε σε ισχύ τον Αύγουστο του 2014, όταν συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός των 10 χωρών που την υπέγραψαν και εκκρεμεί ακόμη η επικύρωσή της, προκειμένου να ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο. Δε μένει λοιπόν παρά να συμφωνήσουμε ότι κάθε μορφή βίας αποτελεί σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έγκλημα με παγκόσμιες διαστάσεις. Η έμφυλη βία δείχνει έλλειμα δημοκρατίας και δεν κάνει διακρίσεις σε ηλικίες, μόρφωση, κοινωνική διαστρωμάτωση. Είναι απειλή και αιτία θανάτου για τις γυναίκες - θύματα.
airdone

Οι γυναίκες και τα κορίτσια παντού στον κόσμο εξακολουθούν να εκτίθενται σε βίαιες συμπεριφορές, ως αποτέλεσμα των έμφυλων στερεότυπων που είναι βαθιά ριζωμένα στην κοινωνία μας και θέλουν τη γυναίκα σε ρόλο υποταγής.

Η σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, ενδοοικογενειακή βία, ο βιασμός, οι αναγκαστικοί γάμοι, τα εγκλήματα «τιμής», το trafficking, ο ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων είναι μερικές από τις μορφές έμφυλης βίας. Και η λίστα μοιάζει ατελείωτη.

Οι αριθμοί σοκάρουν παρότι τα στοιχεία είναι ελλιπή και δεν δείχνουν το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση:

  • 1 στις 3 γυναίκες έχουν βιώσει κάποιας μορφής βία, στην Ε.Ε. και παγκοσμίως
  • 43% των γυναικών της Ε.Ε. έχουν βιώσει ψυχολογική βία από σύντροφό τους
  • 50% περίπου από τις γυναίκες - θύματα ανθρωποκτονιών δολοφονούνται από σύντροφο ή μέλη της οικογένειάς τους

Το αντίστοιχο ποσοστό για τους άνδρες είναι μόλις 6%

  • 700 εκ. κορίτσια σε όλο τον κόσμο έγιναν νύφες πριν την ενηλικίωσή τους και
  • 250 εκ. κορίτσια από αυτά, παντρεύτηκαν σε ηλικία κάτω των 15 ετών.

Εάν συνεχιστούν οι γάμοι ανήλικων κοριτσιών με αυτούς τους ρυθμούς, υπολογίζεται ότι οι ανήλικες νύφες θα φτάσουν τα 950 εκ. ως το 2030 και το 1,2 δισ. έως το 2050

  • 200 εκ. κορίτσια και γυναίκες έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή σε 30 χώρες της Αφρικής και Μέσης Ανατολής
  • 55% των θυμάτων καταναγκαστικής εργασίας είναι γυναίκες και
  • 98% των θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης είναι επίσης γυναίκες.

Ενώ, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου για το 2016:

  • 74% των ευρωπαίων πολιτών θεωρεί ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι συνηθισμένο φαινόμενο
  • 27% θεωρεί δικαιολογημένο το βιασμό σε ορισμένες περιπτώσεις , πχ. αν το θύμα είχε καταναλώσει αλκοόλ, αν φορούσε «προκλητικά» ρούχα ή «δεν αντέδρασε» ή «δεν είπε ξεκάθαρα όχι» και
  • 23% των ερωτηθέντων γνωρίζει μία γυναίκα θύμα ενδοοικογενειακής βίας στο κοντινό του περιβάλλον.

Και όλα αυτά, την ώρα που πολλές γυναίκες δεν καταγγέλλουν την κακοποίησή τους γιατί νιώθουν ντροπή και εξευτελισμό.

Οι γυναίκες όπως και κάθε πολίτης δικαιούνται να ζουν σε μια ειρηνική κοινωνία με αξιοπρέπεια, ισοτιμία, σεβασμό, δικαιοσύνη.

Γιατί έχουν μάθει να θεωρούν την κακοποίηση ως «ιδιωτική υπόθεση», με συνέπεια να αποσιωπάται η πλειοψηφία των περιστατικών βίας και οι δράστες να παραμένουν ατιμώρητοι και ανενόχλητοι να συνεχίσουν τις εγκληματικές τους πράξεις - συμπεριφορές, που έχουν άμεση και αρνητική επίδραση στον ψυχικό κόσμο ΚΑΙ των παιδιών που είναι μάρτυρες και έτσι ο κύκλος της βίας παραμένει ανοιχτός.

Η έμφυλη βία έχει τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος. ΄Ερευνες δείχνουν ότι το οικονομικό κόστος της έμφυλης βίας υπολογίζεται σε 2% του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (GDP) και ισοδυναμεί με 1,5 τρισ., σχεδόν όσο το μέγεθος της οικονομίας του Καναδά.

Έρευνες αποκαλύπτουν, επίσης, ότι η ενδοοικογενειακή βία και η βία που προέρχεται από σύντροφο προκαλούν περισσότερους θανάτους και συνεπάγονται πολύ υψηλότερο οικονομικό κόστος από ότι οι δολοφονίες ή οι εμφύλιοι πόλεμοι.

Η οικονομική ανεξαρτητοποίηση βοηθά τις γυναίκες να αντιμετωπίζουν τα περιστατικά βίας εναντίον τους και να μην εγκλωβίζονται σε προβληματικές σχέσεις, δεδομένου ότι πολλές γυναίκες - θύματα συνεχίζουν να ζουν με τους θύτες, διότι εξαρτώνται οικονομικά από αυτούς.

Όμως, το πρόβλημα θα συνεχίσει να υφίσταται αν δε ληφθούν ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και καταπόλεμησής του, που θα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την ποινικοποίηση κάθε μορφής βίας, την υποχρεωτική συλλογή δεδομένων για έρευνα, εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, εκπαιδευτικές δράσεις για την ισότητα των φύλων και τον αμοιβαίο σεβασμό, παροχή προστασίας στα θύματα και τα παιδιά - μάρτυρες κ.α.

Με αυτά τα δεδομένα, θέμα άμεσης προτεραιότητας σήμερα για τη χώρα μας είναι η επικύρωση και εφαρμογή χωρίς άλλη καθυστέρηση από την ελληνική Κυβέρνηση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της έμφυλης βίας, που αποτελεί το πρώτο διεθνές νομικό, δεσμευτικό πλαίσιο που θέτει υψηλά πρότυπα για την πρόληψη και την καταπολέμηση της έμφυλης βίας.

Η χώρα μας το Μάιο του 2011, επί Κυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου ήταν η πρώτη χώρα που υπέγραψε τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που τέθηκε σε ισχύ τον Αύγουστο του 2014, όταν συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός των 10 χωρών που την υπέγραψαν και εκκρεμεί ακόμη η επικύρωσή της, προκειμένου να ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο.

Δεν μένει λοιπόν παρά να συμφωνήσουμε ότι κάθε μορφή βίας αποτελεί σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έγκλημα με παγκόσμιες διαστάσεις. Η έμφυλη βία δείχνει έλλειμα δημοκρατίας και δεν κάνει διακρίσεις σε ηλικίες, μόρφωση, κοινωνική διαστρωμάτωση. Είναι απειλή και αιτία θανάτου για τις γυναίκες - θύματα. Οι γυναίκες όπως και κάθε πολίτης δικαιούνται να ζουν σε μια ειρηνική κοινωνία με αξιοπρέπεια, ισοτιμία, σεβασμό, δικαιοσύνη. Σε μια κοινωνία που δεν θα βάζει στην άκρη το μισό πληθυσμό της γης , ούτε θα έχει επιθετική συμπεριφορά εναντίον του. Μια κοινωνία που θα χωράει όλους μας. Μια κοινωνία πρότυπο για τα παιδιά και τα εγγόνια μας.

Δημοφιλή