Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Πορτογαλία αναδεικνύει τις διαφορές με το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Οι Πορτογάλοι μπήκαν και βγήκαν από το δικό τους μνημόνιο επειδή μπόρεσαν να συνεννοηθούν στα βασικά και απέφυγαν μια ελληνικού τύπου στροφή στο λαϊκισμό και στην ριζοσπαστική Αριστερά.
Τις εκλογές κέρδισε ο κεντροδεξιός συνασπισμός που διαχειρίστηκε το μνημόνιο και έβγαλε τη χώρα από αυτό στο ξεκίνημα του 2014. Με ένα ποσοστό που ξεπερνά το 38% είχε σημαντικές απώλειες της τάξης των 12% σε σχέση με τις εκλογές του 2011.
Οι Σοσιαλιστές που έβαλαν τη χώρα στο μνημόνιο ανέκαμψαν εκλογικά εφόσον κέρδισαν περισσότερες από τέσσερις μονάδες και το ποσοστό τους πλησίασε το 33%, δεν μπόρεσαν όμως να εξασφαλίσουν την πρωτιά που τους έδιναν οι δημοσκοπήσεις μέχρι πριν τρεις εβδομάδες. Τελικά ο παραδοσιακός δικομματισμός εμφανίζεται εξαιρετικά ισχυρός στην Πορτογαλία, με ένα ποσοστό της τάξης του 70%.
Η κεντροδεξιά δεν εξασφαλίζει την πλειοψηφία των εδρών και κάνει ήδη ανοίγματα στην κεντροαριστερά για να συμφωνηθούν οι μεταρρυθμίσεις, που πρέπει να συνεχιστούν ακόμη και μετά την έξοδο της Πορτογαλίας από το μνημόνιο.
Κερδισμένος από τις εκλογές είναι και ο συνασπισμός της ριζοσπαστικής Αριστεράς που διπλασίασε το ποσοστό του από το 5% στο 10% προωθώντας στις ηγετικές του θέσεις γυναίκες με σύγχρονα κοινωνικά και επαγγελματικά χαρακτηριστικά. Αντίθετα το πορτογαλικό ΚΚ που έχει πολλά κοινά σημεία με το ΚΚΕ παρέμεινε στάσιμο σε ένα ποσοστό της τάξης του 7,5%.
Η λιτότητα στην Πορτογαλία υπήρξε ιδιαίτερα αυστηρή, ενώ σημειώθηκαν και σημαντικά κυβερνητικά σκάνδαλα με τον πρώην Σοσιαλιστή πρωθυπουργό και έναν από τους σημαντικότερους τραπεζίτες της χώρας να είναι αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη και να βρίσκονται σε κατ' οίκον περιορισμό λόγω της ανάμειξής τους σε υποθέσεις διαφθοράς. Παρά τις δυσκολίες, τις αδικίες και τις αντιφάσεις οι Πορτογάλοι δεν έχασαν τον ευρωπαϊκό πολιτικό προσανατολισμό τους. Βγήκαν από το μνημόνιο και ελπίζουν σε καλύτερες ημέρες στη βάση της πολιτικής ωριμότητας παρά το γεγονός ότι η οικονομία τους αντιμετωπίζει διαρθρωτικά προβλήματα που συγκρίνονται με τα δικά μας. Λόγω του δεξιού και αριστερού λαϊκισμού που κυριαρχούν στην Ελλάδα και της ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη θα παρακολουθούμε τα επόμενα χρόνια να μας αφήνει μόνους στην τελευταία μνημονιακή κατηγορία.