Άκου την ιστορία μου

Χειμώνιασε και ο καιρός έχει αγριέψει. Το να βγαίνει κάποιος βρεγμένος από τη βάρκα δυστυχώς είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Μαζί με άλλους εθελοντές που δραστηριοποιούνται στην περιοχή ανάβουμε φωτιά και τους περιμένουμε έχοντας μαζί μας κάλτσες και στεγνά ρούχα. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα ειδικά τις νύχτες που έχει περισσότερο κρύο. Αρκετοί φτάνουν στις ακτές σχεδόν λιπόθυμοι, στα όρια της υποθερμίας. Είναι για εμάς μια πολύ δύσκολη στιγμή. Όπως και η στιγμή που ακούς το κλάμα των παιδιών που προσπαθούν να ξαναβρούν στα τυφλά τους γονείς τους μέσα στη νύχτα. Πρέπει να σταθούμε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους.
giorgos moutafis for solidarity now

Από τη Σοφία Ιωάννου,

Διευθύντρια Επικοινωνίας & Ανεύρεσης Πόρων, «αλληλεγγύη-SolidarityNow»

«Είμαι εθελόντρια γιατί δεν μπορώ να βλέπω ανθρώπους βρεγμένους κι εγώ να κάθομαι με σταυρωμένα τα χέρια. Το σπίτι μας είναι πάνω στη θάλασσα και κάθε μέρα φτάνουν πρόσφυγες. Πρόσφατα έφτασε μια βάρκα με 45 άτομα και με πολλά μωρά. Μπήκα κι εγώ μέσα στη θάλασσα, έπιανα τα μωρά και τα έβαζα μέσα στο σπίτι μας. Είχαμε ανάψει τη σόμπα και τους δίναμε γάλα. Τους έβαλα καλτσάκια και τους έδωσα πάνες.

Τις προάλλες έβγαλα έναν αχινό από το πόδι ενός μεγάλου. Eίχαν φτάσει με τη βάρκα τους πίσω από το σπίτι μας στα βράχια και βγαίνοντας στην ακτή πάτησε τον αχινό. Δεν ξέρουν αυτοί οι άνθρωποι από θάλασσα.

Η δασκάλα μού λέει μπράβο που βοηθάω αλλά θα πρέπει να κοιτάζω και τα μαθήματά μου. Τ' άλλα παιδιά στο σχολείο με κοροϊδεύουν. Μου λένε ότι θα κολλήσω αρρώστιες. Αυτό που με θυμώνει είναι που αρκετοί μεγάλοι έρχονται μόνο και μόνο για να κλέψουν τις μηχανές από τις βάρκες και αφήνουν τους ανθρώπους αβοήθητους.

Είμαστε όλοι κι όλοι πέντε άνθρωποι που βοηθάμε εδώ πέρα. Στο σχολείο κάνουμε ιστορία και θρησκευτικά και μας λένε να αγαπάμε και να βοηθάμε τον διπλανό μας. Εδώ όμως δεν έρχεται να βοηθήσει κανείς».

Ερμιόνη Κουίμανη, 8 χρονών

Μαθήτρια, Χίος

©Giorgos Moutafis for SolidarityNow | Χίος, Δεκέμβριος 2015

Αυτή είναι η ιστορία της 8χρονης Ερμιόνης, έτσι όπως με τη διηγήθηκε η ίδια όταν τη συναντήσαμε στη Χίο πριν από λίγες μέρες.

Το "αλληλεγγύη-SolidarityNow" με τη συνεργασία του διεθνούς φωτογράφουΓιώργου Μουτάφη, φωτίζει και φέρνει στο προσκήνιο ανθρώπους που ο καθένας έχει να μας διηγηθεί τη δική του ιστορία μέσα στο σκηνικό της τρέχουσας προσφυγικής κρίσης. «Άκου την Ιστορία Μου| Listen to My Story» τιτλοφορείται αυτό το φωτογραφικό οδοιπορικό που εστιάζει το φακό του στους αθέατους πρωταγωνιστές του πρωτόγνωρου για τα Ευρωπαϊκά χρονικά, προσφυγικού/μεταναστευτικού φαινομένου. Και μας συστήνει 32 ανθρώπους, καταγράφοντας τις 32 μοναδικές τους ιστορίες.

Ακούμε τις ιστορίες ανθρώπων που είναι πρόσφυγες, που είναι εθελοντές, που είναι ενεργοί πολίτες, που είναι άνθρωποι αλληλέγγυοι στο δράμα χιλιάδων απελπισμένων που φθάνουν στην Ελλάδα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι δικοί μας καθημερινοί «ήρωες». Είναι οι άνθρωποι που ελπίζουν, που τολμούν να ονειρεύονται όταν ο πόλεμος σαρώνει τα πάντα γύρω τους, που βρίσκουν το θάρρος να διεκδικήσουν τη ζωή τους, που γενναιόδωρα απλώνουν το χέρι για να βοηθήσουν, που ξέρουν να μοιραστούν ένα πιάτο φαγητό με χαμόγελο, που δίνουν ουσία στη λέξη Αλληλεγγύη.

Σε μία εποχή ταραγμένη -με περισσότερους από 820.000 πρόσφυγες να έχουν φτάσει στην Ελλάδα από τις αρχές του χρόνου μέχρι σήμερα- σε μία εποχή όπου οι πολιτικές της Ευρώπης είναι αδύναμες και φοβικές, μακριά από το όραμα της Ευρώπης των ανοιχτών συνόρων, της ελεύθερης διακίνησης και της κοινωνικής ενσωμάτωσης, θελήσαμε να εστιάσουμε στα πρόσωπα αυτής της εν εξελίξει κρίσης. Στους αληθινούς πρωταγωνιστές της. Που μιλούν με τη δική τους αλήθεια για αυτό που συμβαίνει. Με δυνατές εικόνες-πορτραίτα, αφήνουμε τους ανθρώπους που είναι στην καρδιά των γεγονότων -είτε είναι πρόσφυγες, αλληλέγγυοι πολίτες, είτε εθελοντές και δημοτικοί εργαζόμενοι- να μας καταθέσουν τη δική τους ιστορία. Σκοπός μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε, να μην επιτρέψουμε τον εφησυχασμό, να πιέσουμε για άμεσες λύσεις.

To «Άκου την Ιστορία μου|Listen to My Story» συστήνεται στο κοινό, μέσα από το www.solidaritynow.org και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του οργανισμού (Fb: SolidarityNow, Τwitter:@Solidarity_Now).

Μέσα από το φωτογραφικό φακό του Γιώργου Μουτάφη, ταξιδεύουμε στη Λέσβο, τη Χίο, την Κω, τη Λέρο, τη Σάμο, την Τήλο κι από εκεί στην Ειδομένη και πίσω πάλι στην Αθήνα. Ταξιδεύουμε εκεί που το #SolidarityNow στηρίζει σημαντικές οργανώσεις για να μπορέσουμε μαζί να προσφέρουμε στέγη, τροφή, ζεστά ρούχα, καθαρό πόσιμο νερό, ιατρική φροντίδα και υποστήριξη στους ανθρώπους που φθάνουν μετά από ένα επικίνδυνο ταξίδι στη θάλασσα αναζητώντας ασφάλεια και διεκδικώντας το δικαίωμά τους να ζήσουν.

#ΆκουτηνΙστορίαΜου - #ListentoMyStory. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί έχουν κάτι σημαντικό να μας πουν. Ας τους ακούσουμε!

«Όταν ήμουν μικρός ερχόμουν συνέχεια στην Ελλάδα με τους γονείς μου. Πηγαίναμε στην Κρήτη για διακοπές. Έχω διαβάσει για τον Πλάτωνα, το Θαλή, τον Πυθαγόρα και τον Σωκράτη. Για τη φιλοσοφία της ζωής και τους θεωρώ τους σπουδαιότερους φιλοσόφους της ανθρωπότητας. Ήμουν ορειβάτης. Έχω πάει για ορειβασία από το Νεπάλ μέχρι την Ελβετία. Ο πατέρας μου ήταν γιατρός στη Δαμασκό.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου πήγα στη Χομς και συνεργάστηκα με πολλές διεθνείς οργανώσεις και με πολλούς γνωστούς δημοσιογράφους. Στη Συρία τραυματίστηκα από την κατάρρευση ενός βομβαρδισμένου κτιρίου. Χρειάστηκε να κάνω κάποιες επεμβάσεις στο κεφάλι μου και πλέον ζω με μικρή παράλυση στο πόδι μου.

Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού με βοήθησαν και με φρόντιζαν οι φίλοι και συνταξιδιώτες μου. Αυτό για μένα σημαίνει αλληλεγγύη. Χωρίς αυτούς δεν υπήρχε πιθανότητα να πάω πουθενά. Πολλοί με ρωτάνε από που είμαι. Είμαι κι εγώ από αυτόν τον πλανήτη, τους απαντάω. Δεν είμαστε διαφορετικοί. Αναπνέω, γελάω, αισθάνομαι και πονάω όπως κι εσείς».

Ιyad, 38 χρονών, Καθηγητής Πανεπιστημίου, από τη Συρία, Λέσβος | Νοέμβριος 2015

«Όταν πριν τρία χρόνια τους είδα να περπατάνε μέσα στη βροχή και στις λάσπες δεν μπορούσα να μείνω αμέτοχος. Μίλησα με φίλους, με ντόπιους και οργανωθήκαμε. Φτιάξαμε ένα τρίπτυχο με φωτογραφίες που δείχνουν Έλληνες, Γερμανούς και Σύρους πρόσφυγες σε διαφορετικές περιόδους με σκοπό να ευαισθητοποιήσουμε τους συμπολίτες μας. Η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη και πλέον έχουμε φτιάξει ένα δίκτυο εθελοντών και στηρίζουμε όσο μπορούμε.

Οι ανάγκες και οι δυσκολίες είναι παρά πολλές αλλά με την αλληλεγγύη του κόσμου βρίσκονται λύσεις και τα προβλήματα ξεπερνιούνται. Σαν εθελοντής που ασχολούμαι με τους πρόσφυγες που περνάνε από το χωριό μου θέλω να πω στον κόσμο να μη φοβάται. Δεν έχουν πειράξει ποτέ κανέναν. Μην τους φοβάστε! Ειδικά σε αυτόν τον τόπο, που οι πιο πολλοί καταγόμαστε από τον Πόντο και θυμόμαστε τους πρόσφυγες παππούδες μας να μας διηγούνται ακριβώς τις ίδιες ιστορίες».

Βασίλης Τσαρτσάνης, 43 χρονών, Ακτιβιστής από την Ειδομένη | Δεκέμβριος 2015

«Χειμώνιασε και ο καιρός έχει αγριέψει. Το να βγαίνει κάποιος βρεγμένος από τη βάρκα δυστυχώς είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Μαζί με άλλους εθελοντές που δραστηριοποιούνται στην περιοχή ανάβουμε φωτιά και τους περιμένουμε έχοντας μαζί μας κάλτσες και στεγνά ρούχα.

Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα ειδικά τις νύχτες που έχει περισσότερο κρύο. Αρκετοί φτάνουν στις ακτές σχεδόν λιπόθυμοι, στα όρια της υποθερμίας. Είναι για εμάς μια πολύ δύσκολη στιγμή. Όπως και η στιγμή που ακούς το κλάμα των παιδιών που προσπαθούν να ξαναβρούν στα τυφλά τους γονείς τους μέσα στη νύχτα.

Πρέπει να σταθούμε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους. Να τους βοηθήσουμε να συνεχίσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια. Την αλληλεγγύη πρέπει να την έχεις μέσα σου, να τη νιώθεις, να βοηθάς χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα και επιβράβευση.

Είμαστε δίδυμα αδέλφια και από μικροί είμαστε συνέχεια μαζί. Πάντα στηρίζει ο ένας τον άλλον σε ό,τι κάνει.

Βλέποντας τους εκατοντάδες πρόσφυγες να φτάνουν καθημερινά στη Χίο, αποφασίσαμε να βοηθήσουμε εθελοντικά όσο και όπως μπορούμε. Από τη στιγμή που φτάσει μια βάρκα ξεχνάω που είναι ο αδελφός μου. Είμαστε όλοι μαζί, βοηθώντας ο ένας τον άλλον. Διασώστες, εθελοντές και πρόσφυγες γινόμαστε αδέλφια».

Aντώνης και Μιχάλης Βορριάς, 47 χρονών, Εθελοντές Διασώστες από τη Χίο | Δεκέμβριος 2015

Δημοφιλή