Οι επιχειρήσεις αποτελούν τη μεγαλύτερη πλατφόρμα για Αλλαγή

Σαν επιχειρήσεις, μπορούμε να είμαστε επιτυχημένοι στο οικονομικό κομμάτι και ταυτόχρονα μπορούμε να βελτιώνουμε αυτό τον κόσμο για όλους. Σαν ηγέτες των επιχειρήσεων, μπορούμε να συνεργαζόμαστε με τους πελάτες μας, τους εργαζόμενούς μα, τους συνεταίρους μας, τις κοινότητές μας, τις κυβερνήσεις και τους οργανισμούς για τη δημιουργία μιας κουλτούρας εμπιστοσύνης, που βάζουν προτεραιότητα την ευημερία των ανθρώπων και του πλανήτη. Μπορούμε να συμμετέχουμε στην εταιρική φιλανθρωπία με την ίδια αυτοσυγκέντρωση και αφοσίωση που βάζουμε στις άλλες επενδύσεις μας.
Stuart Kinlough via Getty Images

Κάθε μέρα συνειδητοποιώ ότι ζούμε στην πιο συναρπαστική εποχή της ιστορίας με τις περισσότερες εξελίξεις. Στην 35χρονη πορεία μου στη βιομηχανία της τεχνολογίας δεν έχω δει ποτέ τόση καινοτομία, και με τόσο γρήγορους ρυθμούς. Συγκλονιστικές αλλαγές που έφεραν το cloud, τα social media, το mobile, τα επιστημονικά δεδομένα και το διαδίκτυο, διαμορφώνουν κάθε βιομηχανία, από τις μεταφορές και την ψυχαγωγία μέχρι τα ψώνια και τις οικονομικές υπηρεσίες.

Επιπλέον, οι ανακαλύψεις στην τεχνητή νοημοσύνη, τους κβαντο-υπολογιστές, τη ρομποτική, την «καθαρή» ενέργεια, τη γενετική μηχανική και σε άλλους τομείς, έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν εκ βάθρων την παραγωγή, τη γεωργία, την ιατρική κ.α. Οι ηγέτες των επιχειρήσεων ανά τον κόσμο προσπαθούν να συμβαδίσουν με αυτό το τεράστιο «κύμα» ψηφιακής αλλαγής.

Είναι επίσης καιρός για κάθε ηγέτη επιχείρησης να σκεφτεί σοβαρά πως αυτή η εξέλιξη στην ψηφιακή τεχνολογία θα επηρεάσει όχι μόνο τις επιχειρήσεις τους, αλλά τις κοινότητές τους, τον πλανήτη και την κοινωνία συνολικά. Η καινοτομία αυτή όχι μόνο φέρνει τρομερές ευκαιρίες για οικονομική ανάπτυξη, αλλά και σοβαρές κοινωνικές προκλήσεις. Τεράστιος αριθμός θέσεων εργασίας θα αντικατασταθεί εξαιτίας της τεχνητής νοημοσύνης και των ρομπότ. Οι αυξανόμενες δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης και γενετικής μηχανικής δίνει την πιθανότητα να ξεφύγουν από τον έλεγχο των δημιουργών τους.

Σαν κοινωνία, μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά - ένα νέο κόσμο στον οποίο οι κυβερνήσεις, τα διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων, η επιστημονική κοινότητα και οι πολίτες θα πρέπει να συνεργαστούν για να προσδιορίσουν το μονοπάτι που θα κατευθύνει αυτές τις τεχνολογίες στη βελτίωση της ανθρώπινης ζωής και στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου.

Όπως λέει και ο Καθηγητής Klaus Schwab, ιδρυτής και Εκτελεστικός Πρόεδρος του World Economic Forum στο βιβλίο του «Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση»: Αν οι ηγεσίες στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δεν πείσουν τους πολίτες ότι οι στρατηγικές τους εκτελούνται για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων, η κοινωνική αναταραχή, η μαζική μετανάστευση και ο βίαιος εξτρεμισμός θα μπορούσαν να ενισχυθούν, δημιουργώντας επιπλέον κινδύνους σε χώρες που βρίσκονται σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης.

Πιστεύω ότι οι επιχειρήσεις είναι οι μεγαλύτερες πλατφόρμες για αλλαγή και μπορούν να έχουν μια τεράστια επίδραση στη βελτίωση των συνθηκών αυτού του κόσμου. Σαν ηγέτες των επιχειρήσεων είμαστε σε θέσεις επιρροής, και υπεύθυνοι όχι μόνο για τους μετόχους μας. Έχουμε την ευθύνη για την ευημερία μιας ευρείας κοινότητας υπαλλήλων μας, πελατών και συνεργατών μας, καθώς και συνανθρώπων μας που κατοικούν σε αυτό τον πλανήτη.

Η πεποίθησή μου αυτή ενισχύθηκε επιπλέον στη διάρκεια μιας συνάντησης πέρσι στη Γενεύη, με τον Peter Maurer, πρόεδρο της Διεθνούς Επιτροπής Ερυθρού Σταυρού (ICRC). Συζητούσαμε την τραγική, άνευ προηγουμένου κατάσταση του ενός εκατομμυρίου προσφύγων που αναζητούν καταφύγιο στην Ευρώπη, και πώς αυτός και η Επιτροπή είναι αφοσιωμένοι στη βοήθεια αυτών των ανθρώπων που έχουν εξοριστεί. Όσο μιλούσε, παρατήρησα μια εικόνα στον τοίχο ενός ανθρώπου που δεν είχα ξαναδεί. Ήταν ο Ελβετός επιχειρηματίας Jean Henri Dunant, που έμαθα στη συνέχεια ότι είχε το αρχικό όραμα για τον Ερυθρό Σταυρό και ήταν ο πρώτος αποδέκτης του βραβείου Νομπέλ Ειρήνης.

Το όραμα του Dunant για τον Ερυθρό Σταυρό προήλθε από την εμπειρία που είχε να είναι αυτόπτης μάρτυρας των συνεπειών που είχε η μάχη του Σολφερίνο στην Ιταλία το καλοκαίρι του 1859. Ο γαλλικός στρατός υπό την ηγεσία του Ναπολέοντα του Γ΄ και ο Σαρδηνιακός στρατός υπό τον Βίκτωρα Εμμανουήλ τον Β΄ είχαν νικήσει τον αυστριακό στρατό του France Joseph I. Περισσότεροι από 20.000 μαχητές κείτονταν νεκροί στο πεδίο της μάχης, πέθαιναν ή ήταν βαριά τραυματίες. Ο Dunant εφάρμοσε τις ρηξικέλευθες και επιχειρηματικές του ικανότητες επιστρατεύοντας τους ντόπιους ώστε να απομακρύνουν τους τραυματίες από το πεδίο της μάχης και να τους μεταφέρουν κάπου πιο καλά. Οργάνωσε επίσης τη χρηματοδότηση για να βρεθούν εφόδια και να κατασκευαστούν προσωρινά νοσοκομεία.

Με την επιστροφή του στη Γενεύη, ο Dunant είχε την έμπνευση να δημιουργήσει έναν οργανισμό με σκοπό τη βελτίωση των ιατρικών υπηρεσιών στο πεδίο της μάχης, κάτι που οδήγησε στην ίδρυση της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού το 1863. Σήμερα, η Επιτροπή συνεχίζει τις προσπάθειές της για την καταπολέμηση της δυστυχίας ανά τον κόσμο, με περισσότερους από 12.000 εργαζόμενους -προσωπικό, σε 80 χώρες ανά τον κόσμο.

Ο Dunant έκανε μια αλλαγή κατεύθυνσης που πιστεύω ότι πολλοί ηγέτες επιχειρήσεων θέλουν να κάνουν -εφαρμόζοντας την ηγεσία του, τους πόρους και τις σχέσεις με ένα πιο ανθρωπιστικό τρόπο. Μόνο με συμπόνοια και γενναιοδωρία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες αλλαγές που επίκεινται, από το κύμα της ανισότητας μέχρι το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Στην εταιρεία μου, τη Salesforce, βάλαμε τη φιλανθρωπία στο επιχειρηματικό μας μοντέλο από την πρώτη στιγμή, δίνοντας 1% της τεχνολογίας μας, των ανθρώπων μας και των πόρων μας για να βοηθήσουμε τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς ανά τον κόσμο να επιτύχουν την αποστολή τους. Μέχρι στιγμής, έχουμε προσφέρει περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια σε χορηγίες, οι εργαζόμενοί μας έχουν καταγράψει περισσότερο από 1.1 εκατομμύριο ώρες εθελοντικής εργασίας και έχουμε δώσει προϊόντα σε περισσότερους από 27.000 οργανισμούς. Ακολουθώντας το παράδειγμά μας, περισσότερες από 550 επιχειρήσεις έχουν υπογράψει το πρόγραμμα Pledge 1%, αφιερώνοντας το 1% του κεφαλαίου τους, των προϊόντων τους και της ώρας των εργαζομένων τους στις κοινότητές τους.

Σαν επιχειρήσεις, μπορούμε να είμαστε επιτυχημένοι στο οικονομικό κομμάτι και ταυτόχρονα μπορούμε να βελτιώνουμε αυτό τον κόσμο για όλους. Σαν ηγέτες των επιχειρήσεων, μπορούμε να συνεργαζόμαστε με τους πελάτες μας, τους εργαζόμενούς μα, τους συνεταίρους μας, τις κοινότητές μας, τις κυβερνήσεις και τους οργανισμούς για τη δημιουργία μιας κουλτούρας εμπιστοσύνης, που βάζουν προτεραιότητα την ευημερία των ανθρώπων και του πλανήτη. Μπορούμε να συμμετέχουμε στην εταιρική φιλανθρωπία με την ίδια αυτοσυγκέντρωση και αφοσίωση που βάζουμε στις άλλες επενδύσεις μας. Μπορούμε να ξανασκεφτούμε τα εκπαιδευτικά μας συστήματα για να εκπαιδεύσουμε το μελλοντικό εργατικό δυναμικό. Μπορούμε να συνεργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι αυτή η επανάσταση της τεχνολογίας υπηρετεί την ανθρωπότητα στο μέγιστο βαθμό, και ωφελεί όλους τους πολίτες, όχι μόνο μερικούς εκλεκτούς.

Πηγαίνοντας μπροστά, οι ηγέτες των επιχειρήσεων, όχι μόνο οι ηγέτες των κυβερνήσεων, θα κριθούν από το αν επιτυγχάνουν να κατευθύνουν το κύμα αυτής της ολοένα αυξανόμενης τεχνολογίας και καινοτομίας στο στόχο του να δημιουργήσουν ένα καλύτερο κόσμο. Όπως έχει πει κι άλλος ένας νικητής του βραβείου Νομπέλ Ειρήνης, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ «Το πιο επίμονο και επιτακτικό ερώτημα της ζωής είναι: Τι κάνεις για τους άλλους;».

Το άρθρο είναι μέρος της σειράς της The Huffington Post και του The World Economic Forum που σκοπό έχουν να προσφέρουν μια περίληψη των σημαντικότερων ζητημάτων που θα αντιμετωπίσει ο κόσμος την επόμενη δεκαετία, δημοσιεύθηκε στη The Huffington Post, και μεταφράστηκε στα ελληνικά. Η σειρά πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Global Risk Report 2016 και «τρέχει» μια εβδομάδα πριν την έναρξη του ετήσιου Meeting του The World Economic Forum 2016 (στο Νταβός-Κλόστερς στην Ελβετία, 20-23 Ιανουαρίου). Διαβάστε όλη τη σειρά των άρθρων εδώ.