Οι συζητήσεις οι οποίες ξεκινούν στο Νταβός, ένα Ελβετικό ορεινό θέρετρο όπου συγκεντρώνονται κυβερνήσεις, επιχειρήσεις, σωματεία και ΜΚΟ στην αρχή κάθε νέας χρονιάς , μπορεί μερικές φορές να μετατραπούν σε διάλογο που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Η εβδομάδα του Νταβός ξεκίνησε με την Όξφαμ να κάνει λεπτομερή ανάλυση της αυξανόμενης ανισότητας. Εξήντα δύο (62) άνθρωποι που είναι τόσο πλούσιοι όσο ο μισός πληθυσμός της γης.
Η Έκθεση Σκάνδαλο της ITUC, εξέτασε τις αλυσίδες προμηθειών των πενήντα από τις μεγαλύτερες εφοδιαστικές αλυσίδες στον κόσμο και αποκάλυψε ένα κρυμμένο ανθρώπινο δυναμικό της τάξης του ενενήντα τέσσερα τοις εκατό - οι εργάτες που ζουν με μισθούς πείνας και εργάζονται σε ανασφαλείς ή επισφαλείς εργασίες για να παράγουν τα κέρδη για τις πλουσιότερες εταιρείες.
Και η Διεθνής Αμνηστία παρουσίασε το όνειδος της παιδικής εργασίας στην εφοδιαστική αλυσίδα του εξορυκτικού κλάδου.
Αυτό είναι η σκόπιμη ανισότητα.
Καθώς σκεφτόμαστε έναν κόσμο ο οποίος εξακολουθεί να επιλέγει να χρησιμοποιεί την τεχνολογική καινοτομία κατά τρόπο που να βαθαίνει την ανισότητα και τις διακρίσεις εντός και μεταξύ κρατών, χρειάζεται να επαναφέρουμε τις διεθνείς βάσεις (διεθνή θεμέλια) στην σωστή θέση.
Ο κόσμος έχει φτάσει σε ένα σημείο καμπής.
Εξήντα τοις εκατό του παγκόσμιου εμπορίου καθοδηγείται πλέον από τις μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες εξαρτώνται από ένα επιχειρηματικό μοντέλο που βασίζεται στην εκμετάλλευση και στην κακοποίηση και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Όταν οι μεγαλύτερες εταιρείες φαίνεται να απασχολούν απευθείας (άμεσα) ποσοστό μόνον έξι τοις εκατό των εργατών στους οποίους βασίζονται, έχουμε έναν εύκολο τρόπο μετάθεσης ευθυνών.
Καθώς εκτυλίσσεται το 16ο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF 16) στο Νταβός, ζητούμε από τους Διευθύνοντες Συμβούλους (CEO's) των μεγαλύτερων εταιρειών να ρίξουν μια ματιά στο επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο υπηρετούν. Πρέπει να γνωρίζουν ότι τα κέρδη τους είναι συχνά βασισμένα σε χαμηλά επίπεδα ημερομισθίων που δεν επιτρέπουν στους ανθρώπους να κερδίζουν τα προς το ζην. Ότι τα κέρδη αυτά θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια με αποτέλεσμα να υπάρχουν τραυματισμοί και θάνατοι στον χώρο εργασίας για τους οποίους δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Ότι τα κέρδη αυξάνονται χάρις στην φοροαποφυγή ή συνδέονται με τραγικό τρόπο με την μόλυνση της κοινοτικής γης και των υδάτων, την ίδια ώρα που οι ομάδες πίεσής τους (lobby) στρέφουν τις Κυβερνήσεις κατά των νόμων που θα τις εγκαλούσαν.
Η αδυναμία θέσπισης ελάχιστων ημερομισθίων που να επιτρέπουν αξιοπρεπή διαβίωση, η αδυναμία διαπραγμάτευσης δίκαιων ημερομισθίων, συντάξεων και εργασιακής ασφάλισης σε υπερβολικά πολλές χώρες είναι στοιχεία που εύκολα γίνονται αντιληπτά ως παράγοντες που οδηγούν σε ανισότητα. Δεν είναι δα και πυρηνική φυσική.
Όταν μια εργαζόμενη σε κλωστοϋφαντουργία όπως η Ρίνα από τις Φιλιππίνες μου λέει ότι δεν μπορεί να πει στον 12άχρονο γιο της αν θα επιστρέψει στο σπίτι για να του μαγειρέψει ή να του πει καληνύχτα, επειδή είναι αναγκασμένη να εργάζεται επιπλέον βάρδιες χωρίς προειδοποίηση - αυτό δεν είναι αξιοπρεπής εργασία
Και όταν οι άνδρες που ψαρεύουν θαλασσινά που καταλήγουν στα τραπέζια μας, είναι δούλοι σε καράβια στα ύδατα της Ινδονησίας χωρίς χώρους διαβίωσης και χωρίς υγειονομικές συνθήκες επί μήνες, δεν υπάρχει ελπίδα αξιοπρεπούς δουλειάς γι' αυτούς χωρίς ένα νέο μοντέλο παγκόσμιου εμπορίου - ένα επιχειρηματικό μοντέλο με ηθική πυξίδα.
Υπάρχουν δύο συζητήσεις στο Νταβός που επιχειρούν να αλλάξουν το επικρατούν πρότυπο. Η πρώτη είναι με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό της Σουηδίας, τον Stefan Lofven, ο οποίος θα καλέσει επιχειρήσεις, συνδικάτα και ηγέτες Κυβερνήσεων να ανταποκριθούν στην πρόκληση να επιτευχθεί μια «παγκόσμια συμφωνία» όπου, μέσα από τον κοινωνικό διάλογο, θα επιτευχθεί ο σεβασμός των ανθρώπων, των δικαιωμάτων και η βιωσιμότητα.
Η δεύτερη είναι μια συζήτηση με νέους επιχειρηματικούς ηγέτες, υπό την καθοδήγηση του Richard Branson της B Team, σχετικά με ένα επιχειρηματικό μοντέλο που είναι 100% ανθρώπινο στη δουλειά - ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με βάση τις αρχές του Επιχειρείν και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών που να εφαρμόζει τις βασικές αξίες σεβασμού, ισότητας, ανάπτυξης, ανήκειν και σκοπού.
Αμφότερες αυτές οι πρωτοβουλίες επιδιώκουν μια ριζική στροφή στον τρόπο με τον οποίο φερόμαστε στους ανθρώπους στη δουλειά. Είναι και οι δύο βασισμένες στην πεποίθηση ότι ποτέ δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και έναν καλύτερο κόσμο για όλους, παρά μόνον αν αρχίζουμε να επιτρέπουμε στους ανθρώπους στο χώρο εργασίας τους να απολαμβάνουν δικαιώματα, αξιοπρέπεια και σεβασμό.
Αμφότερες οι συζητήσεις θα εξετάσουν την επιτακτική ανάγκη να διαμορφώσουμε ένα μέλλον στην εργασία που θα περιλαμβάνει πρόσφυγες και άλλους μετανάστες που αναζητούν μια ασφαλή ζωή. Κάτι που είναι ακόμη πιο σημαντικό: αμφότερα βασίζονται στον διάλογο - ο κοινωνικός διάλογος πάντοτε έχει αποτέλεσμα
Η ITUC (Διεθνής Συνομοσπονδία Εργατικών Σωματείων) υπερήφανα υποστηρίζει τέτοιου είδους καινοτόμες πρωτοβουλίες και καλεί τις Κυβερνήσεις να προσυπογράψουν την διεθνή συμφωνία και τις επιχειρήσεις να συμμετάσχουν στην αντίστοιχη πρωτοβουλία «100% Ανθρώπινοι στην Δουλειά». Οι επικεφαλής επιχειρήσεων πρέπει να κάνουν το τεστ του γιού και της θυγατέρας. Ένα νέο μοντέλο επιχειρηματικότητας και οικονομικής ανάπτυξης πρέπει να διασφαλίζει ότι τα παιδιά όλων θα αντιμετωπίζονται όπως θα περιμέναμε να αντιμετωπίζουν τα δικά μας παιδιά. Ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο βασισμένο στις παλιές αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, όπου οι άνθρωποι «μετρούν»...Αυτός κι αν είναι ένας επαναστατικός τρόπος να μειωθεί η ανισότητα.
Το άρθρο είναι μέρος της σειράς της The Huffington Post και του The World Economic Forum που σκοπό έχουν να προσφέρουν μια περίληψη των σημαντικότερων ζητημάτων που θα αντιμετωπίσει ο κόσμος την επόμενη δεκαετία, δημοσιεύθηκε στη The Huffington Post, και μεταφράστηκε στα ελληνικά. Η σειρά πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Global Risk Report 2016 και «τρέχει» παράλληλα με την έναρξη του ετήσιου Meeting του The World Economic Forum 2016 (στο Νταβός-Κλόστερς στην Ελβετία, 20-23 Ιανουαρίου). Διαβάστε όλη τη σειρά των άρθρων εδώ.