Μια ημέρα στο Σάλτσμπουργκ

Πάμε τώρα σε κάτι τελευταίο σχετικά με την «γλυκιά» όψη της πόλης. Το παραδοσιακό και διάσημο γλυκό sachertorte. Κέικ σοκολάτας με γέμιση μαρμελάδας. Πολύ καλό sachertorte θα φας στο Café Tomaselli, χωρίς αυτό να είναι δεσμευτικό βέβαια. Το Tomaselli είναι από τα διάσημα καφέ της πόλης. Όποιο γλυκό και να προτιμήσεις, δεν θα μείνεις δυσαρεστημένος. Να σου πω, όμως, εδώ, ότι ακριβώς επειδή το καφέ αυτό είναι τόσο γνωστό, δέχεται επίσκεψη από πολύ, μα πολύ κόσμο, με συνέπεια να ψάχνεις αρκετά για ελεύθερο τραπέζι και να αγχώνεσαι και λίγο να σηκωθείς, για να κάτσει κάποιος άλλος.
mylandingrunway

Μα γίνεται να βρίσκεσαι στο Μόναχο και να μην πας μια ημέρα (έστω) στο Σάλτσμπουργκ, στην Αυστρία; Την πόλη της μουσικής, της αγάπης και της σοκολάτας;! Η απόσταση που χωρίζει τις δυο πόλεις είναι περίπου δυο ώρες.

Στο Σάλτσμπουργκ είχα βρεθεί ξανά, πριν από κάποια χρόνια, στο ταξίδι που είχα πραγματοποιήσει στη Βιέννη. Τότε, θυμάμαι, ήταν η περίοδος των Χριστουγέννων. Τώρα, της Πρωτοχρονιάς.

Επιβλητικά κτίρια, εντυπωσιακά παλάτια, καθεδρικοί ναοί, μουσεία, γραφικοί δρόμοι, στοιχεία μπαρόκ και μια πεζογέφυρα «γεμάτη» αγάπη, συνθέτουν ένα σκηνικό άκρως παραμυθένιο!

Από πού πήρε όμως το όνομά της; Αφενός από το αλάτι, 'salz', που θεωρούνταν λευκός χρυσός και ένδειξη πλούτου. Αφετέρου, από την λέξη 'burg' που σημαίνει κάστρο.

Πάμε να δούμε τα επτά highlights της πόλης; Αυτά που θα δεις σε μια ημέρα. Προφανώς υπάρχουν και άλλα να δεις, αλλά θα χρειαστείς περισσότερες ημέρες. Στην περιπλάνηση που ακολουθεί, θα σου μιλήσω για όλα όσα είδα και έκανα μέσα σε σχεδόν μια ημέρα.

Μozart Geburtshaus

Το Σάλτσμπουργκ είναι λίκνο του πολιτισμού. Εκεί γεννήθηκαν μεγάλες προσωπικότητες της μουσικής. Φυσικά, ο Βόλφανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Θα δεις το σπίτι στο οποίο έζησε για επτά χρόνια, στη Νέα Πόλη, ενώ στην Παλιά, και συγκεκριμένα στην οδό Getreidegasse, βρίσκεται το σπίτι όπου γεννήθηκε και έζησε έως τα 17 του έτη. Το σπίτι αυτό λειτουργεί ως μουσείο.

Herbert von Karajan

Στο Σάλτσμπουργ γεννήθηκε και ο ελληνικής καταγωγής Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (1908), ο διάσημος διευθυντής ορχήστρας. Ο προπάππος του, Γεώργιος Ιωάννης Καραγιάννης γεννήθηκε στην Κοζάνη και το 1767 έφυγε για Αυστρία.

Schloss Mirabell

Λίγο πριν προχωρήσεις προς την Παλιά Πόλη, αξίζει να κάνεις μια στάση στο Παλάτι Mirabell. Γιατί; Για να δεις το μέρος που γυρίστηκαν αρκετές σκηνές της ταινίας «Η μελωδία της ευτυχίας». Άλλωστε, το είπαμε! Το Σάλτσμπουργκ είναι άκρως «μουσικό»!

Lock your love in Saltzburg

Στη συνέχεια, θα περάσεις από την πεζογέφυρα και θα «κλειδώσεις» την αγάπη σου! Τι εννοώ; Χιλιάδες ερωτευμένοι από όλο τον κόσμο, τοποθετούν λουκέτα στη γέφυρα με ημερομηνία και αρχικά ονομάτων. Σε συνδυασμό με την απίστευτα όμορφη θέα από τον ποταμό, το σκηνικό δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί «άκρως ρομαντικό»!

Η Παλιά Πόλη και η σοκολάτα

Ενώ τώρα έχεις περάσει πια στην Παλιά Πόλη και περπατάς στην Getreidegasse, την καρδιά των αγορών, ένα είναι σίγουρο. Η μυρωδιά της σοκολάτας θα σε κυριεύσει. Σχεδόν παντού θα βρεις μαγαζάκια και πλανόδιους να πωλούν τα κλασικά σοκολατάκια Μότσαρτ, με γέμιση πραλίνα και αμυγδαλόψιχα. Να σε ενημερώσω εδώ ότι αν αγοράσεις τα σοκολατάκια από σοκολατερί, θα τα πληρώσεις αρκετά ακριβά, περίπου 1,30 ευρώ το ένα! Θα πρότεινα λοιπόν, να αγοράσεις λίγα για τον εαυτό σου, για να τα δοκιμάσεις, και αν θελήσεις μεγαλύτερες ποσότητες, να επιλέξεις να αγοράσεις αυτά των πλανόδιων. Η διαφορά στη γεύση είναι μικρή. Αλλά, ναι, οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχει διαφορά.

Κάτι που δεν πρέπει να παραλείψω είναι η μικρή χριστουγεννιάτικη αγορά που αρνείται να σταματήσει να εκτελεί τα γιορτινά της καθήκοντα. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί οι χριστουγεννιάτικες αγορές στην Ευρώπη ξεκινούν από το Νοέμβριο και «κατεβάζουν αυλαία» 23 με 24 Δεκεμβρίου. Η συγκεκριμένη, όμως, είπε να παρατείνει τον χρόνο ζωής της και την Πρωτοχρονιά, «κρύφτηκε» σε μια στοά (απέναντι από το κατάστημα Tod's) και μάλιστα, είχε και δέντρο ευχών!

Μιας που μιλούσα όμως για σοκολάτα, οφείλω να σε ενημερώσω για τα εξής: Τα γευστικότατα pretzel με σοκολάτα, φουντούκι (και με άλλους συνδυασμούς) που θα βρεις σε πλανόδια αγορά λίγο πριν την πλατεία και αξίζει να δοκιμάσεις. Πριν προλάβεις να σκεφτείς «μα πόση σοκολάτα πια;» θα σου πω ότι είσαι στην Αυστρία. Δεν γίνεται να μην το παρακάνεις λίγο με τη σοκολάτα :) Εκεί βέβαια θα βρεις και street food. Ό,τι τραβά η ψυχή σου! Από λουκάνικα έως σούσι.

Πάμε τώρα σε κάτι τελευταίο σχετικά με την «γλυκιά» όψη της πόλης. Το παραδοσιακό και διάσημο γλυκό sachertorte. Κέικ σοκολάτας με γέμιση μαρμελάδας. Πολύ καλό sachertorte θα φας στο Café Tomaselli, χωρίς αυτό να είναι δεσμευτικό βέβαια. Το Tomaselli είναι από τα διάσημα καφέ της πόλης. Όποιο γλυκό και να προτιμήσεις, δεν θα μείνεις δυσαρεστημένος. Να σου πω, όμως, εδώ, ότι ακριβώς επειδή το καφέ αυτό είναι τόσο γνωστό, δέχεται επίσκεψη από πολύ, μα πολύ κόσμο, με συνέπεια να ψάχνεις αρκετά για ελεύθερο τραπέζι και να αγχώνεσαι και λίγο να σηκωθείς, για να κάτσει κάποιος άλλος. Εάν λοιπόν, βρισκόμουν ξανά στο Σάλτσμπουργκ, νομίζω θα επέλεγα ένα άλλο καφέ για γλυκό, πιο ήσυχο και πιο «κρυμμένο».

Η πλατεία

Εκεί που το street food έχει την τιμητική του, στην πλατεία, θα πετύχεις, εάν είσαι τυχερός, και κλασική μουσική από ορχήστρα, στην σκηνή. Μα πες μου. Έχεις πιο ειδυλλιακό σκηνικό από αυτό; Να κάνεις βόλτα στην πόλη, υπό τους ήχους μουσικής;

Festung Hohensalzburg

Αξίζει επίσης να πας στην κορυφή του λόφου Festungsberg, είτε με τελεφερίκ, είτε με τα πόδια. Εκεί βρίσκεται το περίπου 900 ετών φρούριο, που προσφέρει υπέροχη θέα. Εάν ο καιρός το επιτρέπει, φυσικά. Στη δική μου περίπτωση, η θέα είχε πέπλο ομίχλης!

Για το τέλος, άφησα μια μικρή ιστορία. Στην επιστροφή από την πόλη της Αυστρίας (με πούλμαν) συναντήσαμε κίνηση στα σύνορα με Γερμανία, λόγω εκτεταμένων ελέγχων. Ειδικά εκείνη την ημέρα, τα μέτρα ήταν ακόμη πιο αυξημένα, λόγω της υποψίας για τρομοκρατικό χτύπημα σε κεντρικούς σταθμούς στο Μόναχο. Καθυστερήσαμε, λοιπόν, αρκετά, σίγουρα μιάμιση ώρα. Στο δικό μας πούλμαν έγινε έλεγχος. Οι επιβάτες έπρεπε να δείξουμε στους αστυνομικούς ταυτότητα ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο. Πολλοί, όμως, δεν είχαν μαζί τους. Συνήθως, τα ζευγάρια. Η σκέψη, υποθέτω, ήταν «ε, αφού έχει ο σύζυγος, ας το αφήσω εγώ στο ξενοδοχείο». Λάθος τεράστιο. Μην ξεχαστείς ποτέ. Είσαι σε ξένη πόλη, χώρα και περνάς τα σύνορα. Οπωσδήποτε μαζί σου ένα έγγραφο που να αποδεικνύει ποιος είσαι, ταυτότητα ή διαβατήριο. Υπό κανονικές συνθήκες, η μη προσκόμιση εγγράφου, ακολουθείται- σύμφωνα με τους αστυνομικούς- από καταβολή προστίμου και από εξακρίβωση στοιχείων. Ο «δικός» μας υπεύθυνος δεν το έφτασε έως εκεί, ωστόσο, μάς συμβούλεψε ότι δεν γίνεται να κυκλοφορούμε χωρίς ταυτότητα, όταν περνάμε τα σύνορα μιας άλλης χώρας, ειδικά τώρα, που η κατάσταση στην Ευρώπη είναι τεταμένη. Και είχε απόλυτο δίκιο.

Και κάπως έτσι, η ημέρα έφτασε στο τέλος. Περίπου, δηλαδή, αφού η βραδιά συνεχίστηκε με φαγητό και μοναστηριακή μπίρα σε μπιραρία στο Μόναχο. Αλλά αυτά, θα στα πω και αναλυτικότερα στο post για το Μόναχο.

Εσύ έχεις πάει Σάλτσμπουργκ;!

Δες περισσότερα στη σελίδα του mylandingrunway.com