Θυμάμαι από τα φοιτητικά μου χρόνια ότι τα αριστερά σχήματα σε κάθε ευκαιρία πρότειναν κατάληψη. Δεν ήταν μάλιστα λίγες οι φορές που ενώ η κατάληψη είχε καταψηφιστεί από την συνέλευση την επομένη το πρωί βρίσκαμε την πόρτα του τμήματος με αλυσίδες και λουκέτα. Το πάθος τους ήταν τεράστιο και υπερασπιζόντουσαν απόλυτα αυτή τους την ενέργεια επειδή πίστευαν βαθιά ότι αυτή τους η συμπεριφορά είναι υπέρ της κοινωνίας. Μια μειοψηφική ομάδα δηλαδή εμπόδιζε την λειτουργία του τμήματος.
Σε ένα αντίστοιχο πλαίσιο το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις πορείες. Κάποιοι λίγοι, πολλοί λιγότεροι τουλάχιστον από όσους μοιραζόμαστε το πεζοδρόμιο και την άσφαλτο, κλείνουν τους δρόμους πάντοτε πολεμώντας για μια καλύτερη κοινωνία. Το φαινόμενο μάλιστα είναι τόσο υπέρ της κοινωνίας που ακόμη και η κυβέρνηση δεν θέλει να σπάει καταλήψεις σε δημόσια κτήρια και σίγουρα δε θέλει τα ματ να σταματάν πορείες.
Μπορεί οι άνθρωποι που βγαίνουν στο δρόμο και κάνουν καταλήψεις να είναι μειοψηφία όμως πολεμάνε για ένα καλύτερο μέλλον. Αυτή την εικόνα είχα χρόνια στο μυαλό μου προερχόμενος από ένα «αριστερό» σπίτι. Μετά όμως είδα μη αριστερούς να κλείνουν σχολεία χωρίς δημοκρατικές αποφάσεις γιατί φοβόντουσαν μην τυχόν και κολλήσουν τα παιδιά τους κάποια αρρώστια από τα προσφυγόπουλα. Δεν ήταν ρατσιστές. Πολεμούσαν για την κοινωνία και μάλιστα για έναν ακόμη πιο ιερό σκοπό, για τα παιδιά τους.
Πάλι για λογαριασμό της κοινωνίας οι οπαδοί της Χρυσής Αυγής κλείνουν δρόμους στην πρωτεύουσα, αλλά και αλλού, γιατί δήθεν η δίκη σε βάρος τους είναι λέει «πολιτική».
Και μένει η έρημη η κοινωνία να καταρρέει ενώ όλοι πολεμάνε για πάρτι της. Ε λοιπόν λεβέντες το έχετε πάρει όλο λάθος. Το μόνο που μπορεί να προστατέψει την κοινωνία είναι η απόλυτη τήρηση της νομιμότητας. Ο νόμος πάντοτε φτιάχνεται για να προστατέψει τον αδύνατο, τον μειοψηφούντα. Όσο σπουδαίος και αν είναι ο λόγος για μια κατάληψη δε γίνεται να υπερισχύει του ενός ανθρώπου που θέλει να κάνει μάθημα. Σύγκριση με απεργία δε μπορεί να γίνει γιατί τα σχολεία και οι δρόμοι είναι δημόσια.
Το ίδιο ακριβώς και με τους κλειστούς δρόμους. Οι πορείες δεν πρέπει να σταματούν την κυκλοφορία, όχι γιατί κάνουν κακό στην αγορά, ούτε γιατί πλήττουν τον τουρισμό. Οι πορείες πρέπει να σέβονται τη μειοψηφία. Δε μπορούμε να απαγορεύσουμε σε κανένα να περπατά ή να οδηγά όπου επιθυμεί, επειδή εμείς νομίζουμε ότι πολεμάμε για την αλλαγή.
Όταν όλη αυτή κουλτούρα του «κλείνω δρόμους και πύλες» νομιμοποιείται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ως «αγώνες», τότε δε φαντάζει και τόσο ακραίο στο μυαλό κάθε φοβισμένου πατέρα να πάει να κλείσει την πόρτα του δημοτικού σχολείου του παιδιού του για να μην κάνουν μάθημα λέει ανεμβολίαστοι πρόσφυγες. Και άντε πες του μετά εσύ αριστερέ ότι ο νόμος της Γιαννάκου ήταν σημαντικότερη αιτία κατάληψης από τον δικό του λόγο.
Η τήρηση των νόμων είναι το μόνο που προστατεύει την κοινωνία από το χάος. Αν στο τέλος της ημέρας τόσο νοιαζόμαστε για αυτή το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να σεβόμαστε τους νόμους και να τους τηρούμε ανεξαρτήτως ιδεολογίας.