Στην αρχή όλα ήταν απλά. Η Χίλαρυ μετά από μια μνημειώδη fundraising καμπάνια και συγκέντρωση χρημάτων σε επίπεδο ρεκόρ, ήταν η αυτονόητη υποψήφια για τους Δημοκρατικούς. Από την άλλη πλευρά, ο Τραμπ γνήσιος εκπρόσωπος του παγκόσμιου κινήματος του διχασμού και της τρομολαγνείας, ήταν ο αδιαφιλονίκητος εκπρόσωπος των ρεπουμπλικάνων. Κάπου εκεί η μονομαχία θα ξεκινούσε από νωρίς και τα κουκιά θα έμπαιναν σε καταμέτρηση.
Και ξαφνικά Μπέρνι Σάντερς. Ένας 74χρονος, Εβραίος, ανεξάρτητος, αυτοπροσδιοριζόμενος ως σοσιαλδημοκράτης κατακτά αμέσως τον τίτλο του «περιθωριακού» υποψηφίου. Κοινός τόπος, οι μηδενικές του πιθανότητες απέναντι στο ισχυρό κατεστημένο των Δημοκρατικών, στα ΜΜΕ, στα lobbies και στη πολιτική σκακιέρα των ΗΠΑ.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Το ταμείο στο τέλος της ημέρας έγραψε κέρδη: 22 πολιτείες.
Στη πραγματικότητα όμως μιλάμε για «τυφώνα Σάντερς». Άλλαξε το πολιτικό σκηνικό στην αμερικανική κοινωνία. Απέδειξε ότι χωρίς την υποστήριξη μεγάλων συμφερόντων, χωρίς τη Wall Street, χωρίς superpacs, χωρίς συμβιβασμούς στις ιδέες, αλλά με προτάσεις και την υποστήριξη πολλών με λίγα, μπορείς να τα καταφέρεις.
Ο Μπέρνι Σάντερς άνοιξε ένα πολιτικό διάλογο σε νέες βάσεις και με προτάσεις που ενέπνευσαν εκατομμύρια αμερικανών να επιστρέψουν στην πολιτική και να πιστέψουν ότι μπορούν να συμμετέχουν ακόμα και αν δεν εκπροσωπούν συγκεκριμένα συμφέροντα.
Οι προτάσεις του για την υγειονομική περίθαλψη, τα δωρεάν δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια, τα 15$ ελάχιστο μισθό, τη φορολόγηση της κερδοσκοπίας, τις τράπεζες στη Wall Street, τη διεύρυνση της κοινωνικής ασφάλισης, την επιβολή φόρου στον άνθρακα, διαμορφώνουν μια νέα προοδευτική ατζέντα στις ΗΠΑ. Διαμορφώνουν μια νέα γενιά πολιτών και μια νέα σχέση με την πολιτική.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις, οι ψηφοφόροι του Σάντερς είναι κυρίως κάτω των 45 ετών και έχουν την πλειοψηφία στους κάτω των 30 ετών, στις νέες γυναίκες και στους Λατίνους.
Πιστεύω ότι αυτή είναι η σημαντικότερη παρακαταθήκη της υποψηφιότητας Μπέρνι Σάντερς. Οι σπόροι που έσπειρε θα βλαστήσουν ενδεχομένως σε επίπεδο προσώπων στη Βουλή και τη Γερουσία, αλλά θα δώσουν καρπούς στις εκλογές του 2020.
Ένας 74χρονος που έφερε την ανανέωση και έδωσε νέα πνοή στην αμερικανική πολιτική σκηνή.