Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, φαίνεται πως έρχεται και άλλη κυβίστηση από την κυβέρνηση.
Και μία ακόμη επιβεβαίωση για όσους σκέφτονται με λογική και όχι με παρωχημένα συνθήματα του παρελθόντος. Παρά τις αντιδράσεις λοιπόν που μπορεί να προκάλεσε η δημοσίευση του «Γράμματος προς ένα σημερινό συνταξιούχο» υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι αντελήφθησαν τη σκληρή-ψυχρή πραγματικότητα.
Έτσι από ό,τι φαίνεται, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στη λογική όπως αυτή εκφράσθηκε στο «Γράμμα προς ένα σημερινό συνταξιούχο»: «...εάν οι δύο επιλογές επιβίωσης του ασφαλιστικού συστήματος είναι είτε η μείωση των συντάξεων είτε η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών τότε η επιλογή θα πρέπει να είναι η μείωση των υφιστάμενων συντάξεων....».
Ωστόσο, και αυτή η κυβίστηση, δεν θα πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη.
Από τις 13 Φεβρουαρίου 2015, δηλαδή λίγες ημέρες πριν από το πρώτο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015 στο οποίο διακυβεύθηκε-κατά ορισμένους-για πρώτη φορά η παραμονή της χώρας μας στο ευρώ, υπήρξε σχετική εκτίμηση κινδύνου με την οποία εκφράσθηκε ξεκάθαρα το γεγονός πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για Grexit.
Προς επίρρωσην των άπιστων Θωμάδων οι ίδιες εκτιμήσεις επαναλήφθηκαν το Μάρτιο του 2015 αλλά και λίγες ημέρες πριν το περίφημο δημοψήφισμα όπου τελικώς πραγματοποιήθηκε η μεγάλη κυβίστηση.
Και στις τρεις περιπτώσεις η λογική ήταν πως λόγω των γεωπολιτικών κινδύνων με πιθανότητα 25% και οι δύο πλευρές (αλλά κυρίως η Ελληνική) θα προβούν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις ώστε το παίγνιο να καταστεί σε ισορροπία win-win.
Αυτός ήταν και ο λόγος τη μη-ανησυχίας ακόμη και το βράδυ των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος του οποίου το αποτέλεσμα ήταν υπέρ του ΟΧΙ με ποσοστό 61.3%.
Με λίγα λόγια, τελικώς το γεωπολιτικό βάρος μίας απόφασης υπέρ των αμοιβαίων υποχωρήσεων με πιθανότητα 25%, ήταν πολύ μεγαλύτερο από το βάρος του 61.3% καθώς οι πιθανές γεωπολιτικές επιπτώσεις μίας Εθνικής καταστροφής θα ήταν υπερπολλαπλάσιες από οποιασδήποτε άλλης οικονομιστικής εναλλακτικής τύπου Grexit. Άλλωστε, γι΄αυτόν ακριβώς το λόγο σε άλλο άρθρο είχε τονισθεί πως σκοπός (η γενεσιουργός αιτία) της δημιουργίας της ΕΕ ήταν το σταμάτημα των συχνών και αιματηρών πολέμων στην Ευρώπη.
Κάπως έτσι λειτούργησε και η λογική πίσω από το «Γράμμα προς ένα σημερινό συνταξιούχο».
Και αυτή θα είναι και η λογική σχετική με τις σκέψεις της κυβέρνησης να προβεί σε Σοβιετικού τύπου υπερφορολόγηση των Ελλήνων πολιτών...
Μία εκτίμηση θα ήταν πως η πρόταση της κυβέρνησης για το φορολογικό δεν θα περάσει από την Τρόϊκα...Η Τρόϊκα θα έκανε τεράστιο-γεωπολιτικό-λάθος να αποδεχόταν Σοβιετική υπερφορολόγηση εντός της ΕΕ... Η Ιστορία της Ευρώπης έχει καταδείξει πως η διαρκής οικονομική καταπίεση λαών οδηγεί σε επαναστάσεις, ενίοτε ειρηνικές μέσω εκλογών, οι οποίες με τη σειρά τους, μπορούν να οδηγήσουν σε γεωπολιτικές ανατροπές τις οποίες ουδείς θα ήθελε... Αρκεί να υπενθυμίσει κανείς πως για κάθε 1% αύξηση της ύφεσης αυξάνονται κατά 1% τα ακραία κόμματα... Αυτό, σε συνδυασμό με τις προσφυγικές ροές που αντιμετωπίζει μία χώρα, θα μπορούσε να μετατραπεί σε βούτυρο στο ψωμί των ακραίων πολιτικών σχηματισμών. Στο σημείο αυτό ας επαναληφθεί μία ακόμη φορά για όσες Ευρωπαϊκές χώρες ξέχασαν τον λόγο που δημιουργήθηκε η ΕΕ (αλλά και για τις υποψήφιες προς εισδοχή χώρες): η ΕΕ δεν δημιουργήθηκε με διακύβευμα τις τράπεζες. Η ΕΕ δημιουργήθηκε με διακύβευμα την ειρήνη.