Γράμμα προς έναν Έλληνα 30άρη του 2050: Plastic people living in a plastic world

Αγαπητέ φίλε, από το 1981 και εντεύθεν οι ελληνικές κυβερνήσεις αδιακρίτου ιδεολογίας δανείζονταν χρήματα από τράπεζες του εξωτερικού ώστε να ικανοποιήσουν τους «πελάτες» ψηφοφόρους τους. Η κατάσταση αυτή δημιούργησε μία επίπλαστη αντίληψη και νοοτροπία πως υπήρχε δήθεν ανάπτυξη στην πατρίδα σου. Στην πραγματικότητα ήταν μία «πλαστική» ανάπτυξη. Ο ελληνικός λαός αποχαυνωμένος από τις παχυλές συντάξεις που μοιράζονταν αδιακρίτως κομμάτων και ιδεολογιών ζούσε μέσα σε ένα «πλαστικό κόσμο».
Mike Agliolo via Getty Images

Φίλε μου,

Όταν γράφτηκε αυτό το γράμμα ήσουν αγέννητος. Εσύ γεννήθηκες το 2020. Τέσσερα χρόνια από τότε που γράφτηκε τούτο το γράμμα. Στο στέλνω μέσα σε ένα διαδικτυακό μπουκάλι και ελπίζω η παλίρροια του διαδικτύου να στο φέρει...

Θα σου θυμίσω μερικά πράγματα που συνέβησαν στην πατρίδα σου πριν πολλά χρόνια. Ίσως δεν βρίσκεσαι καν στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Ίσως είσαι μετανάστης. Ελπίζω τα σύνορα της χώρας μου να παραμένουν τα ίδια. Όπως και να ναι ας ξεκινήσω.

Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (υπάρχει άραγε ακόμη στο δικό σου παρόν;) η «Βιώσιμη Ανάπτυξη» είχε θεωρηθεί η ανάπτυξη που «...εξασφάλιζε την ικανοποίηση των αναγκών του παρόντος χωρίς να διακινδυνεύει τη δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιηθούν οι δικές τους ανάγκες ...». Αντιστοίχως, ως «βιώσιμο μονοπάτι» είχε περιγραφεί εκείνο το μονοπάτι της ανθρωπότητας «...που επιτρέπει σε κάθε μελλοντική γενιά την επιλογή να ζήσει το ίδιο καλά όπως οι προκάτοχοί της». Στις μέρες μας σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η βιώσιμη ανάπτυξη παρέμενε ένας θεμελιώδης στόχος της ΕΕ στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισσαβώνας.

Αγαπητέ φίλε,

Από το 1981 και εντεύθεν οι ελληνικές κυβερνήσεις αδιακρίτου ιδεολογίας δανείζονταν χρήματα από τράπεζες του εξωτερικού ώστε να ικανοποιήσουν τους «πελάτες» ψηφοφόρους τους. Η κατάσταση αυτή δημιούργησε μία επίπλαστη αντίληψη και νοοτροπία πως υπήρχε δήθεν ανάπτυξη στην πατρίδα σου. Στην πραγματικότητα ήταν μία «πλαστική» ανάπτυξη. Ο ελληνικός λαός αποχαυνωμένος από τις παχυλές συντάξεις που μοιράζονταν αδιακρίτως κομμάτων και ιδεολογιών ζούσε μέσα σε ένα «πλαστικό κόσμο». Ένα κόσμο τον οποίο κανείς δεν μπορούσε να τους τον χαλάσει. Οποιοσδήποτε τολμούσε να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου αυτομάτως θεωρούνταν τρελλός, αιρετικός, προδότης, φιλελεύθερος (!) (ωσάν να ήταν βρισιά η έννοια του Φιλελευθερισμού παρά το γεγονός πως ολόκληρη η ελληνική Επανάσταση στηρίχτηκε σε αυτήν ακριβώς την ιδεολογία) και άλλα κοσμητικά επίθετα.

Αυτός ο «πλαστικός κόσμος» κάποια στιγμή έλιωσε υπό το βάρος των δανείων. Παρά ταύτα, επειδή η δεξαμενή ψήφων παρέμενε η ίδια, το μόνο που παρατηρήθηκε από το 2010 και εντεύθεν ήταν η μετατόπιση απλώς των «πλαστικών» ψηφοφόρων από τη μία μεριά στην άλλη αδιακρίτου ιδεολογίας. Οι παλαιοί «δεξιοί» έγιναν μετέπειτα «αριστεροί». Κυβιστήσεις φίλε μου δεν έκαναν μόνο οι κυβερνώντες, έκαναν και οι ψηφοφόροι. Η ουσία ήταν όμως πως η «πλαστική» νοοτροπία είχε παραμείνει η ίδια: όποιος τους έταζε την επίπλαστη ανάπτυξη, αυτόν ψήφιζαν. Ποτέ δεν σκέφτηκε αυτή η μάζα ανθρώπων των προηγούμενων γενεών από εσένα πως «διακινδύνευαν τη δυνατότητα των μελλοντικών γενεών-τη δική σου-να ικανοποιηθούν οι δικές τους ανάγκες...». Ποτέ δεν σκέφτηκε αυτή η μάζα ανθρώπων πως οι συντάξεις τους ήταν επίπλαστες και δεν ανταποκρινόταν στα πραγματικά επίπεδα παραγωγής της χώρας μας εκείνες τις εποχές. Αυτοί περνούσαν καλά στο δικό μου παρόν και οι επόμενες γενιές, δηλαδή εσύ, ας πήγαιναν να χαθούν. Έτσι ακριβώς πορευόμαστε από το 1981...

Φίλε μου,

Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τί εννοώ, αλλά ίσως αντιλαμβάνεσαι τώρα γιατί δεν έχεις σύνταξη. Δυστυχώς φίλε μου, τότε, στα 2016, ήσουν αγέννητος, και δεν είχες δικαίωμα ψήφου...

Η Ελλάδα φίλε μου το 2015 υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με τον ΟΟΣΑ για την αξιοποίηση της «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ. Ίσως το έχεις ακούσει. Σύμφωνα με τον τότε κεντρικό τραπεζίτη της χώρας σου, στα 2016, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ κατεδείκνυαν πως «...από τις χώρες του ΟΟΣΑ είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη δαπάνη για συντάξεις...». Κάποιοι τρελοί-αιρετικοί το είχαν ψελίσει επίσης λίγες ημέρες πιο πριν: «Οι δαπάνες για τους «ηλικιωμένους», στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι συντάξεις, αποτελούν το μεγαλύτερο κομμάτι των κοινωνικών δαπανών. Οι κοινωνικές δαπάνες για τους ηλικιωμένους το 2011 ήταν τριπλάσιες από αυτές για τους νέους.» Κι όμως φίλε μου, διάφορα πονηρά τερτίπια είχαν σκαρφιστεί οι τότε Έλληνες προκειμένου εσύ να μην έχεις σύνταξη τώρα που διαβάζεις τούτο το γράμμα: μέχρι και φόρους είχαν προτείνει στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ και στις τραπεζικές συναλλαγές...

Φευ! Αυτοί που τα ψέλλισαν θεωρήθηκαν τρελοί, αιρετικοί, προδότες και φιλελεύθεροι (sic)...ήταν οι ίδιοι οι οποίοι το 2006 προειδοποιούσαν για αύξηση των άκρων, ναι τότε που τα πολιτικά άκρα δεν υπήρχαν καν, αλλά και το 2007 όταν προειδοποιούσαν για επερχόμενες αυτοκτονίες . Και πάλι όμως τότε φίλε μου δεν άκουγε κανείς...Δυστυχώς μελλοντικέ μου φίλε ούτε τότε είχες δικαίωμα ψήφου γιατί δεν είχες γεννηθεί...

Φίλε μου, δεν γνωρίζω που μπορεί να σε βρίσκει το σημερινό μου γράμμα.

Ελπίζω να είσαι καλά...

Δημοφιλή