Τα βουλγάρικα POS σημαία του ελληνικού επιχειρείν!

Μία από τις κινήσεις που έγιναν προκειμένου να εξαλειφθεί η φοροδιαφυγή και που ευνοήθηκε και λόγω των capital controls ήταν να προωθηθούν μέσω διάφορων κινήτρων οι συναλλαγές μέσω τραπεζικής κάρτας. Οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες ξεσηκώθηκαν με βασικά επιχειρήματα τις υψηλές προμήθειες των τραπεζών και την άγνοια του κόσμου στο να χειρίζεται τις χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες (!). Δεν άργησε λοιπόν να σκάσει η βόμβα ότι πολλές επιχειρήσεις, και μάλιστα του τουριστικού κλάδου κυρίως, ναι της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας, έχουν συνδέσει τα POS τους, τα μηχανήματα δηλαδή που υποδέχονται τις κάρτες με τραπεζικούς λογαριασμούς που βρίσκονται στη Βουλγαρία!
Alexander Vasilev via Getty Images

Είναι αστείο αν κάτσουμε και απαριθμήσουμε πόσα κείμενα έχουν γραφτεί και πόσα σεμινάρια έχουν διεξαχθεί με θέμα το πώς μια κρίση μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία και το πώς ένα δημοσιονομικό συμμάζεμα μπορεί να οδηγήσει στην, έστω μακροπρόθεσμη, βελτίωση της καθημερινότητα των κατοίκων αυτής της πανέμορφης, κατά τ΄ άλλα, χώρας.

Με βάση αυτή τη λογική, του συμμαζέματος δηλαδή, εκατοντάδες νόμοι έχουν θεσπιστεί, ακόμα περισσότερες τροπολογίες, μισθοί έχουν ψαλιδιστεί, συντάξεις έχουν θυσιαστεί, χιλιάδες άνεργοι, διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων, τσακωμοί σε τηλεοπτικά πάνελ, δημοψηφίσματα, αλλαγές κυβερνήσεων...

Εδώ όμως, στην Ελλάδα, ίσως θα είχαμε μεγαλύτερη επιτυχία αν γράφαμε εγχειρίδια για το πως μπορείς να πετάς κάθε πιθανή προσπάθεια στα σκουπίδια. Πώς μπορείς να υπερπηδάς τους φορολογικούς νόμους βρίσκοντας παράθυρα επί παραθύρων και πως τελικά διαιωνίζουμε μια κατάσταση για όλη τη χώρα προσπαθώντας να κοιτάξουμε το μακρύτερο μέχρι τα όρια του σπιτιού μας.

Ματαιότις ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης!

Μία από τις κινήσεις που έγιναν προκειμένου να εξαλειφθεί η φοροδιαφυγή και που ευνοήθηκε και λόγω των capital controls ήταν να προωθηθούν μέσω διάφορων κινήτρων οι συναλλαγές μέσω τραπεζικής κάρτας.

Οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες ξεσηκώθηκαν με βασικά επιχειρήματα τις υψηλές προμήθειες των τραπεζών και την άγνοια του κόσμου στο να χειρίζεται τις χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες (!).

Δεν άργησε λοιπόν να σκάσει η βόμβα ότι πολλές επιχειρήσεις, και μάλιστα του τουριστικού κλάδου κυρίως, ναι της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας, έχουν συνδέσει τα POS τους, τα μηχανήματα δηλαδή που υποδέχονται τις κάρτες με τραπεζικούς λογαριασμούς που βρίσκονται στη Βουλγαρία!

Αξιοσημείωτο δε ότι τα περισσότερα ειδησεογραφικά / οικονομικά site περιέγραψαν την ιστορία χρησιμοποιώντας την έκφραση «το μεγάλο κόλπο» και όχι άλλες ίσως πιο αντιπροσωπευτικές λέξεις όπως «κομπίνα», «απάτη» κ.τ.λ.

Ως γνωστόν, τα POS, συνοδεύονται από μία χρεωστική επαγγελματική κάρτα, η οποία συνδέεται με ένα λογαριασμό σε ευρώ. Ο λογαριασμός ανοίγεται στο όνομα της επιχείρησης, διαθέτει μοναδικό IBAN και βρίσκεται σε τράπεζα με έδρα εκτός Ελλάδος.

Έτσι, μετά τη συναλλαγή τα χρήματα μεταφέρονται στον λογαριασμό της επιχείρησης εκτός Ελλάδας και ο επιχειρηματίας μπορεί να εκταμιεύσει άμεσα τα χρήματά του χρησιμοποιώντας την επαγγελματική του κάρτα σε οποιοδήποτε ΑΤΜ στην Ελλάδα ή το εξωτερικό. Μπορεί επίσης να μεταφέρει τα χρήματα από το λογαριασμό του σε οποιοδήποτε τραπεζικό λογαριασμό παγκοσμίως, όπως και να αποδέχεται εμβάσματα στο λογαριασμό του από τρίτους ή να ανοίξει λογαριασμό με IBAN και σε άλλα νομίσματα.

Έτσι, σαν αποτέλεσμα, τα κέρδη του επιχειρηματία δεν επηρεάζονται καθόλου από τα εγχώρια Capital controls, αφού βρίσκονται σε τράπεζα του εξωτερικού, αλλά και δεν φορολογούνται, καθώς ολόκληρος ο τζίρος του εμφανίζεται στο εξωτερικό.

Το ελληνικό επιχειρείν απέναντι στη Κρίση...

Εντάξει, το Κεφάλαιο δεν έχει κράτος και άλλα σχετικά. Αλλά πόσο άδικο είναι να κόβεται η σύνταξη ενός ηλικιωμένου γιατί ένας επιχειρηματίας αρνείται να καταβάλει στο κράτος τον φόρο που του ορίζεται; Μιλάμε για τον ίδιο επιχειρηματία που πιθανόν προσλαμβάνει υπαλλήλους σε τιμές ευκαιρίας (κατώτατο μισθό) όπως του δίνει δικαίωμα το κράτος αλλά δεν καταβάλλει τη δική του ανταπόδοση ακόμα όταν δραστηριοποιείται σε έναν κλάδο που ευδοκιμεί, όπως ο τουρισμός και η εστίαση. Δηλαδή αν δεν φορολογηθεί και αυτός που κοστολογεί ένα ποτό στα 15 ευρώ, μια ξαπλώστρα θαλάσσης στα 50 ευρώ και ένα δωμάτιο στα 150 ευρώ τη βραδιά, τότε ποιος;

Δημοφιλή