Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ στη δεύτερη κατηγορία ανθρώπων που προσθέτουμε στις επαφές μας: αυτούς με τους οποίους δε γνωριζόμαστε πριν το add/follow/connect κλπ.
Για να δούμε...
Καθένας μας προσθέτει στις επαφές του ανθρώπους που δεν γνωρίζει για τους δικούς του λόγους. Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι που δεν είναι υπέρ αυτής της πρακτικής και την κατακρίνουν, επίσης για τους δικούς τους λόγους. Σεβαστή άποψη αλλά δεν την υποστηρίζω.
Όσον αφορά τις δικές μου επαφές λοιπόν, περιλαμβάνουν και πρόσωπα με τα οποία δεν γνωριζόμουν προηγουμένως. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί πρόκειται για ευρύτερα γνωστά άτομα, οπότε το κάνω για λόγους ενημέρωσης ή ψυχαγωγίας, είτε γιατί σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι πιθανοί πελάτες ή να είμαι εγώ μία πιθανή πελάτισσα γι΄ αυτούς αν χρειαστώ κάτι (ανάλογα τις γνώσεις και το επάγγελμα), είτε γιατί -πολύ απλά- θεωρώ ότι το να γνωρίζεις ανθρώπους και να μοιράζεστε απόψεις είναι ενδιαφέρον. Γιατί όχι εξάλλου;
Θα επαναλάβω βέβαια τη συμβουλή του προηγούμενου άρθρου, δηλαδή να είμαστε αυθεντικοί και προσεκτικοί, με την επισήμανση ότι το να γινόμαστε «φίλοι» με κάποιον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν σημαίνει ότι γίναμε φίλοι και στην πραγματικότητα. Επίσης, δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε το χαρακτήρα του άλλου ατόμου, οφείλουμε να είμαστε ακόμα περισσότερο ευγενικοί και -φυσικά- επιφυλακτικοί.
Εννοείται ότι ο κόσμος μας δεν είναι ιδανικός, και επειδή το να προσθέτουμε στις επαφές μας άτομα που δε γνωρίζουμε περιέχει και κίνδυνο, συνιστώ μόλις διαπιστώσουμε κάποια ανησυχητική συμπεριφορά να απευθυνόμαστε στη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Νομίζω όλοι μας μπορούμε να κρίνουμε ποιες συμπεριφορές χρήζουν αναφοράς στη Διεύθυνση αυτή.
Θεωρώ πάντως ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι (ή -έστω- θα έπρεπε να είναι) αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας και αναγκαίο εργαλείο για την άσκηση της δραστηριότητας κάθε επιχείρησης/ελεύθερου επαγγελματία, εφ' όσον χρησιμοποιούνται σωστά. Είναι ένας άμεσος, και χωρίς οικονομικό κόστος, τρόπος να προβάλλει κάποιος τη δουλειά του και την προσωπικότητά του εν γένει.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω και μία άλλη πτυχή (άσχετη με την επαγγελματική μας εξέλιξη) του να προσθέτουμε ανθρώπους που δε γνωρίζουμε: μαθαίνουμε για καταστάσεις και για προβλήματα ανθρώπων που στη δική μας καθημερινότητα, στο δικό μας μικρόκοσμο, δεν αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή τους. Πχ μπορεί να μάθουμε για δικαιώματα ανθρώπων που καταπατούνται σε κάποια άλλη πόλη, ή ακόμα και σε κάποια άλλη χώρα, ή για προβλήματα της καθημερινότητας ανθρώπων που ζουν εκτός Αττικής, για αδέσποτα ζώα, για κοινωνικές δράσεις κλπ. Και νομίζω σε τέτοιες περιπτώσεις, καθένας από εμάς, ανάλογα με τις γνώσεις και τις ικανότητές του, αν μπορεί να το κάνει χωρίς δική του επιβάρυνση, οφείλει να βοηθάει.
Τέλος, συμβουλεύω να μην απορρίπτουμε εκ των προτέρων καμία ευκαιρία για επικοινωνία, γιατί από κάθε άνθρωπο έχουμε να διδαχτούμε και κάτι και σε κάθε άνθρωπο έχουμε να διδάξουμε εμείς κάτι.