Στη Rue Faidherbe, τον δρόμο που οδηγάει στη Gare Lille Flandre υπάρχουν ορισμένα από τα καλύτερα Ντόνερ κεμπάπ της Lille.
Λίγο πιο κάτω υπάρχει και ένας φούρνος που ξεφουρνίζει από τα ξημερώματα και ορισμένες μπυραρίες με τοπική μπύρα. Όταν Μιχάλη μου πήγαμε εκεί, στην Κυβέρνηση ήταν ο Κώστας Σημίτης με τον Άκη, τον Γιάννο και την Βάσω, το χρηματιστήριο ήταν στα πάνω του και ακόμα είχαμε γαλλικά Φράγκα στις τσέπες μας.
Ήμασταν και λίγο «πειραγμένοι» στα μυαλά με αποτέλεσμα μετά τις νυχτερινές κραιπάλες να τρώμε κάτι πριν πέσουμε για ύπνο στις 6 το πρωί. Συνήθιζα να συνδυάζω τα αφράτα κρουασάν από το φούρνο με τα Ντόνερ κεμπάπ από τον Malik. Μέσα στο σάντουιτς αν θυμάσαι έβαζε το κρέας, μισό κιλό πατάτες, ντοματούλα και ο πελάτης είχε την επιλογή ανάμεσα σε 12 σάλτσες.
Κάποια στιγμή θυμάμαι επιστρέφοντας από το Boucherie στη Rue Massena του είχα πει του Malik: «Φτιάξε ένα περιποιημένο». Εκείνη την ημέρα γεννήθηκε αδερφέ μου το «Ντονέρ αλλά stefanelo». Μέχρι τότε κανείς δεν είχε τολμήσει να βάλει πάνω από 4 σάλτσες στο σάντουιτς, ο δαιμόνιος Έλλην φοιτητής όμως έκανε την υπέρβαση και ζήτησε 6 σάλτσες με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αυτό το έδεσμα: Εκτός από τα κλασικά κέτσαπ, μουστάρδα πρόσθεσε λίγο ταμπάσκο, μπερνέζ, Σάλτσα blue cheese και λίγο Chutney με σταφύλι για να γλυκαίνει το ταμπάσκο (ό,τι να ναι δηλαδή).
Όλος αυτός ο prologue έγινε για να καταλάβετε ότι υπάρχει λόγος που μετά τη γυμναστική, ακόμα και σήμερα που κοντέυω σαράντα και μυαλό δεν έβαλα, τρώω σουβλάκια όταν συναντάω τους πρώην συμφοιτητές μου.
Σίγουρα θα ήταν πιο γκλαμ άμα τρώγαμε σούσι, μοριακή κουζίνα ή να δοκιμάζαμε πάπια από τις Άνδεις, ροζ μπιφ από το Περπινιάν ή βατραχοπόδαρα από το Αμβούργο, αλλά μας έχει μείνει το κατάλοιπο του «Ρετριπλάν Έλληνα φοιτητή » και τρώμε σουβλάκια με τζατζίκι και μπόλικο κρεμμύδι.
Χτες λοιπόν Ισμήνη έκανα το βήμα να γραφτώ στο γυμναστήριο, όπου θα έχω ως personal Trainer τον Michel de Fekkas εκ Κουκουβάουνων ορμώμενο.
Ένα σου λέω ένα (που λέει και το άσμα της Άννας), θα μας πετάξουν έξω από το γυμναστήριο. Θα ρωτήσεις: «Γιατί;» Η απάντηση είναι απλή: «Δυο κουδούνια, δε χωράνε σε ένα μαγαζί.»
Συνεχίζεται...
Διαβάστε ακόμα: