Αγωνίζονται μαζί από το 2008 και έχουν καταφέρει να λάβει ήδη πολλές διακρίσεις, με πιο πρόσφατη το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας, που έλαβε χώρα στη Δανία. Η φετινή πορεία των Παναγιώτη Μάντη και Παύλου Καγιαλή περιλαμβάνει σπουδαίες διακρίσεις. Βρίσκονται από τον Απρίλιο του 2015 στην 1η θέση της Παγκόσμιας κατάταξης στη κλάση των 470 με εξαιρετικές εμφανίσεις στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα (ένα χρυσό και δύο ασημένια μετάλλια) ενώ πρόσφατα στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Weymouth της Μ. Βρετανίας κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο. Επόμενη στάση είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ρίο, όπου έχουν ήδη εξασφαλίσει την πρόκριση της Ελλάδας για την συγκεκριμένη κατηγορία. Τους συναντήσαμε στον Ιστιοπλοΐκό Όμιλο στο Μικρολίμανο και μας μίλησαν για την θάλασσα και την ιστιοπλοΐα στην Ελλάδα.
Πώς προέκυψε η ιστοπολοία;
Μαντής: Για εμένα εντελώς τυχαία. Περνούσα από την παραλία, είδα τα σκάφη και μου έκαναν εντύπωση. Ξεκίνησα στις Τζιτζιφιές, αλλά πολύ γρήγορα, δύο χρόνια μετά, πήρα μεταγραφή στον ιστιοπλοϊκό όμιλο του Πειραιά.
Καγιαλής: Ακριβώς το ίδιο συνέβη και σε εμένα και έγιναν όλα κατά τύχη. Ξεκίνησα από την Χαλκιδική, είδα κάτι σκαφάκια εκεί μέσα και σκέφτηκα να πάω εκεί. Μεγάλωσα στην Χαλκιδική, αλλά μετά λόγω καταστάσεων, κατέβηκα στην Αθήνα, 18-19 χρονών και έμεινα εδώ. Αθλητικός μετανάστης, όπως με λέει και ο Τάκης (Μαντής).
Η Ελλάδα είναι μία χωρά με έντονο το στοιχείο του νερού. Πιστεύετε ότι οι πολιτεία δίνει αρκετά κίνητρα για να ασχοληθεί κάποιος με την ιστιοπολοΐα;
Σίγουρα παλαιότερα, τα κίνητρα ήταν για να κάνει κάποιος πρωταθλητισμό, όπως τα μόρια για το πανεπιστήμιο ή ένας διορισμός που έρχεται μετά από μία πολύ υψηλή διάκριση. Υπάρχουν ακόμα κάποια από τα κίνητρα. Καλώς ή κακώς, πρέπει να να φύγουμε από το κράτος, να μην εξαρτόμαστε από αυτό και να κάνουμε αθλητισμό, όπως κάνουν όλες οι ανεπτυγμένες χώρες, με χορηγίες και με ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Εμείς έχουμε πετύχει αυτό το μεταβατικό στάδιο και αναγκαστήκαμε να μάθουμε γρήγορα τον νέο τρόπο λειτουργίας τον πραγμάτων, ο οποίος είναι και ο σωστός, όμως.
Υπάρχουν χορηγίες στην ιστιοπλοΐα;
Αυτό χτίζεται σιγά σιγά. Όπως κι εμείς αναγκαστήκαμε να μάθουμε αυτόν τον νέο τρόπο, έτσι και οι χορηγοί μαθαίνουν κι εκείνοι. Οι χορηγοί βοηθούν τους αθλητές και οι αθλητές βοηθούν τους χορηγούς μέσα από τις διακρίσεις τους από τον πρωταθλητισμό και τα πράγματα θα πάνε πολύ καλύτερα. Εμείς είμαστε στο πρόγραμμα «Υιοθετήστε έναν αθλητή», μία πρωτοβουλία του Σπύρου Καπράλου και μας έχει υιοθετήσει μία ναυτιλιακή εταιρεία. Με αυτόν τον τρόπο έγινε η αρχή και αποκτήσαμε κι άλλους χορηγούς και υποστηρικτές, γιατί το να κάνεις μία ολυμπιακή καμπάνια είναι πολύ δύσκολο οικονομικά.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερος κόσμος ασχολείται με την ιστιοπλοΐα. Έχετε παρατηρήσει μία στροφή στο συγκεκριμένο άθλημα;
Έχει δημιουργηθεί μία αύξηση αλλά και πάλι ο κόσμος είναι σχετικά λίγος σε σχέση με αυτό που προσφέρει η χώρα μας. Οι συνθήκες είναι ιδανικές, έχουμε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου ηλιοφάνεια, οι θερμοκρασίες είναι καλές και η θάλασσά μας είναι σχετικά ήρεμη. Αν παρατηρήσει κανείς πόσοι κάνουν ιστιοπλοΐα στην Αγγλία ή σε άλλες βόρειες χώρες, που το χρώμα της θάλασσας και μόνο δεν είναι ωραίο, πέρα από τις θερμοκρασίες και τον καιρό, θα διαπιστώσει ότι αναλογικά οι Έλληνες ασχολούνται πολύ λίγο. Τελευταία, έχει αρχίσει να προβάλλεται περισσότερο το άθλημα και να ασχολείται περισσότερος κόσμος γιατί είναι ένα άθλημα καθαρό, παίρνει μετάλλια με συνέπεια και συνεχίζει να παίρνει ακόμα και τώρα που τα πράγματα είναι πιο δύσκολα και νομίζω ότι ο κόσμος το αντιλαμβάνεται αυτό, ότι, δηλαδή, είναι ένας χώρος που αξίζει να ασχοληθούν τα παιδιά τους και να έχουν και μέλλον.
Ο Παύλος Καγιαλής
Τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να ασχοληθεί περισσότερος κόσμος με αθλήματα του νερού;
Μαντής: Θα μπορούσαν τα μέσα να μην ασχολούνται μόνο με τα αθλήματα που έχουν μπάλα και χρήματα και να προβάλλει περισσότερο άλλα αθλήματα όπως είναι η ιστιοπλοΐα, που είναι ένα καθαρό άθλημα, χωρίς ούτε ένα κρούσμα ντόπινγκ. Έχει να κάνει με τα στοιχεία της φύσης, αφήνεις το παιδί ελεύθερο.
Καγιαλής: Οι γονείς δεν θα πρέπει να σκέφτονται αμέσως την επαγγελματική αποκατάσταση προκειμένου να ασχοληθεί ένα παιδί με τον αθλητισμό. Είναι κάτι το οποίο αν το παιδί προχωρήσει, έχει επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά έρχεται ως συνέπεια και δεν πρέπει να είναι αυτός ο σκοπός. Η άθληση διαμορφώνει έναν σωστό χαρακτήρα, το παιδί μαθαίνει να σέβεται τους αντιπάλους του, μαθαίνει να κερδίζει και να χάνει. Πολλοί θέλουν το παιδί τους να γίνει ποδοσφαιριστής για να γίνει εκατομμυριούχος, αλλά αυτό δεν είναι αθλητισμός. Υπάρχουν τόσα άλλα ωραία αθλήματα που μπορεί να κάνει ένα παιδί, όπως η κωπηλασία, η ιστιοπλοΐα ή η κολύμβηση.
Ο Παναγιώτης Μαντής
Έχει κινδύνους η ιστιοπλοΐα για ένα παιδί;
Κανέναν! Πιο επικίνδυνο είναι για ένα παιδί να παίξει μπάλα, παρά να πάθει κάτι στην ιστιοπλοΐα. Δεν είχαμε ποτέ κάποια τέτοιο περιστατικό. Αντηλιακό αν βάζει, δεν κινδυνεύει από τίποτε άλλο.
Τι σημαίνει για εσάς η θάλασσα;
Μαντής: Έλληνες είμαστε και όπως όλοι οι Έλληνες όταν σκεφτόμαστε καλοκαίρι και διακοπές, μας έρχεται στο μυαλό η θάλασσα. Για εμάς εκτός από το καλοκαίρι είναι και το γραφείο μας. Αν μετρήσει κανείς τα χρόνια που βρισκόμαστε στο νερό, από 7 έως 8 ετών, τις πιο πολλές μέρες της εβδομάδας είμαστε στη θάλασσα.
Καγιαλής: Αυτό που εμένα προσωπικά μου προσφέρει η θάλασσα είναι αυτή ελευθερία και η ησυχία. Με το που βγεις στην θάλασσα σταματάνε όλα, ακούς μία βουή από την πόλη και τίποτα άλλα. Είσαι είτε με τον συναθλητή σου, είτε μόνος σου και αυτή η ελευθερία δεν υπάρχει σε κανένα άλλο αγώνισμα και, μάλιστα, χωρίς να σε βλέπει κανένας. Δεν έχουμε κερκίδα. Είτε κερδίσεις, είτε χάσεις είσαι μόνος σου, το οποίο είναι κάτι διαφορετικό.
Photo Credits: Sooc/ Νίκος Λυμπερτάς