5 συν 1 αξιοθέατα της Σύρου που δεν πρέπει να χάσετε

Το Δημαρχείο της Σύρου, έργο του Τσίλλερ, είναι το πιο επιβλητικό κτίριο στο νησί και ένα από τα μεγαλύτερα δημαρχιακά μέγαρα στην Ελλάδα. Θεμελιώθηκε το 1876 και τα εγκαίνια έγιναν το 1898. Στοίχισε τότε στο Δήμο 1.300.000 δραχμές, ποσό υπέρογκο για την εποχή. Είναι τριώροφο προς την πλατεία και, λόγω της υψομετρικής διαφοράς, διώροφο στον πίσω δρόμο. Ο πρώτος όροφος του Δημαρχείου της Σύρου, στον οποίο οδηγεί μνημειακή σκάλα πλάτους 15,5 μέτρων, είναι τοσκανικού ρυθμού, ο δεύτερος, ιωνικού και οι πύργοι, οι οποίοι στα αρχικά σχέδια επρόκειτο να ενωθούν σε τρίτο όροφο στις τρεις πλευρές εκτός της πρόσοψης, είναι κορινθιάζοντος ρυθμού.
terrabook

Πόλη - υπαίθριο μουσείο έχει χαρακτηριστεί η Ερμούπολη της Σύρου και κάτι τέτοιο δεν είναι υπερβολή, καθώς τα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα που τη στολίζουν δημιουργούν μια τόσο ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, που είναι δύσκολο να αφήσει κάποιον ασυγκίνητο. Τα αξιοθέατα του πολιτισμού στη Σύρο, όπως το κτήριο του Δημαρχείου και η κεντρική πλατεία Μιαούλη , το Θέατρο Απόλλων, ή ακόμα και η συνοικία Βαπόρια της Ερμούπολης, είναι μερικά μόνο από εκείνα που τραβούν τα βλέμματα στο νησί, την Αρχόντισσα των Κυκλάδων.

Η πλατεία Μιαούλη στη Σύρο είναι η καρδιά της Ερμούπολης, το αυτονόητο σημείο συνάντησης για κατοίκους και επισκέπτες, ο τόπος της βραδινής βόλτας. Πανέμορφα κτήρια, όλα δημιουργήματα του 19ου αιώνα, την περιβάλλουν: Δεσπόζει το κτίριο του Δημαρχείου που χτίστηκε το 1898 σε σχέδια του Τσίλλερ, με την μεγαλοπρεπή σκάλα του, πλάτους 15,5 μέτρων. Η Λέσχη που σήμερα στεγάζει το Πνευματικό κέντρο είναι του 1863 και το κτίριο αριστερά του Δημαρχείου στεγάζει το Ιστορικό Αρχείο Σύρου. Στο κέντρο της βρίσκεται ο ανδριάντας του ναυάρχου της Επανάστασης του 1821 Ανδρέα Μιαούλη που τοποθετήθηκε εδώ το 1899 και έδωσε το όνομά του στην πλατεία.

Το Δημαρχείο της Σύρου, έργο του Τσίλλερ, είναι το πιο επιβλητικό κτίριο στο νησί και ένα από τα μεγαλύτερα δημαρχιακά μέγαρα στην Ελλάδα. Θεμελιώθηκε το 1876 και τα εγκαίνια έγιναν το 1898. Στοίχισε τότε στο Δήμο 1.300.000 δραχμές, ποσό υπέρογκο για την εποχή. Είναι τριώροφο προς την πλατεία και, λόγω της υψομετρικής διαφοράς, διώροφο στον πίσω δρόμο. Ο πρώτος όροφος του Δημαρχείου της Σύρου, στον οποίο οδηγεί μνημειακή σκάλα πλάτους 15,5 μέτρων, είναι τοσκανικού ρυθμού, ο δεύτερος, ιωνικού και οι πύργοι, οι οποίοι στα αρχικά σχέδια επρόκειτο να ενωθούν σε τρίτο όροφο στις τρεις πλευρές εκτός της πρόσοψης, είναι κορινθιάζοντος ρυθμού. Στο αέτωμα του κεντρικού τμήματος του Δημαρχείου της Σύρου, εξ ολοκλήρου μαρμάρινο, βρίσκεται η επιγραφή της ανέγερσης: «Eρμού Δήμος τάδ' είσατο δημαρχούντος Δ. Βαφιαδάκη», δηλαδή, «ο Δήμος του Ερμού ανήγειρε αφιερωματικά (το κτίριο αυτό) Δημαρχούντος του Δ. Βαφιαδάκη».

Μπαίνοντας στο Δημαρχείο της Σύρου, δεσπόζει η κρεμαστή σκάλα, πλάτους 1,95 μ. που στεγάζεται με γυάλινη οροφή, ενώ εκεί, εκτός από τις δημοτικές υπηρεσίες, στο Δημαρχείο της Σύρου στεγάζονται και τα δικαστήρια, το υποθηκοφυλακείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο και άλλοι δημόσιοι φορείς.

Οι Αποθήκες Διαμετακομίσεως στην προβλήτα του λιμανιού της Σύρου, χτίστηκαν στα 1834 -1839 με κρατική δαπάνη, σχέδια του Ι.Β. Ερλάχερ και με την επιστασία του Βίλχελμ φον Βάιλερ. Το κτίριο, συνολικού μήκους 122 μ., με δύο πτέρυγες σε συμμετρική διάταξη, ακολουθεί την παλαιά ακτογραμμή και συγκεντρώνει σήμερα τα βλέμματα των επισκεπτών με το ιδιαίτερο στυλ του. Ο όροφος με τα κεραμίδια στο κεντρικό τμήμα χτίστηκε λίγα χρόνια μετά το ισόγειο, ενώ το υπόλοιπο τμήμα του χτίστηκε μαζί με το γειτονικό Τελωνείο στα 1859-61 και ακολουθεί τη δική του μορφολογία. Το 1994 δημιουργήθηκε σε τέσσερις από τις Αποθήκες Διαμετακομίσεως της νότιας πτέρυγας η Πινακοθήκη Κυκλάδων, η οποία φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις και δικές της συλλογές (είσοδος από την πίσω πλευρά του κτιρίου).

Η συνοικία Βαπόρια της Σύρου είναι ίσως η ομορφότερη του νησιού. Βρίσκεται βορείως του λιμανιού, στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης. Είναι χτισμένη δίπλα στη θάλασσα, με υπέροχα καπετανόσπιτα που μοιάζουν να κρέμονται πάνω στα βράχια. Ψηλοτάβανα, στολισμένα με τοιχογραφίες, μαρμάρινα μπαλκόνια, ξύλινα πατώματα και ξυλόγλυπτες πόρτες, συνέθεταν την αριστοκρατική συνοικία της πόλης του 19ου αιώνα. Εδώ ζούσαν οι πλουσιότεροι άνθρωποι της Ερμούπολης, οι βαποριέρηδες και οι βιομήχανοι. Ανάμεσα στις βραχώδεις ακτές στα Βαπόρια σχηματίζονται και μικρές παραλίες που προσφέρονται για κολύμπι, όπως για παράδειγμα η παραλία Αστέρια. Στην αριστοκρατική συνοικία δεσπόζει άλλωστε και ο επιβλητικός ναός του Αγίου Νικολάου των Πλουσίων, όπως συνηθίζεται να λέγεται, με τα πυργωτά κωδωνοστάσια.

Το Δημοτικό Θέατρο Απόλλων είναι ένα από τα «στολίδια» της Σύρου, έμβλημα της πολιτιστικής ανάπτυξης της Ερμούπολης και κατασκευάστηκε στα 1862-1864 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Pietro Sampo. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, πίσω από το Πνευματικό κέντρο στην Πλατεία Βαρδάκα. Είναι ένα διώροφο κτίριο με απλό εξωτερικό διάκοσμο, αλλά το εσωτερικό του εντυπωσιάζει. Η σχεδίαση του είναι επηρεασμένη από τέσσερα τουλάχιστον ιταλικά πρότυπα, μεταξύ των οποίων και τη Σκάλα του Μιλάνου. Κατά την κατασκευή του, η σκηνή ήταν πλάτους 9 μέτρων και βάθους 10 μέτρων, με χώρο για την ορχήστρα μπροστά στη σκηνή και υπερώο. Ο διάκοσμος των ξύλινων θεωρείων, που ήταν σε τρεις σειρές, ήταν απλός. Τα καθίσματα, οι κουπαστές και οι κουρτίνες ήταν βελούδινες. Γύρω από το πολύφωτο της οροφής του Δημοτικού Θεάτρου «Απόλλων» υπήρχε οροφογραφία με παραστάσεις ποιητών και μουσικοσυνθετών.

Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το Δημοτικό θέατρο «Απόλλων» υπέστη πολύ μεγάλες καταστροφές, γεγονός που οδήγησε σε επεμβάσεις: η γενική επισκευή άρχισε το 1970 και προκάλεσε μεγάλη αλλοίωση στο εσωτερικό του. Μεταξύ άλλων τα ξύλινα θεωρεία αντικαταστάθηκαν με μπαλκόνια από μπετόν. Το θέατρο επαναλειτούργησε για πρώτη φορά μετά από περίπου 40 χρόνια το 1991, αν και οι εργασίες αποκατάστασης, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πέτρου Πικιώνη, ολοκληρώθηκαν το 2000. Από το 2002 λειτουργεί στο χώρο του θεάτρου ο «Χώρος Αναμνήσεων του Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων», με διάφορα εκθέματα, όπως αφίσες, κοστούμια διαφόρων παραστάσεων και άλλα.

Το μεσαιωνικό κάστρο που περιβάλει τον οικισμό της Άνω Σύρου δημιουργήθηκε από τους πρώτους Φράγκους εποίκους του νησιού, τον 13ο αιώνα. Σήμερα, τα ίχνη του κάστρου είναι ορατά μέσα στον σύγχρονο οικισμό, που έτσι κι αλλιώς διατηρεί αυτούσιο το μεσαιωνικό χαρακτήρα του: πρώτα απ' όλα οι τρεις πύλες του, που έως τις μέρες μας αποτελούν τις κύριες εισόδους στην Άνω Σύρο.