Αν η ακροδεξιά στην Ευρώπη μπορούσε να παραλληλιστεί με ένα μυθολογικό τέρας, θα ήταν η Λερναία Ύδρα. Όταν του κόβεις ένα κεφάλι, εμφανίζονται περισσότερα. Ίσως, όχι αμέσως, αλλά σίγουρα μέσα σε διάστημα μισού αιώνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η επικράτηση ακροδεξιών κομμάτων στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, ισχυρές και μη. Η Γερμανία, που δείχνει να κινεί τα νήματα της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια, δε μπόρεσε να ξεφύγει από το σκοτεινό του πέπλο.
Γιατί, όμως πρόκειται για εφιάλτη, αναρωτιούνται οι τείνοντες προς τα δεξιά, με το ύφος του παντογνώστη ημιμαθή; Ας πάρουμε τα πράγματα ιστορικά, καθώς η ιστορία φωτίζει το δρόμο του παρόντος και του μέλλοντος. Το 18ο αιώνα, λοιπόν, στη Γαλλία, με το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης οι διάφορες τάσεις, άλλες πιο συντηρητικές κι άλλες πιο ριζοσπαστικές, έλαβαν μέρος διεκδικώντας κοινωνικές ελευθερίες, δικαιοσύνη κι ισότητα. Καθώς ωστόσο η μεγάλη πλειοψηφία των επαναστατών είχε ως στόχο την απελευθέρωση της ανερχόμενης μεσαίας τάξης των εμπόρων, βιοτεχνών, τεχνιτών και άλλων, υπήρξαν διάφοροι παλαιοί ευγενείς και πρώην άρχοντες που κατέκριναν την ανάπτυξη του εμπορίου ως ανήθικη, την κατάργηση της θρησκείας ως ασέβεια και τη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας ως καταστροφή. Πρότασσαν δε το αίτημα για επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες, όπως η καταγωγή, το «αίμα» και η πίστη. Ήταν ικανοί, επομένως, να σταματήσουν τη γαλλική επανάσταση, την επιτομή τις διεκδίκησης των αξιών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Αυτό είναι μόνο η αρχή. Όλοι γνωρίζουμε τα δεινά της Ακροδεξιάς στις αρχές και στα μέσα του 20ού αιώνα, με Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με Χίτλερ και Μουσολίνι, οι δραματικοί πρωταγωνιστές μια συνεχούς αιματοχυσίας. Το τέρας σίγασε όμως πανηγυρικά, κάπου μεταξύ 1945-1950 και έγινε ρεαλιστική η μελλοντική ματιά για αξίες, δικαιώματα, δημοκρατία, ελευθερία σε πνεύμα και σώμα. Όμως, δεν είχε πει κανένας την τελευταία του λέξη.
Το επικίνδυνο αυτό μόρφωμα, γονέας του φασισμού, του ολοκληρωτισμού, του συντηρητισμού και του νεοναζισμού, κινεί παρασκηνιακά τις εξελίξεις στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Στην Ιταλία, υπάρχει η Λέγκα του Βορρά, στη Γαλλία, η Λεπέν, στη Γερμανία κατάφερε και κατέκτησε τη 3η θέση το AfD, ενώ στην Ανατολική Γερμανία σάρωσε κυριολεκτικά. Να σημειωθεί ότι στην Ανατολική Γερμανία βρίσκονται οι λιγότεροι πρόσφυγες από όλη την υπόλοιπη Γερμανία. Ας μην παραλειφθεί ότι στην Ελλάδα, χώρα με τα περισσότερα θύματα στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ανάλογα με τον πληθυσμό της, υπάρχει στη Βουλή ως τρίτο κόμμα, το νεοναζιστικό μόρφωμα, Χρυσή Αυγή.
Τι έχει να υποσχεθεί η ακροδεξιά στην Ευρώπη τις επόμενες ημέρες; Μαύρες ιδέες που συνεπάγονται μαύρες σελίδες. Οπισθοδρομικά βήματα που ετεροκαθορίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Με άλλα λόγια, δίνεται βάσει στο dna του καθενός, στην καταγωγή του, στις ρίζες του, στη σεξουαλική του προτίμηση. Σε παράγοντες, δηλαδή που δεν είναι αρκετές για να καθορίσουν ένα άτομο. Θα υπάρχει φασαρία για τους πρόσφυγες, θα κυνηγηθούν τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, θα ανάβει κάθε τόσο το φυτίλι ενός ακόμα παγκοσμίου πολέμου. Γιατί όταν δίνεται βάση στο αίμα ενός λαού, σίγουρα θα επιδιώξεις να χύσεις το αίμα του εχθρού, που θεωρείς υποδεέστερο. Γιατί, όταν προμοτάρεται το ψέμα της ανωτερότητας, γεννάται ο εθνικισμός. Και όταν γεννάται ο εθνικισμός, γεννάται ο πόλεμος. Και ο πόλεμος είναι ο θάνατός μας. Ψυχικός και πνευματικός.