i/ˈaɪ/
To ένατο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου έχει σημαδέψει την δεκαετία που φεύγει. Η χρήση του παρότι ενίοτε επιδερμική και συχνά υποταγμένη στις ανάγκες του marketing γοήτευσε τελικά το κοινό. Οι ευφυείς τεχνολογίες άρχισαν να ξεπηδούν η μια μετά την άλλη και να γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Τα adoption rates είναι πια σχεδόν κάθετα σε κάθε νέο τεχνολογικό επίτευγμα, όμως το i είχε έρθει στην ζωή μας νωρίτερα και έχουμε να μάθουμε κάτι από αυτό.
ΙQ
Στα 80’ και 90’ εισήχθη στις ζωές μας το νεωτεριστικό iq. Ώς δείκτης μέτρησης ικανότητας, συνειδησιακά διαμόρφωσε την επιτυχία, την εξέλιξη και περιχαράκωσε τις δυνατότητες μας. Το i εκτός από την intelligence (ευφυΐα) σηματοδότησε και το i (εγώ). Το οξύμωρο είναι πως ήδη την ίδια περίοδο ο Paul Stoltz και Daniel Goleman εισήγαγαν το aq (adversity quotient) και eq (emotional quotient) δείκτες που τονίζουν την σημασία της διαχείρισης του εαυτού μας σε σχέση με τους άλλους αλλά και απέναντί στο απρόβλεπτο της ζωής και απελευθερώνουν τα ιδιαίτερα ταλέντα και την ατομικότητα/προσωπικότητα μας. Ο άνθρωπος αναδεικνύεται έτσι μέσα από την αλληλεπίδραση του με το περιβάλλον του και το πως το αξιοποιεί. Τα στοιχεία αυτά σήμερα όλο και περισσότερο μας απασχολούν και ειδικότερα τους κυνηγούς ταλέντων (recruiters). Το i δεν είναι αρκετό για τις κοινωνίες μας.
2030
Τα Ηνωμένα έθνη (UN) το 2015 έθεσαν τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (SDGs) για την πορεία των κοινωνιών μας μέχρι το 2030. Ένα πολυδιάστατο σύνολο 17 στόχων διαμορφώνει ένα πολύχρωμο καμβά που όσο προσεκτικά και να τον κοιτάξει κάποιος δύσκολα θα μπορέσει να διακρίνει την ουσία τους. Γι‘ αυτή πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω να δούμε τι άλλαξε από το μακρινό 2000 και τους 8 στόχους ανάπτυξής της χιλιετίας (MDGs). Σίγουρα πολλές οι διαφορές, η αύξηση των στόχων, η εμβάθυνση στην αιτία και όχι τόσο στο συμπτώματα αλλά νομίζω η γενική εικόνα είναι αρκετή, από ένα γραφείο στα κεντρικά των UN με ειδικούς που κατάρτισαν μια έκθεση οδηγηθήκαμε σε μια σύνοδο όπου συνεργάστηκαν 70 χώρες και δεσμευτήκαν για αλλαγές που αφορούν το σύνολο του κόσμου και όχι μόνο τις αναπτυσσόμενες χώρες. Αν χρειαστεί πάλι να δούμε και τα ψιλά γράμματα παρά την αύξηση των στόχων και του εύρους εφαρμογής το κόστος προβλέπεται 200 δισεκατομμύρια λιγότερο σύμφωνα με Copenhagen Consensus Center. Η λέξη κλειδί γι’ αυτό το παράδοξο είναι το collaboration (συνεργασία) το οποίο δεν πραγματώνεται μόνο μεταξύ των κρατών, ΜΚΟ κτλ αλλά ειδικά και με την Παγκόσμια Τράπεζα. Επίσης ενισχύεται ιδιαίτερα και ο ρόλος των co-ops εταιρειών μέσα στην αγορά. To co όμως δεν μας έρχεται μόνο top to down.
Millennials
Σύμφωνα με έρευνες του Harvard η μοναξιά έχει διπλασιαστεί τις τελευταίες 2 δεκαετίες σημαδεύοντας μια νέα εποχή. Η γενιά (1980-2000) που μέχρι και το 2020 θα στελεχώνει το 50% του εργατικού δυναμικού παγκοσμίως (PwC), οι Millennials, θα προτιμήσει κατά 78% να ξοδέψει χρήματα για μια εμπειρία παρά για κάποιο υλικό αγαθό, στρέφεται δηλαδή στην κοινωνία της με ανθρώπους και την φύση. Η γενιά του “εγώ”, που κοιμάται με το κινητό της μεγαλώνει και ζητά κάτι παραπάνω από την τεχνολογία μάλλον καλύτερα αρχίζει να την εργαλειοποιεί για να ευτυχήσει. Τα παράγωγα πολλά από το επερχόμενο μεγάλο boom στο τρόπο διαμονής το co-living και στο σταδιακά ανερχόμενο co-working (24,2% ετήσια αύξηση) στο co-design, co-operating. Όλα αναποδογυρίζουν τις συμβατικές έννοιες και θέτουν στο επικεντρο την σύμπραξη, την συνέργεια, την συμβίωση. Μάλιστα την τελευταία την επανεισάγουμε ατόφια symbiosis με ένα πιο τεχνικό νόημα που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι βιομηχανίες μπορούν να λειτουργήσουν ως οικοσύστημα.
CO
Το ελληνικό συν-, έχει έρθει λοιπόν στο προσκήνιο και τα παράγωγα του με την σύνδεση του με άλλες λέξεις έχουν ήδη αρχίσει να αναδιαμορφώνουν την ζωή μας. Οι συνθήκες που πρόκειται να δημιουργήσουν μπορούν να συμβάλλουν στον περαιτέρω εκδημοκρατισμό των κοινωνιών μας. Η μόνη πρόκληση πρακτικά είναι να θέσουμε στόχους που μεγιστοποιούν τα οφέλη μας μέσα από την συνεργασία, έτσι ίσως μπορούμε να υποδεχτούμε και το επερχόμενο και τρομακτικό AI. Στο στοίχημα αυτό περιέργως μπορούμε να έχουμε το προβάδισμα. Πρέπει απλά να δημιουργήσουμε πηγαία με μόνο όπλο την εννοιολογική κληρονομιά της γλώσσα μας. Αρκεί να αναλογιστούμε πως είναι η μόνη που αδιάσπαστα έχει την έννοια συνάνθρωπος.