Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών συμπληρώνει φέτος 70 χρόνια ζωής και στη Γενική Συνέλευση, για τη διενέργεια της έχει συρρεύσει στη Νέα Υόρκη η πλειοψηφία των ηγετών των 193 χωρών που μετέχουν σε αυτόν. Αν και ο ΟΗΕ έχει δεχθεί συχνά και όχι πάντα αδίκως, σκληρή κριτική για την ικανοποίηση της πρωταρχικής αποστολής του, δηλαδή την επίλυση συγκρούσεων και κρίσεων σε διπλωματικό επίπεδο και στη βάση των κανόνων διεθνούς δικαίου, η Γενική Συνέλευση συνεχίζει να αποτελεί ένα κορυφαίο γεγονός στον κόσμο των εύθραυστων γεωπολιτικών ισορροπιών.
Ιστορικές και θυελλώδεις συνεδριάσεις
Η δε εργασίες της 70ης Συνόδου και οι αναμενόμενες τοποθετήσεις 150 ηγετών φαίνεται πως- σε αντίθεση με άλλες φορές- θα είνα ενδιαφέρουσες ή τουλάχιστον όχι αδιάφορες αφού μια σειρά από φλέγοντα θέματα που δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν θα τεθούν ενώ οι διαφωνίες μεταξύ ισχυρών κρατών παραμένουν στο τραπέζι και ουδείς φαίνεται διατεθειμένος να υποχωρήσει.
Ωστόσο δεν αναμένουμε αυτή η ΓΣ να «γράψει» ιστορία όπως κάποιες στο παρελθόν όταν για παράδειγμα ο ηγέτης της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ανακοίνωνε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν ο ο πρόεδρος του Ιράν, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ κατηγορούσε την κυβέρνηση των ΗΠΑ ως ενορχηστρωτή των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου ή όταν ο Ούγκο Τσάβες, πρόεδρος της Βενεζουέλας χαρακτήριζεται και περιέγραφε τον Τζώρτζ Μπους ως «τον διάβολο».
Σε αυτό το εξαιρετικό video του Guardian, διάρκειας μόλις 4:30 λεπτών μπορείτε να παρακολουθήσετε μερικές από αυτές τις ιστορικές στιγμές.
Τα «αδιέξοδα» της 70ης Γ.Σ και η...κάθοδος του Πούτιν
Ο εμφύλιος στη Συρία που έχει συμπληρώσει πλέον πέντε χρόνια, η επέλαση του Ισλαμικού Κράτους, η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το Παλαιστινιακό κ.α. είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα που μπαίνουν στην ατζέντα της συζήτησης και τίθενται στο πλαίσιο μιας διαρκούς διαπραγμάτευσης και διαμάχης όχι μόνο στην αίθουσα συνεδριάσεων του ΟΗΕ αλλά και στους διαδρόμους.
Μεταξύ των ηγετών που θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους είναι ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Μπαράκ Ομπάμα, ο Ξι Ζινπίνγκ, ο Χασάν Ραμανί αλλά και ο Φρανσουά Ολάντ οι οποίοι μάλιστα θα ανέβουν στο βήμα της γενικής συνέλευσης μέσα σε διάστημα δύο ωρών.
Ειδικότερα το θέμα της συριακού εμφυλίου αναμένεται να είναι το πιο καυτό στη ατζέντα με τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν μετά από σχεδόν μια δεκαετία να αποφασίζει να μετάσχει στις εργασίες της ΓΣ και να έχει θέσει εκ των προτέρων «κόκκινες γραμμές», ενώ διατηρεί και το πλεονέκτημα των πρωτοβουλιών. Τη στιγμή που φαίνεται να έχει χαλαρώσει τον κλοιό στην Ουκρανία, ανεβάζει τους τόνους στο θέμα της Συρίας, στηρίζοντας τον πρόεδρο της χώρας Μπασάρ Αλ Άσαντ, στήνοντας αεροπορική βάση στη Λατάκια και έχοντας σε αναμονή τη ναυτική βάση στην Ταρτούς. Επίσης δεν δέχεται σε καμία περίπτωση να συζητήσει για «λύση» στον συριακό εμφύλιο -που έχει κοστίσει περί τους 250.000 νεκρούς και έχει μετατρέψει εκατομμύρια σε πρόσφυγες- η οποία δεν περιλαμβάνει τον Άσαντ.
Την ίδια στιγμή αναμένονται οι πρώτες ουσιαστικές συζητήσεις-αντιδράσεις για την απόφαση της Γαλλίας να στείλει πολεμικά αεροσκάφη για να πλήξουν στρατηγικούς στόχους του Ισλαμικού Κράτους. Στο ζήτημα αυτό ο Πούτιν, φαίνεται να επιμένει πως απαιτείται μια κοινή εκστρατεία κατά του ISIS.
Συρία, Ισλαμικό Κράτος και χαμηλές προσδοκίες
Οι δε ΗΠΑ αλλά και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της φαίνεται να εκτιμούν πως το Ισλαμικό Κράτος είναι μια «συνέπεια» της χαοτικής κατάστασης που επικρατεί στη Συρία, με ευθύνη του Μπασάρ Αλ Άσαντ, ο οποίος για τους ίδιους δεν μπορεί να αποτελεί μέρος της «επόμενης ημέρας». Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο πως οι ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες, δεν είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις για να τον απομακρύνουν. Μπορεί όμως να συμφωνήσουν να βομβαρδίσουν περιοχές με ιδιαίτερη αξία για το Ισλαμικό Κράτος, έχοντας υπέρ τους την κοινή αφού οι τζιχαντιστές έχουν απειλήσει ευθέως τη Δύση.
Το Ιράν είναι ένα ακόμη μείζον θέμα στη Γενική Συνέλευση ενώ ο Μοχάμαντ Ζαρίφ θα συναντηθεί με τον αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι και άλλους έξι υπουργούς χωρών που διαπραγματεύτηκαν την συμφωνία για τα πυρηνικά η οποία έχει προκαλέσει την οργή του Ισραήλ. Ο δε πρόεδρος του Ιράν, Ρουχανί δηλώνει έτοιμος και πρόθυμος να συζητήσει και για το θέμα της Συρίας με τις ΗΠΑ αν και ο Μπαράκ Ομπάμα δεν αναμένεται να έχει στο άμεσο μέλλον μια συνάντηση με την ηγεσία της χώρας η οποία μετά την θερινή συμφωνία, «επιστρέφει» στη διεθνή σκακιέρα απαλλαγμένη σταδιακά από σειρά κυρώσεων πους της είχαν επιβληθεί.
Τέλος, το Παλαιστινιακό αποτελεί σίγουρα ένα θέμα που ο Μπαράκ Ομπάμα θα ήθελε να προωθήσει αλλά στην παρούσα τουλάχιστον ΓΣ- ή ακόμη και στις συζητήσεις που διεξάγονται στους διαδρόμους- δεν αναμένεται να συζητηθεί κάτι σημαντικό. Πιθανότατα μόνο να διατυπωθουν εκ νέου διαμαρτυρίες για την απόφαση του ΟΗΕ να θα κυματίζει στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών η παλαιστινιακή σημαία.
Σύμφωνα με το σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ, οι σημαίες των κρατών-παρατηρητών που δεν είναι μέλη του οργανισμού, όπως η Παλαιστίνη, μπορούν να υψωθούν στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και σε γραφεία του οργανισμού, μετά τις σημαίες των κρατών-μελών.
(Με πληροφορίες από Guardian, Reuters, UN)