BBC: Οι 12 καλύτερες ταινίες του 2022 μέχρι τώρα

Στη λίστα και τίτλοι που έχουν ήδη κυκλοφορήσει στους ελληνικούς κινηματογράφους.
Top Gun: Maverick
Top Gun: Maverick
Scott Garfield

Οι κριτικοί κινηματογράφου του BBC, Νίκολας Μπάρμπερ και Κάριν Τζέιμς, επιλέγουν τις 12 κορυφαίες ταινίες της χρονιάς -μέχρι τώρα-, μεταξύ των οποίων και ως ήταν αναμενόμενο, το «Top Gun: Maverick» και το πληθωρικό «Τα Πάντα Όλα». Στη λίστα και το πολύκροτο ντοκιμαντέρ «Navalny» για τον πιο διάσημο επικριτή του Κρεμλίνου, Αλεξέι Ναβάλνι.

Τα Πάντα Όλα

H Μισέλ Γεό (Τίγρης και Δράκος) και η Τζέιμι Λι Κέρτις υποδύονται κόντρα ρόλους και υπηρετούν το όραμα δύο μαξιμαλιστών δημιουργών, γνωστών ως Ντάνιελ (Ντάνιελ Κουάν, Ντάνιελ Σάινερτ). Η Έβελιν, μία εξουθενωμένη Κινεζοαμερικανίδα, όχι μόνο δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τον πατέρα, τον σύζυγο και την κόρη της, αλλά δεν μπορεί να πληρώσει ούτε τους φόρους της. Ιδιοκτήτρια ενός καθαριστηρίου, που ζει στριμωγμένη σε ένα διαμέρισμα πάνω από το μαγαζί της, είναι αντιμέτωπη με ένα σωρό γραφειοκρατία, όταν λαμβάνει ειδοποίηση από την εφορία. Αγχωμένη με τον ηλικιωμένο πατέρα της (Τζέιμς Χονγκ), που έρχεται να μείνει μαζί της, παλεύει να ακούσει την μεγάλη πια κόρη της (Στέφανι Σου) και τον τρυφερό σύζυγο της (Κε Χούι Κουάν). Αλλά όταν συναντά μία υπάλληλο της εφορίας (Τζέιμι Λι Κέρτις), μία παράξενη συγκυρία τη στέλνει σε μία περιπέτεια πολλαπλών διαστάσεων που βάζει τη μοίρα του κάθε σύμπαντος στα χέρια της και την αναγκάζει να αντιμετωπίσει τον ίδιο της εαυτό και την οικογένεια της.

Η ταινία έχει κάνει εισπράξεις μέχρι στιγμής 60 εκατ. δολαρίων στο αμερικανικό box office και συνεχίζει.

Top Gun: Maverick

Ακόμη και όσοι δεν είχαμε τρέξει στο σινεμά το 1986 για να δούμε το ορίτζιναλ Top Gun με τον μόλις 23 ετών τότε Τομ Κρουζ, οφείλουμε να παραδεχτούμε την επιτυχία του σίκουελ, που κατά γενική ομολογία είναι πολύ καλύτερο από την πρώτη ταινία. Με πάνω από τριάντα χρόνια υπηρεσίας ως ένας από τους καλύτερους ιπτάμενους του Ναυτικού, ο Πιτ «Μάβερικ» Μίτσελ (Τομ Κρουζ) βρίσκεται εκεί όπου ανήκει. Συμμετέχει σε ακραίες αποστολές ως ένας θαρραλέος δοκιμαστικός πιλότος και αποφεύγει μια πιθανή προαγωγή που θα τον επηρέαζε αρνητικά. Καθώς εκπαιδεύει μερικούς αποσπασμένους πτυχιούχους για μια ειδική αποστολή την οποία δεν έχει βιώσει ποτέ κανένας πιλότος, ο Μάβερικ αντιμετωπίζει τον υπολοχαγό Μπράντλεϊ Μπράντσο (Μάιλς Τέλερ), γιο του μακαρίτη φίλου του Μάβερικ αλλά και τον αξιωματικό παρακολούθησης υπολοχαγό Νικ Μπράντσο, γνωστούς με τα ψευδώνυμα «Ρούστερ» και «Γκους», ένα αβέβαιο μέλλον αλλά και τα φαντάσματα του παρελθόντος.

Η επιτυχία της ταινίας στο box office συμπαρέσυρε και την ταινία του 1986. Σύμφωνα με το Variety, το πρώτο Top Gun βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην κορυφή του αμερικανικού Top 10 στις πλατφόρμες streaming.

Το Γεγονός

Η ταινία μιλά για το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ορίζει τη μοίρα του σε οτιδήποτε αφορά και σχετίζεται με το σώμα και -κατ’ επέκταση- την ψυχή του και έχει μία τραγική επικαιρότητα καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ενδέχεται να απαγορεύσει το δικαίωμα στην άμβλωση.

Το L’Événement -Χρυσός Λέοντας στο Φεστιβάλ Βενετίας 2021-βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο της Ανί Eρνό -κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες στα ελληνικά, σε μετάφραση Ρίτας Κολαΐτη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο- μίας από τις σπουδαιότερες φωνές της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας, η οποία αντλεί την έμπνευσή της κατά κύριο λόγο από αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Στη Γαλλία της δεκαετίας του ’60, η 23χρονη Αν, φοιτήτρια λογοτεχνίας που διψά να ανακαλύψει τον εαυτό της και να γευτεί τη ζωή, ανακαλύπτει πως είναι έγκυος. Εγκλωβισμένη σε μια μοίρα που απειλεί να βάλει φραγή στα όνειρά της, μιας και οι αμβλώσεις είναι παράνομες εκείνη την εποχή, η Αν έρχεται αντιμέτωπη με ένα οδυνηρό δίλημμα. Είτε θα προχωρήσει με την εγκυμοσύνη της, εγκαταλείποντας τα σχέδιά της, καθώς και κάθε υπόνοια ελευθερίας, είτε θα αναζητήσει μια διαφορετική λύση, πέρα από το αυστηρό γράμμα του νόμου και τις επιταγές της καθεστηκυίας ηθικής.

Όπως γράφει το BBC πρόκειται για «μία από τις πιο συγκλονιστικές και συγκινητικές ταινίες της χρονιάς».

Πάντα στο Κόκκινο

Στο animation των Disney και Pixar πρωταγωνιστεί μια αδέξια αλλά με αρκετή αυτοπεποίθηση 13άχρονη Κινεζο-Καναδή, που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο καθήκον της ευσυνείδητης κόρης και των χαοτικών συναισθημάτων που προκαλεί η εφηβεία. Η Μινγκ είναι μια προστατευτική, σχεδόν αυταρχική μητέρα που δε φεύγει ποτέ από το πλευρό της κόρης της, ό,τι χειρότερο δηλαδή για μια έφηβη. Και σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι αλλαγές στα ενδιαφέροντα, στις σχέσεις και στο σώμα της, όποτε έχει έντονα συναισθήματα (σχεδόν πάντα), μεταμορφώνεται σε γιγάντιο κόκκινο πάντα. Από τη βραβευμένη με Όσκαρ σκηνοθέτιδα Ντόμι Σι (ταινία μικρού μήκους «Μπάο» της Pixar) και την παραγωγό Λίντσεϊ Κόλινς.

Navalny

«Καθώς γινόμουν περισσότερο διάσημος, ήμουν σίγουρος ότι η ζωή μου ήταν πιο ασφαλής. Γιατί θα ήταν προβληματικό να με σκοτώσουν. Έκανα πολύ λάθος».

Ο Αλεξέι Ναβάλνι, ο πιο επιφανής αντίπαλος του Βλαντιμίρ Πούτιν, νοσηλεύτηκε στη Γερμανία έπειτα από τη δηλητηρίασή του με νευροτοξικό παράγοντα σοβιετικής κατασκευής στη διάρκεια επίσκεψής του στη Σιβηρία, τον Αύγουστο του 2020, επίθεση για την οποία κατηγόρησε τον πρόεδρο της Ρωσίας. Επιστρέφοντας από τη Γερμανία στη Ρωσία ο Ναβάλνι φυλακίστηκε, ενώ τον περασμένο Μάρτιο ρωσικό δικαστήριο καταδίκασε -τον ήδη φυλακισμένο πολιτικό- σε εννιά χρόνια φυλάκιση με τις κατηγορίες της απάτης.

Στο ντοκιμαντέρ, το οποίο γυρίστηκε μυστικά, σε συμπαραγωγή CNN και HBO Max και έχει τίτλο το όνομα του, ο ίδιος ο Αλεξέι Ναβάλνι μιλάει σε πολλά σημεία απευθείας στην κάμερα και προτρέπει τον σκηνοθέτη Ντάνιελ Ρόχερ να μην κάνουν μία βαρετή ταινία. Το ντοκιμαντέρ, που μοιάζει με ιστορία κατασκοπικού θρίλερ, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Sundance όπου και απέσπασε δύο βραβεία.

The Duke

Η τελευταία ταινία του Ρότζερ Μίτσελ («Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ»), βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, αφηγείται την παράξενη ιστορία του Κέμπτον Μπάντον, ενός συνταξιούχου οδηγού ταξί από το Νιούκασλ, ο οποίος ομολόγησε ότι έκλεψε έναν ανεκτίμητης αξίας πίνακα του Γκόγια, το πορτρέτο του δούκα του Ουέλινγκτον από την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Το πρωί της 21ης Αυγούστου 1961, οι φρουροί συνειδητοποίησαν ότι ο πίνακας είχε «κάνει φτερά». Δεν εντόπισαν εισβολέα, ούτε φθορές ή ίχνη χρήσης κάποιου εξοπλισμού ή όπλων στο σημείο. Ωστόσο ο Γκόγια είχε εξαφανιστεί, σε μία υπόθεση χωρίς προηγούμενο στην ιστορία των 138 ετών της Πινακοθήκης. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Μπάντον επέστρεψε τον πίνακα και παραδόθηκε. Όπως είπε στο δικαστήριο, άκουσε πως η κυβέρνηση είχε πληρώσει μια περιουσία για έναν μικρό πίνακα, και δεν του φαινόταν δίκαιο. Ο ιδιότυπος αυτός Ρομπέν των Δασών, που θέλησε να διαμαρτυρηθεί για τους οικονομικά ασθενείς που αδυνατούσαν να πληρώσουν τα τηλεοπτικά τέλη -στη Βρετανία, ήταν παράνομο να έχεις τηλεόραση χωρίς να πληρώνεις ετήσια συνδρομή- πέρασε τρεις μήνες στη φυλακή, ικανοποιημένος που είχε εκφράσει την άποψη του, αλλά και που είχε ξεπεράσει τους πιο διάσημους εγκληματίες της χώρας. Με πρωταγωνιστή τον Τζιμ Μπρόντμπεντ στον ρόλο του Μπάντον και την Έλεν Μίρεν στον ρόλο της πολύπαθης συζύγου του.

Men

Μετά από μία προσωπική τραγωδία, η Χάρπερ (Τζέσι Μπάκλεϊ) αποσύρεται στην αγγλική εξοχή για να θεραπεύσει το τραύμα της. Όμως κάτι ή κάποιος από το δάσος εμφανίζεται και την παρενοχλεί. Αυτό που ξεκινάει σαν αδιόρατος φόβος εξελίσσεται σε εφιάλτη, που φιλοξενεί τις πιο σκοτεινές της αναμνήσεις. Μία γυναίκα μόνη σε ένα μεγάλο, απομονωμένο σπίτι, μία βόλτα στο δάσος και ένας ξένος που την παρακολουθεί μέσα από τα χαμόδεντρα. Όλα αυτά θυμίζουν κλασικό θρίλερ. Αλλά το Men, σε σενάριο και σκηνοθεσία Άλεξ Γκάρλαντ, δεν είναι ένα συμβατικό θρίλερ, ακόμα κι αν επιστρατεύει τα πιο σαγηνευτικά συστατικά του είδους για να διαπεράσει την επιφάνεια και να καθηλώσει τον θεατή. Στον πυρήνα της είναι μια ιστορία για μία σημαντική κρίση της εποχής μας που αφορά την αρρενωπότητα και τις εκφάνσεις της, την υποδόρια ή εξωτερικευμένη επιθετικότητα, τη μετάνοια, τις απαρχαιωμένες απόψεις και τις προσδοκίες μιας ολόκληρης κουλτούρας.

Doctor Strange in the Multiverse of Madness

Μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν το Avengers: Endgame, o μάγος Dr. Strange πένεντικτ Κάμπερμπατς) συνεχίζει να αναζητά την Time Stone ταξιδεύοντας στο πολυσύμπαν. H συνάντηση με ένα φίλο από τα παλιά -που όμως πλέον μετατράπηκε σε εχθρό - θα τον φέρει αντιμέτωπο με το ανείπωτο κακό. Τη σκηνοθεσία στην 28η ταινία του MCU υπογράφει ο Σαμ Ράιμι.

Και, κατά το BBC μπορεί να μην είναι το καλύτερο science-fiction με παράλληλα σύμπαντα της χρονιάς, καθώς ο τίτλος ανήκει στο «Τα Πάντα Όλα», όμως «το πιο περίεργο και τρομακτικό από τα blockbuster της Marvel» είναι διασκεδαστικό και επιπλέον όχι μόνο ένα πληθωρικό pulp fantasy, αλλά μια ταινία με αναφορές στην οικογένεια, την πίστη και τη θυσία.

The Unbearable Weight of Massive Talent

Ο Κέιτζ πρωταγωνιστεί ως Νικ Κέιτζ, ένας ηθοποιός που αγωνίζεται να πάρει νέους ρόλους. Απελπισμένος, δέχεται την πρόταση να εμφανιστεί σε πάρτι γενεθλίων ενός πλούσιου θαυμαστή του, με αμοιβή 1 εκατομμύριο δολάρια. Χωρίς να το γνωρίζει, ο θαυμαστής είναι εγκληματίας και ο Κέιτζ επιστρατεύεται από δύο πράκτορες της CIA για να τους βοηθήσει να τον συλλάβουν. Το στόρι περιπλέκεται όταν ο Κέιτζ και ο θαυμαστής του έρχονται πιο κοντά μέσα από την αγάπη τους για τον κινηματογράφο με την κόρη και την πρώην σύζυγό του Κέιτζ, να βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.

Ονόντα - 10.000 νύχτες στη ζούγκλα

Η ταινία του Αρτούρ Αραρί που άνοιξε το τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» στο Φεστιβάλ των Καννών του 2021 μάς ταξιδεύει στην Ιαπωνία του 1944. Ο 22χρονος υπολοχαγός Χίρου Ονόντα, που έχει εκπαιδευτεί ως μυστικός πράκτορας, ανακαλύπτει μια κοσμοθεωρία αντίθετη από αυτή της επίσημης γραμμής: δεν αυτοκτονείς, μένεις ζωντανός ό,τι και να γίνει, η αποστολή είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο. Όταν τον στέλνουν στη Λουμπάνγκ, ένα μικρό νησί στις Φιλιππίνες όπου σκοπεύουν να κάνουν απόβαση οι Αμερικανοί, θα αναλάβει να κρατήσει έναν ανταρτοπόλεμο ώσπου να γυρίσουν τα ιαπωνικά στρατεύματα. Η Αυτοκρατορία θα παραδοθεί σύντομα, αλλά ο Ονόντα θα παραδοθεί 10.000 μέρες αργότερα, αρνούμενος να πιστέψει ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει το 1945.

Μετά τον Γιανγκ

Όταν ο Γιανγκ, το αγαπημένο και πολύτιμο ανδροειδές που συντροφεύει την κόρη του Τζέικ (Κόλιν Φάρελ) παθαίνει σοβαρή βλάβη, ο ανήσυχος πατέρας αναζητεί τρόπο να τον επισκευάσει. Στην πορεία, ο Τζέικ ανακαλύπτει ότι η ζωή τον προσπερνά και αναζητά να συνδεθεί ουσιαστικά με τη σύζυγο του (Τζόντι Τέρνερ-Σμιθ) και την κόρη του.

Ο Κογκονάντα, ο ιδιαίτερος δημιουργός από τη Νότιο Κορέα, που έκανε αίσθηση με το σκηνοθετικό του ντεμπούτο Columbus, επιστρέφει με τη δεύτερη ταινία του, μία λυρική εξερεύνηση της φύσης της ψυχής και της μνήμης και σκηνοθετεί τον Κόλιν Φάρελ, σε μία ταινία που βασίζεται στο φουτουριστικό διήγημα «Saying Goodbye to Yang» του Αλεξάντερ Γουάινστιν, όπου τα ανθρωπόμορφα ρομπότ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας, με την ιστορία να διαδραματίζεται σε ένα μελλοντικό Ντιτρόιτ, όπου οι κάτοικοι αποστρέφονται ο,τιδήποτε εισάγεται από την Ασία, και όχι μόνο τα αυτοκίνητα. Ένας αδιευκρίνιστος και καταστροφικός πόλεμος έχει πυροδοτήσει διαφυλετικές εντάσεις.

True Things

Η Κέιτ (Ρουθ Γουίλσον), μία υπάλληλος γραφείου που βρίσκει ανιαρή τη δουλειά της και αφήνει τη ζωή να την προσπερνά, παρασύρεται από έναν γοητευτικό τυχοδιώκτη (Τομ Μπεκ). Υπό την επήρεια του πάθους, η Κέιτ οδεύει προς τη σύγκρουση. Μια παραβολή με θέμα μια καταστροφική σεξουαλική σχέση, περίπλοκη και συνηθισμένη ταυτόχρονα – μια σχέση τόσο οικεία που σχεδόν μοιάζει με τελετουργία ενηλικίωσης. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Χάρι Γούτλιφ, βασισμένη στο μπεστ σέλερ «Μερικές αλήθειες για μένα» της Ντέμπορα Κέι Ντέιβις, προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2021. Ένα οξυδερκές σχόλιο για τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας για τους ανθρώπους που νομίζουμε ότι αγαπάμε.

Δημοφιλή