'Ενα «μπεστ-σέλερ» της όπερας παίζεται σ' αυτές τις γιορτές, στη Λυρική Σκηνή. Η δημοφιλής Μποέμ του Τζάκομο Πουτσίνι ανεβαίνει σε μουσική διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού και με τη σκηνοθεσία της Λίνα Βερτμύλλερ αναβιωμένη από τη Κατερίνα Πετσατώδη.
Μποέμ σημαίνει κυριολεκτικά αυτός που είναι από τη Βοήμια αλλά οι Γάλλοι χρησιμοποιούσαν τον όρο για να περιγράψουν κάποιον με τσιγγάνικο τρόπο ζωής, που ζει χωρίς να προβληματίζεται για το αύριο - δηλαδή τους καλλιτέχνες και τους λογοτέχνες στο Παρίσι του 19ου αιώνα, στους οποίους εστιάζεται και η όπερα. Η σκηνοθέτης του έργου ορίζει ως μποέμ αυτόν που “βρίσκεται εκτός της αστικής νοοτροπίας και των κοινωνικών συμβάσεων. Νέος και καλλιτέχνης μαζί.”
Το έργο περιγράφει στον έρωτα του ποιητή Ροντόλφο με τη ράφτρα Μιμή μέχρι τελικά αυτός να καταλήξει, με το θάνατο της Μιμής από φυματίωση, την αρρώστια των φτωχών της εποχής. Η πρώτη σκηνή είναι η γνωριμία των δύο νέων, όταν η Μιμή αναζητά φωτιά για το κερί της στη σοφίτα που μένει ο Ροντόλφο με τον ζωγράφο φίλο του. Η δεύτερη είναι μία σκηνή από το Καφέ Μομύς όπου το ζευγάρι συναντά την παρέα του Ροντόλφο και διασκεδάζουν όλοι μαζί. Η τρίτη σκηνή βρίσκει τη Μιμή άρρωστη πλέον και αφού έχει χωρίσει με τον Ροντόλφο, να τον αναζητά έξω από μία ταβέρνα στα όρια του Παρισιού. Στο τέλος, οι πρωταγωνιστές ξανασυναντιούνται στη σοφίτα του Ροντόλφο για την κατάληξη του έργου με το θάνατο της Μιμής.
Η La bohème, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1896 στο Βασιλικό Θέατρο του Τορίνο, βασίζεται σε περιγραφές της μποέμικης ζωής του Ανρύ Μυρζέρ με τους συντρόφους του, όπως τις συνέγγραψε ο ίδιος για το σατιρικό περιοδικό “Κουρσάρος”. Οι περιγραφές αρχικά δραματοποιήθηκαν από τον Τεοντόρ Μπαρριέρ το 1849 και αργότερα ενέπνευσαν τον Τζάκομο Πουτσίνι για να συνθέσει μία από τις διασημότερες όπερες του. Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή στο θέατρο Ολύμπια το 1948 κι από τότε έχει ξανανέβει άλλες περίπου 30 φορές. Το 1997 ανέβηκε με τη σκηνοθεσία της Λίνας Βερτμύλλερ, στην εκδοχή της που παρουσιάζεται και τώρα στη Λυρική.
Η Βερτμύλλερ -η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης υποψήφια για Όσκαρ- έχει και η ίδια ζήσει μία αντισυμβατική ζωή -όταν αποφοίτησε από το σχολείο περιόδευσε σε όλη την Ευρώπη με ένα κουκλοθέατρο- και κατάφερε μία πολύ πετυχημένη σκηνοθετική απόδοση της όπερας. Το έργο είναι μία ωδή στη νιότη, τον έρωτα και τη χαρά που δεν επισκιάζεται από σχεδόν κανένα προβληματισμό. Ακόμα και η τραγική λύση με το θάνατο της Μιμής δεν αποδίδεται όσο τραγικά θα μπορούσε.
Η παράσταση, με την αισιόδοξη νοσταλγική της διάθεση, είναι ένα ιδανικό θέαμα για τα Χριστούγεννα που έτσι κι αλλιώς ταιριάζουν με την ατμόσφαιρα της Λυρικής. Το μόνο ψεγάδι της παραγωγής είναι στο εικαστικό της κομμάτι, αφού χρησιμοποιούνται πάλι τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης του 1997, που φαίνονται μάλλον φτωχά για να ντύσουν το μεγαλείο των συμμετεχόντων.
Η παράσταση παίζεται στο θέατρο Ολύμπια . Oι επόμενες παραστάσεις είναι στις 28 και 30 Δεκεμβρίου στις 20.00 και 31 Δεκεμβρίου στις 18.30. Εισιτήρια εδώ