Τους έβλεπα για χρόνια- ανθρώπινες φιγούρες να χορεύουν σε ραπ ρυθμούς, να ελίσσονται, να γλιστρούν, να ισορροπούν και να τινάζονται στον αέρα από τις στιλπνές, μαρμάρινες επιφάνειες του Ωδείου Αθηνών εφορμώντας. Κάποιες φορές με είχαν καθηλώσει να κοντοσταθώ σε στάση “pause”, ενδιάμεσα του τρεχαλητού της πόλης.
Αφοσιωμένοι, ταλαντούχοι, χωρίς να τα κονομάνε χοντρά. Breakdancers στο Ωδείο. Μας μαθαίνουν πως να αποβάλλουμε τις αστικές τοξίνες με τον πιο χαρούμενο, θετικό τρόπο: χορεύοντας σε δρόμους και πλατείες, σε όποιον ελεύθερο χώρο «ξεφυτρώνει» ανάμεσα απ’ τα κτήρια, υπό τον ήχο χιπ χοπ beats και με διαρκές ηχητικό τους φόντο τη θορυβώδη, αυθόρμητη και αέναη, μουσική παραγωγή της ζωής της πόλης.
Breakdancers στο κέντρο της πόλης
Breakdancers στο κέντρο της πόλης