Άλλες οικογένειες ιδρύουν επιχειρήσεις, η οικογένεια Timmins όμως προτίμησε να....σχηματίσει ένα συγκρότημα! Όταν το 1986 στο Τορόντο, την πρωτεύουσα της κεντρονατολικής περιφέρειας Οντάριο του Καναδά, ο νεαρός τραγουδοποιός και κιθαρίστας Michael Timmins αποφάσισε ότι χρειαζόταν ένα σχήμα για να υλοποιεί τα τραγούδια του δεν σκέφτηκε καν ποιοι άλλοι θα το αποτελούσαν. Πήρε την αδελφή του Margo γα τραγουδίστρια, τον αδελφό του Peter στα ντραμς, συμπλήρωσε το κενό του τρίτου βασικού οργάνου, του μπάσου, με τον φίλο και συνεργάτη του σε προηγούμενες μπάντες Alan Anton και το συγκρότημα ήταν έτοιμο! Για την ιστορική ακρίβεια υπήρχε και ένα τέταρτο (!) μέλος της οικογένειας Timmins, ο John, στην αρχική σύνθεση τους αλλά αποχώρησε πολύ σύντομα, πριν καν οι Cowboy Junkies, όπως τους ονόμασε ο – άτυπος ηγέτης τους - Michael Timmins, ηχογραφήσουν τον πρώτο δίσκο τους.
Δύο χρόνια αργότερα, το ’88, το δεύτερο album τους «The Trinity Session» τους καθιέρωσε στον Καναδά και άρχισε να τους κάνει γνωστούς και εκτός των ορίων της χώρας τους, πριν από οπουδήποτε αλλού φυσικά στις ΗΠΑ, αναδεικνύοντας τα δύο απλά μεν αλλά και πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα τους. Αυτά είναι τα συνήθως - όχι όμως πάντα - «χαμηλών τόνων» τραγούδια του Michael Timmins που εκκινούν από την αμερικανική country και με την προσθήκη ποικίλων στοιχείων από άλλα ιδιώματα φτάνουν να δημιουργούν μιαν άκρως προσωπική και ατμοσφαιρικότατη (κάποιοι θα την έλεγαν και «ονειρική») κιθαριστική ποπ και το «σήμα κατατεθέν τους», η πολύ όμορφη και αισθαντική φωνή της Margo Timmins.
Με την ίδια πάντα σύνθεση και με αυτά τα δύο εφόδια οι Cowboy Junkies έκτοτε ακολουθούν μιαν ήρεμη μα και απολύτως συνεπή και συνεχή, υποδειγματικά αδιατάρακτη διαδρομή. Ο τελευταίος σταθμός της είναι το αισίως δέκατο έβδομο – μείον live και συλλογές – album τους «All That Reckoning» που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο.
Είναι ένας απολαυστικός δίσκος, με ισχυρότερη από άλλες φορές δόση rock δυναμικής σε ορισμένες περιπτώσεις που τους δείχνει να βρίσκονται σε πολύ μεγάλη φόρμα, αξιοζήλευτη για πολλούς κατά πολύ νεότερους τους και δίχως την παραμικρή δημιουργική δυστοκία ή έστω και μουσική «κόπωση»! Μια πάρα πολύ καλή αφορμή δηλαδή για να συνομιλήσω το με αυτή την λίγο – πολύ τυπική «επαρχιακή» οικογένεια από τον Καναδά η οποία όμως, δίχως καν να προσπαθεί ιδιαίτερα, τυχαίνει να δημιουργεί για περισσότερες από τρεις δεκαετίες πολλή από την καλύτερη μουσική που παράγει η χώρα της και όχι μόνον.
Ελάχιστα άλλα συγκροτήματα είναι περισσότερο «οικογενειακή υπόθεση» από εσάς. Πόσο δυνατοί είναι οι μεταξύ σας δεσμοί ώστε μπορέσατε να συνεχίσετε μαζί, ως γκρουπ, παρά τις φυσιολογικές διαφωνίες μεταξύ αδελφών; Δεν μπορεί να μη σκεφτεί κανείς τους Βρετανούς Oasis των οποίων ο πυρήνας ήταν μόνο δύο αδελφοί, εμφανίστηκαν πολύ αργότερα από εσάς και διαλύθηκαν μέσα σε μια θύελλα θλιβερών αλληλοκατηγοριών και καβγάδων ενώ εσείς συνεχίζετε ακάθεκτοι την διαδρομή σας...Και κάτι ακόμα σχετικά με αυτό, δεν μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να προσθέσετε και άλλα μόνιμα μέλη καθώς ούτως ή άλλως υπάρχουν συγκεκριμένοι μουσικοί με τους οποίους συνεργάζεστε μόνιμα, τόσο στις ηχογραφήσεις όσο και στις ζωντανές εμφανίσεις;
Είμαστε γενικότερα μια πολύ δεμένη οικογένεια, όλα τα έξι συνολικά αδέλφια! (γέλια) Υπάρχει κάτι που λειτουργεί πολύ καλά στην σχέση που έχουμε εμείς οι τρεις μεταξύ μας. Και όχι, δεν μας πέρασε ποτέ από το μυαλό να προσθέσουμε άλλα μόνιμα μέλη. Οσα περισσότερα τα μέλη τόσο πιο δύσκολα καθίσταται το να ληφθούν αποφάσεις, δημιουργικές και άλλες. Γιατί να κάνεις χωρίς λόγο την ζωή σου πιο περίπλοκη;
Μπορούσατε να φανταστείτε όταν ξεκινούσατε ότι περισσότερα από τριάντα χρόνια μετά θα υπήρχατε ακόμα και μάλιστα θα συνεχίζατε στο ίδιο επίπεδο και με αξιώσεις; Και με την ευκαιρία, μετανιώσατε ποτέ για την επιλογή του ονόματος σας που ανέκαθεν είχα την αίσθηση ότι ήταν ένα είδος αστείου μεταξύ σας και ποτέ δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο νόημα;
Οχι, ποτέ δεν φανταστήκαμε ότι θα διαρκούσαμε τόσο πολύ, από την άλλη όμως δεν μας πέρασε ποτέ, ούτε για μια στιγμή, από το μυαλό να διαλυθούμε. Πάντα ήταν «συνεχίζουμε έναν ακόμα χρόνο» και όταν αυτός έφτανε στο τέλος του προτίθετο ένας ακόμα. Λυπόμαστε αν θα σε απογοητεύσουμε αλλά όχι, ποτέ δεν μετανιώσαμε για το όνομα μας. Είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο και εύκολο να το θυμάται κανείς και αυτά τα δύο θέλεις να είναι το όνομα ενός συγκροτήματος.
Αν ήσασταν οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι, τρία αδέλφια και ένας στενός φίλος τους αλλά Αμερικανοί αντί Καναδοί, οι Cowboy Junkies θα ήταν εντελώς διαφορετικοί ή λίγο - πολύ το ίδιο συγκρότημα που ήσασταν και είστε;
Αυτή είναι μια υποθετική ερώτηση και μάλιστα τέτοια ώστε είναι σχεδόν αδύνατο να την απαντήσουμε. Νομίζουμε όμως ότι οποιαδήποτε αλλαγή στο ευρύτερο περιβάλλον μας θα επηρέαζε την μουσική μας, ειδικά αν δεν την διαμορφώναμε στο Τορόντο στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Ο τόπος μας, η πόλη μας, το Τορόντο ήταν και είναι δομικό στοιχείο του ήχου μας.
Η Margo είχε στο ξεκίνημα κάποιες πολύ ισχυρές επιρροές από συγκεκριμένες ερμηνεύτριες ή απλά εργάστηκε και προσπάθησε να αναπτύξει ένα εντελώς δικό της, αν όχι μοναδικό, ύφος και στιλ;
Εκτιμούσε και θαύμαζε πολύ την Emmylou Harris και την Patsy Cline αλλά δεν προσπάθησε ποτέ να τις αντιγράψει. Εξαρχής άρχισε να αναπτύσσει το δικό της ύφος.
Ποιο ήταν το νόημα και ο σκοπός της σειράς Nomad και γιατί κάνατε ένα τόσο μεγάλο διάλειμμα, μεγαλύτερο από ποτέ άλλοτε, από την ηχογράφηση νέου υλικού μετά από αυτό;
Η Nomad Series ήταν τέσσερις δίσκοι γραμμένοι και ηχογραφημένοι σε ένα διάστημα μόλις δύο ετών. Καθένας παρουσίαζε μια διαφορετική πλευρά της μπάντας, την πιο πειραματική, τις διασκευές τραγουδιών άλλων, την ψυχεδελική και την καθαρά τραγουδοποιητική. Ηταν ένα πολύ μεγάλο, απαιτητικό και κουραστικό project που απορρόφησε πάρα πολλή από την ενέργεια μας και έτσι ήταν αναγκαίο να κάνουμε αυτό το διάλειμμα από την δημιουργία νέων δίσκων.
Το να διαχωρίσεις το προσωπικό από το συλλογικό και αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό σημαίνει το πολιτικό γίνεται όλα και δυσκολότερο;
Ναι, πιστεύουμε ότι γίνεται όλα και πιο δύσκολο. Συμβαίνουν τόσα πολλά στην κοινωνία και την πολιτική ώστε αναπόφευκτα καταλήγουν να είναι προσωπικά, να σε αφορούν πολύ άμεσα.
Γιατί πιστεύετε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις τελευταίες αμερικανικές εκλογές και πώς σχολιάζετε αυτό το γεγονός σαν Καναδοί που απλά παρατηρούν το τι συμβαίνει στην γειτονική τους χώρα;
Νομίζουμε ότι ήδη έχουν γραφτεί από ειδικούς πολλά βιβλία για αυτό το θέμα και σίγουρα θα γραφτούν και άλλα και για αυτό κανείς δεν χρειάζεται τη γνώμη μιας μπάντας, από τον Καναδά ή οπουδήποτε αλλού! (γέλια)
Η έμπνευση για τα πιο προσωπικά τραγούδια σας εξακολουθεί να προέρχεται από τις ανθρώπινες σχέσεις ή αυτό έχει αλλάξει στην πάροδο του χρόνου;
Σαφέστατα από τις σχέσεις και δεν προβλέπουμε να αλλάξει ποτέ αυτό.
Η μέθοδος με την οποία ηχογραφείτε έχει αλλάξει ή παραμένει ίδια; Προσπαθείτε να ηχογραφείτε όλοι μαζί παίζοντας ζωντανά ή δεν σας ενδιαφέρει και τόσο όσο το να φτάσετε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα;
Πάντα προσπαθούμε να ηχογραφούμε όλοι μαζί αλλά αυτό που έχει σημασία πάνω από όλα είναι φυσικά το τελικό αποτέλεσμα. Σίγουρα όμως πιστεύουμε και το έχουμε διαπιστώσει ότι επιτυγχάνουμε το καλύτερο αποτέλεσμα όταν ηχογραφούμε παίζοντας όλοι μαζί όπως ακριβώς στις ζωντανές εμφανίσεις μας.
Ποιες είναι οι τρεις λέξεις που καθορίζουν και συνοψίζουν τον δίσκο για εσάς;
1) All 2) That 3) Reckoning! (πάρα πολλά γέλια)
Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα και μόνον album σας όχι σαν το καλύτερο, ούτε καν αυτό που αγαπάτε περισσότερο αλλά ως το πλέον αντιπροσωπευτικό του τι είναι και κάνουν οι Cowboy Junkies ποιο θα ήταν;
Χωρίς καν να σκεφτούμε το «Whites Off Earth Now!!». Ποιο άλλο περίμενες να ήταν αλήθεια; (γέλια και πάλι καθώς πρόκειται για το ντεμπούτο τους του 1986 σε συνδυασμό φυσικά με τον χιουμοριστικό τίτλο του ο οποίος όμως, σε δεύτερο επίπεδο, ήταν και παραμένει ένα αιχμηρό πολιτικό/αντιρατσιστικό σχόλιο)
Βλέπετε καμία άλλη μπάντα που να ακολούθησε στα βήματα σας, όχι τόσο στο να έχει επηρεαστεί από εσάς αλλά στο να κινείται στην ίδια κατεύθυνση;
Για να πούμε την αλήθεια όχι και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν μας δυσαρεστεί καθόλου. Πειράζει, μήπως θα έπρεπε;
Και τα προσεχή σχέδια σας; Από την άλλη πλευρά, θα χρειαστούν άλλα έξι χρόνια για το επόμενο album;
Περιοδείες, ακόμα περισσότερες περιοδείες, μερικές φορές μας φαίνεται σαν να βρισκόμαστε σε μία συνεχή περιοδεία. Δύσκολο να πούμε πόσο θα χρειαστεί για το επόμενο album αλλά κάθε φορά αυτό λέμε μέχρι που αρχίζουν να συγκεντρώνονται νέα τραγούδια και ξαφνικά μια ημέρα λέγεται αυθόρμητα το «αύριο το πρωί μπαίνουμε στούντιο». Δεν ξέρεις ποτέ με αυτή την μπάντα και σχεδόν πάντοτε εκπλήσσουμε και εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας!
Είναι πλέον ολοφάνερο ότι η μουσική «χημεία» ανάμεσα στους Cowboy Junkies είναι τόσο ισχυρή όσο και η...βιολογική συνάφεια της πλειοψηφίας των μελών τους μα και τόσο αποτελεσματική ώστε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, όσο τους το επιτρέπουν οι σωματικές αντοχές τους, δεν θα σταματήσουν να «εκπλήσσουν τους εαυτούς τους». Και όπως και για τους περισσότερους ομοεθνείς τους Καναδούς φαίνεται ότι αυτές οι αντοχές θα διαρκέσουν για πάρα πολύ καιρό ακόμα...
