Οι αθλητές δεν είναι οι μόνοι που σπάνε ρεκόρ στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Ο street artist Eduardo Kobra είναι κοντά σε ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ μετά τη δημιουργία μιας τοιχογραφίας που κατά πάσα πιθανότητα είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ από ένα μόνο άτομο.
Ο Kobra μεταμόρφωσε έναν τοίχο 190 μέτρων στην Boulevard Olimpico του Ρίο σε μια τεράστια, ολοζώντανη τοιχογραφία που καλύπτει μια περιοχή σχεδόν 3.000τ.μ. Το γιγαντιαίο αυτό έργο τέχνης βάζει κάτω τον τωρινό κάτοχο του Guinness World Record (μιας τοιχογραφίας στο Μεξικό από τονErnesto Espiridion Rios Rocha που έχει υπολογισθεί στα 1.678τ.μ.).
Η μεγαλειώδης δουλειά του Kobra είναι η δική του ματιά στα πέντε Ολυμπιακά δαχτυλίδια και απεικονίζει πέντε πρόσωπα από τις πέντε ηπείρους του κόσμου που εκπροσωπούνται στους Αγώνες. Κάθε πρόσωπο έχει μεγεθυνθεί σε ακραίο βαθμό και έχει αποδοθεί με το χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό στυλ του Kobra, με φωτεινά, γεωμετρικά κολάζ που καλύπτουν τις ρεαλιστικές προσωπογραφίες.
Η τοιχογραφία ονομάζεται «Ethnicities» και υπογραμμίζει τη σημασία της διαφορετικότητας και της ομορφιάς του να συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί ως πολίτες του κόσμου, μοναδικοί και ταυτόχρονα ενωμένοι. «Ζούμε σε μια πολύ συγκεχυμένη εποχή με πολλές συγκρούσεις», εξηγεί ο Kobra. «Ήθελα να δείξω πως όλοι είμαστε ενωμένοι, όλοι μας συνδεόμαστε με κάποιο τρόπο».
Το επιβλητικό έργο του Cobra χρειάστηκε 100 γαλόνια λευκής μπογιάς, 1.500 λίτρα χρωματιστής μπογιάς και περισσότερα από 3.500 κουτιά σπρέι για να μεταμορφώσει τον τοίχο σε ένα πολύχρωμο «πάπλωμα». Ο Kobra συνεργάστηκε με άλλους τέσσερις καλλιτέχνες επί δύο μήνες, δουλεύοντας 12 ώρες την ημέρα για να ολοκληρώσει την τοιχογραφία.
Η αναφορά του Kobra στους βοηθούς του μπορεί να τον αποκλείσει από την κατάκτηση του παγκόσμιου ρεκόρ Guinness, το οποίο ορίζει πως οι καλλιτέχνες πρέπει να εργάζονται μόνοι τους (το ρεκόρ για τη μεγαλύτερη εξωτερική τοιχογραφία από περισσότερους από έναν καλλιτέχνη είναι 16.554τ.μ.). Ωστόσο, όπως γνωρίζει κάθε λάτρης της τέχνης, η δύναμη της τέχνης δεν μπορεί να μετρηθεί με ρεκόρ, βραβεία ή χρυσά μετάλλια.
Δηλαδή μπορούσε κάποτε, αλλά όχι πια.