«Είμαστε κακομαθημένοι»: Ο Hugh Jackman μιλά για το «Chappie», την ρουτίνα του ηθοποιού και... για το νέο του κουτάβι

«Είμαστε κακομαθημένοι»: Ο Hugh Jackman μιλά για το «Chappie», την ρουτίνα του ηθοποιού και... για το νέο του κουτάβι
Chappie

Στο κοντινό μέλλον την πάταξη του εγκλήματος και τη διατήρηση της τάξης έχουν αναλάβει να επιβάλλουν με ωμό τρόπο αστυνομικοί-ρομπότ που ονομάζονται Scouts. Το ανθρώπινο είδος ασφυκτιά κάτω από τον ρομποτικό αυτόν κλοιό και προσπαθεί να αντιδράσει. Ένα τέτοιο ανθρωποειδές, ο Chappie, πέφτει θύμα απαγωγής και προγραμματίζεται να εκτελεί «διαφορετικού» είδους (παράνομες) αποστολές. Γίνεται, έτσι, το πρώτο ρομπότ που έχει την ικανότητα να σκέφτεται και να νιώθει. Κάποιες δυνάμεις, όμως, θεωρούν πως ο Chappie είναι επικίνδυνος και θα κάνουν τα πάντα, για να διατηρήσουν την καθεστηκυία τάξη και να διασφαλίσουν ότι το σκεπτόμενο ρομπότ θα είναι το τελευταίο του είδους του.

Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία του «Chappie», της νέας ταινίας του ταλαντούχου Νοτιοαφρικανού σκηνοθέτη Neill Blomkamp (που μας συστήθηκε πριν λίγα χρόνια με τα εξαιρετικά «District 9» και «Elysium») με ένα πλούσιο cast ηθοποιών. Οι σπουδαίοι Hugh Jackman και Sigourney Weaver μαζί με τον ανερχόμενο Dev Patel (Slumdog Millionaire, Best Exotic Marigold Hotel) κρατούν τα ηνία, έχοντας στο πλευρό τους τον σταθερό συνεργάτη του σκηνοθέτη, Sharlto Copley (District 9, Elysium) στο ρόλο του Chappie και το τρομερό νοτιοαφρικανικό rap-rave δίδυμο των Die Antwoord (ή αλλιώς Ninja και Yolandi Visser) στο ρόλο δύο μικρό-κακοποιών που όταν ο Chappie πέφτει στα χέρια τους πιστεύουν πως έπιασαν την καλή.

Ο Hugh Jackman υποδύεται τον Vincent Moore, τον «κακό» της υπόθεσης. Πρόκειται για έναν στριμμένο και μιλιταριστή μηχανικό με επιθετική συμπεριφορά που εναντιώνεται στην ιδέα της τεχνητής νοημοσύνης. Αν και σπουδαίος επιστήμονας, πιστεύει πως ο κόσμος έχει ανάγκη από το όπλο μαζικής καταστροφής που έχει εφεύρει ο ίδιος και δεν έχει κανένα δισταγμό να διαλύσει ολόκληρη την πόλη για να πάρει αυτό που θέλει.

«Πέρασα υπέροχα με τον χαρακτήρα του Vincent Moore» σχολιάζει ο Jackman. «Καταρχάς ο τύπος είναι Aυστραλός, οπότε ήταν εύκολο για μένα, γιατί απλά έπρεπε να χρησιμοποιήσω την κανονική μου προφορά. Το μυστικό, για να αντιληφθεί κανείς τον Vincent, είναι να καταλάβει ότι πρόκειται για έναν τύπο που δεν θέλει να χάσει με τίποτα. Ακόμη και αν οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του, τότε είναι που θα πολεμήσει ακόμη πιο σκληρά. Νιώθει ότι κάνει κάτι τόσο σπουδαίο, οπότε δεν θα δεχτεί την υπόδειξη κανενός».

Σπάνια υποδύεται κακούς χαρακτήρες, έτσι ο Jackman απόλαυσε πραγματικά την ευκαιρία που του δόθηκε. «Οι καλύτεροι κακοί πιστεύω πως δεν έχουν επίγνωση πως όντως είναι κακοί. Καταθέτει τη δική του άποψη για τα πράγματα και είναι πεπεισμένος ότι πράττει το σωστό και αυτό που πρέπει να γίνει. Αυτό που τον μετατρέπει σε κακό είναι η ανικανότητά του να διαχειριστεί την ήττα του. Αυτό αλλάζει τα πάντα και μεταβάλλεται έτσι σε έναν καταστροφικό, θυμωμένο και εκδικητικό τύπο» σχολιάζει ο ηθοποιός.

Στην συνέντευξη για την προώθηση της ταινίας, ο Hugh Jackman μίλησε τόσο για αυτά που τον έπεισαν να παίξει στο «Chappie» και την ίδια τη φύση της ταινίας, όσο και για τη παράλληλη δουλειά του στο Broadway και τα μελλοντικά του σχέδια.

Δημοσιογράφος: Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στο «Chappie»;

Hugh Jackman: Το πρώτο πράγμα ήταν ο Neill (Blomkamp). Πρέπει να σου πω πως ήμουν τεράστιος φαν του District 9 και μίλησα με τον Neill στο τηλέφωνο και ήταν ενθουσιασμένος με την προοπτική να δουλέψουμε μαζί. Μου είπε για την ιστορία, η οποία μου άρεσε πολύ -θεώρησα πως ήταν μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία, ακριβώς της θεματολογίας του Neill. Επίσης πιστεύω πως πρόκειται για ένα πολύ έγκυρο, ουσιαστικό επιχείρημα πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη και το που πηγαίνουμε. Ζούμε σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας, κατά τη γνώμη μου, όπου η τεχνολογία έχει φτάσει σε ένα απίστευτα νοήμον και συναρπαστικό επίπεδο και ποιος ξέρει που θα φτάσει; Υπάρχουν ελάχιστοι κανονισμοί πάνω σε αυτό το θέμα και δεν συζητιέται αρκετά. Πιστεύω πως ο Neill φέρνει, με έναν πολύ διασκεδαστικό, συγκινητικό και συναισθηματικό τρόπο, αυτόν το διάλογο στο τραπέζι.

Η ταινία είναι πολλά περισσότερα από ένα απλό θρίλερ. Ασχολείται με μερικά ιδιαίτερα σημαντικά θέματα.

Σίγουρα. Πρόκειται για μια πολύ συναισθηματική ιστορία για ένα αθώο πλάσμα που έρχεται σε αυτό τον κόσμο και πόσο ευσυγκίνητοι είμαστε όλοι μας και πώς οι μοίρες όλων μας μπορούν να αλλάξουν από τον περίγυρό μας ή από τις συγκυρίες. Όταν μιλάς με τον Neill, οι γνώσεις του όχι μόνο πάνω στην επιστήμη αλλά και στην φιλοσοφία, είναι τρομερές (...)

Η ταινία λειτουργεί σε οποιοδήποτε επίπεδο θέλεις. Υπάρχει απίστευτη δράση και τα ειδικά εφέ είναι, όπως συνήθως με τον Neill, καταπληκτικά. Πώς το κάνει, δεν έχω ιδέα. Δεν έχω δουλέψει ξανά με κάποιον σαν αυτόν αλλά, από την άλλη, δεν έχω ξαναδουλέψει και με σκηνοθέτη που βγήκε από τον τομέα των ειδικών εφέ, γιατί από εκεί ξεκίνησε. Ξέρει ακριβώς τι χρειάζεται και πότε το χρειάζεται.

Πώς ήταν να δουλεύεις με την Sigourney;

Είναι το απόλυτο είδωλο και ένας θρύλος, αλλά τόσο προσγειωμένη και τόσο καλή. Δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ κανονικά στο παρελθόν, αλλά κρατήσαμε επαφή μετά (την ταινία). Ζει μια συναρπαστική ζωή. Είναι μεγάλη λάτρης του θεάτρου και φυσικά έχει τη δική της θεατρική ομάδα στο κέντρο, εδώ στην Νέα Υόρκη. Είναι αληθινή. Είναι κάποια που αγαπά αυτό που κάνει και είναι τρομερά ευγνώμων. Νιώθεις πως είναι ευγνώμων για κάθε ρόλο που έχει παίξει -και τον απέδωσε τέλεια.

Πώς πάει το Broadway;

Το Broadway πάει πραγματικά καλά. Μένουν άλλες τρεισήμισι εβδομάδες για να τελειώσει (η παράσταση) και τα πάμε τέλεια, πραγματικά το απολαμβάνω. Μόλις τώρα μιλούσα για αυτό στη γυναίκα μου -είναι όμορφα.

Απολαμβάνεις την ρουτίνα;

Ναι, κυρίως επειδή είναι ένα θεατρικό διάρκειας μόλις 85 λεπτών. Χτες το βράδυ γύρισα σπίτι εγκαίρως για να διαβάσω το «Άνθρωποι και Ποντίκια» με τον γιο μου στο κρεβάτι. Σκέφτηκα «Αυτό είναι τέλειο». Είναι καλό να έχεις αυτή τη ρουτίνα, το ομολογώ. Είμαι λίγο άνθρωπος της ρουτίνας. Είμαι σαν τους περισσότερους ηθοποιούς -μου αρέσει και μετά δεν μου αρέσει. Είμαστε κακομαθημένοι. Αλλά αυτή τη στιγμή, μου αρέσει.

Τι ακολουθεί μετά το θεατρικό;

Έχουμε λίγη ακόμα προώθηση (για το Chappie) και μετά κάνω μια ταινία τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο. Θα έχω έναν ρόλο στην ταινία για τον Eddie «The Eagle» -όχι του Eddie, προφανώς (ο Micheal Edwards, γνωστός και ως Eddie «The Eagle» Edwards ήταν η πρώτος Άγγλος σκιέρ που εκπροσώπησε τη Μεγάλη Βρετανία στη χειμερινή Ολυμπιάδα του 1988 στο άθλημα του άλματος με σκι). Είναι μια καταπληκτική ιστορία. Σκηνοθετεί ο Dexter Fletcher και στην παραγωγή βρίσκεται ο Matthew Vaughn και εγώ παίζω τον προπονητή. Το λατρεύω. Θυμάμαι πολύ καλά την ιστορία και το σενάριο είναι πραγματικά υπέροχο. Είναι κάτι μεταξύ Cool Running και Billy Elliot. Οπότε αυτό θα έχει πλάκα. Κάνω αυτό και μετά έχω λίγο ελεύθερο χρόνο.

Πώς είναι η οικογένεια;

Είναι τέλεια, είναι όλοι τους καλά. Η γυναίκα μου μόλις έγινε η Αυστραλιανή της Χρονιάς στην Νέα Νότια Ουαλία, η οποία είναι η μεγαλύτερη τιμή στη χώρα. Φέτος στην Ημέρα της Αυστραλίας θα πάει εκεί και αυτή μαζί με τις υπόλοιπες πέντε φιναλίστ από τις άλλες χώρες θα διαγωνιστούν για τον τίτλο της Αυστραλιανής της Χρονιάς, οπότε αυτή τη στιγμή είμαι απλά τρομακτικά περήφανος και σταυρώνω τα δάχτυλά μου για την μεγάλη μέρα. Είναι μια συναρπαστική στιγμή. Έχει κάνει τόση δουλειά στον τομέα των υιοθεσιών και είμαι ενθουσιασμένος που της δίνεται η αναγνώριση που της αξίζει. Τα παιδιά είναι καλά. Έχουμε ένα νέο κουτάβι, ένα Labradoodle, που είναι κάτι περισσότερο από χαριτωμένο. Εντελώς τρελό, αλλά αξιολάτρευτο! Ίσως όχι και τόσο αξιολάτρευτο στις τέσσερις το πρωί (γελάει). Όλα είναι καλά.

Το «Chappie» έρχεται στους κινηματογράφους στις 25 Μαρτίου, από τη Feelgood.

Δημοφιλή