Η Miss Piggy δεν είναι μία απλή κούκλα. Eίναι διάσημη σε όλο τον κόσμο, είναι ηθοποιός, συγγραφέας και είδωλο στον χώρο της μόδας και πρόσφατα βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο από το Κέντρο Φεμινιστικής Τέχνης «Elizabeth A. Sackler». Πρόκειται για ένα βραβείο που δίνεται στις γυναίκες που έχουν καταφέρει να σπάσουν τα στεγανά και να φέρουν την αλλαγή.
Πολλοί ήταν εκείνοι που αναρωτήθηκαν αν η Miss Piggy αξίζει μία τέτοια τιμή, αφού είναι απλά μία διασημότητα του Χόλιγουντ που ενδιαφέρεται περισσότερο για την εμφάνισή της παρά για τα δικαιώματα των γυναικών. Η ίδια, όμως, δεν άφησε κανένα σχόλιο να πέσει κάτω και φρόντισε να απαντήσει με χιούμορ στο Time.
«Αλήθεια; Πάντοτε ήμουν υπέρ του φεμινισμού και μαχόμουν για τα δικαιώματα των γυναικών. Πιστεύω ότι κάθε γυναίκα που αρνείται να δεχτεί όλες τις νόρμες που έχει επιβάλλει η κοινωνία σχετικά με το ποια είναι και το τι μπορεί να κάνει, είναι φεμινίστρια. Πιστεύω ότι κάθε γυναίκα που θέλει να παλέψει- ακόμα και να μάθει καράτε, αν είναι απαραίτητο- προκειμένου να αφήσει το στίγμα της στον κόσμο, είναι φεμινίστρια. Και ναι, πιστεύω ότι κάθε γυναίκα που ενδιαφέρεται για την εμφάνισή της, για το πόσο πληρώνεται και πόσα χρήματα βγάζει, είναι φεμινίστρια. Κι εγώ είμαι όλα τα παραπάνω. Ως μία νέα γυναίκα που γεννήθηκα σε φάρμα, μου έλεγα ότι δεν θα γίνω ποτέ τίποτα παραπάνω από λάσπη, δάκρυα και ιδρώτας. Αυτά μπορεί να ήταν αρκετά για κάποιους, αλλά όχι για εμένα. Αρνήθηκα να δεχτώ τον ορισμό που είχε δώσει κάποιος άλλος για τη ζωή μου και το μέλλον μου. Ήξερα ότι με περίμενε κάτι μεγαλύτερο και καλύτερο εκεί έξω και ότι μπορούσα να το καταφέρω αν δεν το έβαζα κάτω. Με σθένος, δύναμη ψυχής, επιμονή, έμπνευση από άλλες σπουδαίες φεμινίστριες και λίγο καράτε, κατάφερα να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Σήμερα, ζω στο Χόλιγουντ, όπου υπάρχει ακόμα πολλή λάσπη, ιδρώτας και δάκρυα, αλλά οι ώρες και η αποζημίωση είναι πιο θελκτικά».
Ενώ συμπλήρωσε μεταξύ άλλων:
«Ένας ακόμα λόγος που πολλοί μπορεί να θεωρούν ότι δεν είμαι φεμινίστρια είναι ότι δεν μοιάζω σαν να ταιριάζω στην εικόνα που έχουν πολλοί για τον φεμινισμό. Είναι αλήθεια. Δεν έλαβα μέρος σε παρελάσεις στην δεκαετία του '70 (άλλωστε δεν είχα γεννηθεί), στην Πέμπτη Λεωφόρο, αλλά πηγαίνω εκεί για ψώνια. Ούτε έκαψα το σουτιέν μου. Ήταν κάποιου είδους πολιτική δήλωση; Όχι, ήταν οικονομικός ο λόγος. Όταν κάποιος αγοράζει τόσο ακριβά σουτιέν όπως εγώ το να τους βάλει φωτιά είναι αχρείαστο».
Όσο για το μέλλον του φεμινισμού; Η απάντηση για την Miss Piggy είναι προφανής. Το μέλλον πρέπει να είναι περήφανο, θετικό, δυναμικό, επίμονο και με αλλαγές. Ο καθένας πρέπει να πιστεύει στον εαυτό του, να μοιράζεται τους θριάμβους του, να ξεπερνά τα εμπόδια και να εμπνέει τις γενιές που θα ακολουθήσουν.
Με λίγα λόγια, κάτι σαν την Miss Piggy!