Διευθυντές Μουσείων και Πολιτιστικών Ιδρυμάτων μίλησαν στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης για το μέλλον των μουσείων στην Ελλάδα της κρίσης.
Πότε θα ανοίξει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης; Απάντηση στο ερώτημα επιχείρησε να δώσει η Διευθύντρια του μουσείου, Κατερίνα Κοσκινά, αντιστρέφοντας το ερώτημα στο κοινό: με ποιο τρόπο θα παραμείνει ανοιχτό; Στη συζήτηση που οργάνωσε το Ι.Σ.Ε.Τ., με τον εύγλωττο τίτλο «Θεσμοί σε μετέωρο βηματισμό», η κυρία Κοσκινά αναφέρθηκε στις εκθεσιακές δράσεις που έχει οργανώσει το μουσείο και στο σχεδιασμό που έχει εκπονήσει για την τμηματική λειτουργία του. «Θα ήταν μεγάλη η χαρά να μπορέσουμε ν’ ανοίξουμε όλο το μουσείο, αλλά δεν μπορεί να προχωρήσει από μόνο του ερήμην της πολιτείας. Λειτουργούμε μόνιμα τον χώρο των περιοδικών εκθέσεων. Δεχόμαστε ότι σε αυτές τις συνθήκες πρέπει να λειτουργήσουμε και έστω αυτήν τη μικρή υποστήριξη της Πολιτείας πρέπει να δούμε πώς θα την αξιοποιήσουμε».
Αρκεί όμως αυτή η υποστήριξη; Η κυρία Κοσκινά, αναφερόμενη στα οικονομικά του ΕΜΣΤ, αποκάλυψε ότι «ο τακτικός προϋπολογισμός των 400.000 ευρώ δεν επαρκεί πλέον ούτε για τις ανάγκες της μισθοδοσίας! Είμαστε μόλις 20 άτομα, όταν η στελέχωση θα έπρεπε να καλύπτει 88 οργανικές θέσεις προσωπικού… οι προσλήψεις προσωπικού πάλι εκκρεμούν, γιατί πρέπει να ακολουθηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία, που ορίζει το ΑΣΕΠ. Τα παγιωμένα γραφειοκρατικά και διοικητικά θέματα που εκκρεμούν και που μόνο η Πολιτεία μπορεί να επιλύσει, κρατάνε το μουσείο σε μετεωρισμό». «Μετέωρη», άλλωστε, ομολογεί ότι αισθάνεται και η ίδια, συμπληρώνοντας ότι τα Μουσεία είναι πρώτα οι άνθρωποί τους και μετά οτιδήποτε άλλο.
Πώς, λοιπόν, το ΕΜΣΤ μπορεί να λειτουργήσει; Η Διευθύντρια του Μουσείου έθεσε το πλαίσιο συνεχούς κι απρόσκοπτης λειτουργίας στο τρίπτυχο προτεραιοτήτων, που αφορά: το κτίριο, την ανανέωση της συλλογής, καθώς και την έρευνα δίπλα στις εκθεσιακές δράσεις. «Επιχειρήσαμε να δημιουργήσουμε ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση. Η σχεδόν παράδοξη λειτουργία του ΕΜΣΤ όλα αυτά τα χρόνια είναι ο λόγος που μας ώθησε να μετατρέψουμε, στο βαθμό που είναι δυνατό, το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα… Είμαι ένας άνθρωπος που έχει δουλέψει πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και πιστεύω στη συνεργασία των δημοσίων μουσείων και των ιδιωτικών φορέων. Το έλλειμμα μιας μακρόπνοης πολιτιστικής πολιτικής μπορεί και πρέπει να καλύπτει η ιδιωτική πρωτοβουλία».
Εκτός από τα προγράμματα ΕΣΠΑ και τα Ιδρύματα Σταύρος Νιάρχος, ΝΕΟΝ και Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου, η κυρία Κοσκινά έκανε ξεχωριστή αναφορά στη συνεργασία με την Ντοκουμέντα: «Το μουσείο αποκτά τη δυνατότητα να εκτεθεί δημόσια ως περιεχόμενο, οργανισμός και στρατηγική. Εκδηλώνει εξωστρέφεια που του επιτρέπει να προβάλει τη συλλογή του και ειδικότερα το έργο των σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, που για πολλά χρόνια δεν είχαν ευκαιρίες. Αξιοποιούμε έτσι τη συγκυρία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη τη δυσχερή οικονομική κατάσταση της χώρας, για να κάνουμε γνωστή την ελληνική καλλιτεχνική παραγωγή σε όλο τον κόσμο».
Ιστορικό γεγονός χαρακτήρισε και η Διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, κ. Συραγώ Τσιάρα, τη σύμπραξη της Ντοκουμέντα σε Αθήνα και Κάσελ, ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στο παράδειγμα της συνεργασίας των μεγάλων μουσείων της Θεσσαλονίκης και στο όραμα δημιουργίας ενός ενιαίου φορέα. Στη συζήτηση μετείχε και ο Διευθυντής του Μορφωτικού Ιδρύματος κ. Διονύσης Καψάλης, που έβαλε στο τραπέζι το ζήτημα της εικαστικής παιδείας στο ελληνικό σχολείο.
INFO
Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης "Past Forward: Το παρελθόν αφορμή για νέες αφηγήσεις του παρόντος", που διοργανώνει το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης (ΙΣΕΤ), με επιμελήτρια και συντονιστή την ιστορικό τέχνης κ. Χάρις Κανελλοπούλου. Μάθετε περισσότερα για την έκθεση και τις επόμενες συναντήσεις στο www.iset.gr