Στα όρια φαίνεται να φτάνει το «μπρα ντε φερ» μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών, με αλλεπάλληλες συναντήσεις και διαπραγματεύσεις επί των εκατέρωθεν προτάσεων σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα στην ελληνική οικονομία.
Όπως αναφέρουν οι Financial Times, στη λίστα των προαπαιτούμενων ζητούνται μεγάλες αλλαγές στις ελληνικές προτάσεις όσον αφορά στο συνταξιοδοτικό, στην ουσία απαιτώντας την αλλαγή μεγάλου τμήματος, αποβλέποντας στην εξοικονόμηση 1,8 δισ. (1% του ΑΕΠ), αρχίζοντας από το επόμενο έτος. Αντί για τη σταδιακή αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 ως το 2025, όπως είχε προταθεί, οι δανειστές θέλουν ως το 2022. Η πρόταση των δανειστών, σημειώνεται, θα επέτρεπε συνταξιοδότηση στα 62, αλλά μόνο για αυτούς που έχουν 40 χρόνια. Τα μέτρα αυτά θα έπρεπε να ψηφιστούν και εφαρμοστούν άμεσα. Επίσης, βγαίνει εκτός το ΕΚΑΣ ως τα τέλη του 2017. Η αρχική ελληνική πρόταση, σημειώνεται, περιελάμβανε την «απόσυρσή» του από το 2018, με οριστική κατάργηση το 2020.
Η νέα πρόταση των δανειστών- αντιπρόταση στην ελληνική- συμπληρώνεται, μοιάζει πολύ στην αρχική τους προσφορά, πριν τρεις εβδομάδες, και απορρίπτει πολλές από τις αλλαγές στις εισφορές που προβλέπει η νέα πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης. Επίσης, σημαντικές τριβές σημειώνονται και στο ΦΠΑ, αν και οι δανειστές φαίνονται να έχουν υποχωρήσει όσον αφορά στο να συμπεριληφθεί το ηλεκτρικό ρεύμα στο υψηλό ΦΠΑ του 23%- το νέο σχέδιο επιτρέπει την παραμονή του στο 13%. Το 6% θα ίσχυε για τα φάρμακα και τα βιβλία. Ωστόσο, όπως τονίζεται στο δημοσίευμα, ο Τσίπρας φαίνεται να έχει υποχωρήσει όσον αφορά στο θέμα της εξαίρεσης των νησιών από τον ΦΠΑ, που αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για τους ΑΝΕΛ.
Οι δανειστές επίσης απορρίπτουν πολλούς από τους πλέον προσοδοφόρους φόρους του Αλέξη Τσίπρα, περιλαμβανομένης της έκτακτης εισφοράς στις επιχειρήσεις με κέρδη άνω των 500.000, που ήταν να τεθεί σε εφαρμογή μέσα στο έτος. Επιπρόσθετα, πέραν της αύξησης του συντελεστή φορολογίας των επιχειρήσεων από το 26% στο 29%, οι δανειστές ζητούν αύξηση στο 28%, ένδειξη του προβληματισμού ότι οι αυξήσεις στους φόρους θα φέρουν την οικονομία εκ νέου σε ύφεση. Επιπλέον, σύμφωνα με τους FT, ζητούνται νέες περικοπές, περιλαμβανομένης της κατάργησης των επιδοτήσεων για αγορές ντίζελ από αγρότες και δραστικές περικοπές στις αμυντικές δαπάνες- από 200 εκατ. ευρώ στα 400 εκατ. - μέσω μειώσεων προσωπικού και αγορών εξοπλισμού.
Η «Εφημερίδα των Συντακτών» από πλευράς της, σε δημοσίευμά της παρουσιάζει τις νέες απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Αναλυτικά οι απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όπως δημοσιεύονται από την «Εφ.Συν»:
Δημοσιονομικά
- Επιμένει στα έσοδα από ΦΠΑ στο 1% του ετήσιου ΑΕΠ και συγκεκριμένα στην εστίαση στο 23%.
- 100% προκαταβολή φόρου από τα νομικά πρόσωπα
- Κατάργηση φοροαπαλλαγών στα αγροτικά καύσιμα
- Μείωση των αμυντικών δαπανών κατά 400 εκατ. (αντί για 200 που προτείναμε)
- Μικρότερη αύξηση στη φορολογία των κερδών των νομικών προσώπων - επιχειρήσεων (από το 26% να πάει στο 28% και όχι στο 29%)
- Αφαιρεί τη φορολογία e-gaming -VLTs
- Αφαιρεί τα έσοδα από τις άδειες 4G και 5G της κινητής τηλεφωνίας
- Αφαιρεί τις φοροαπαλλαγές για τους κατοίκους των νησιών
Συντάξεις
- Επιμένει στην πλήρη εφαρμογή του νόμου 3863/10 (κυρίως ως προς τον υπολογισμό των συντάξεων. Αυξάνει τις χαμηλές συντάξεις και μειώνει τις υψηλές)
- Επιμένει σε ισοδύναμα για την αναστολή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος
- Ζητά εξοικονόμηση 0,25%-0,5% του ΑΕΠ για το 2015 και 1% για το 2016
- Πλήρης εξάλειψη των πρόωρων συντάξεων μέχρι το 2022 (στα 67 χρόνια ανεξάρτητα από χρόνια εργασίας ή στα 62 χρόνια με 40 χρόνια εργασίας)
- Κατάργηση/αντικατάσταση του ΕΚΑΣ μέχρι Δεκέμβριο 2017
- Αύξηση εισφορών υγείας συνταξιούχων από το 4% στο 6%
- Σταδιακή κατάργηση όλων των εξαιρέσεων που χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και εναρμόνιση των ασφαλιστικών εισφορών με τη δομή του ΙΚΑ από 1 Ιουλίου 2015
- Κατάργηση όλων των εισφορών υπέρ τρίτων (π.χ. αγγελιόσημο) μέχρι 31 Οκτωβρίου 2015
- Εύρεση ισοδύναμων που θα καλύψουν το κόστος της απόφασης του Συμβουλίου Επικρατείας περί αποκατάστασης των μειωμένων συντάξεων.
Η Wall Street Journal δημοσιεύει έγγραφο όπου επισημαίνονται οι διαφωνίες των δανειστών, ενώ σε άρθρο του Σάιμον Νίξον της Wall Street Journal εκτιμάται ότι ακόμα και μια κακή συμφωνία για την Ελλάδα θα ήταν καλύτερη από τη μη συμφωνία. «Εάν γινόταν αυτό που ήθελε ο Τσίπρας, ο ιδιωτικός τομέας και οι νεότεροι εργαζόμενοι θα είχαν πληγεί ξανά από τις προτάσεις του για συμφωνία» σημειώνεται σχετικά.
Σε παρεμφερές πνεύμα κινείται και δημοσίευμα του Economist, όπου αναφέρεται πως «η ελληνική κυβέρνηση, υπό την ηγεσία του ριζοσπαστικού αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, δεν εξέπληξε με τη διστακτικότητά της όσον αφορά τη μείωση των δαπανών στο Δημόσιο. «Αντί για τις μη φιλικές προς τις επιχειρήσεις αυξήσεις φορολογίας που επιθυμεί η ελληνική κυβέρνηση, οι δανειστές θέλουν ένα πακέτο που βασίζεται περισσότερο στα υψηλότερα έσοδα από τον ΦΠΑ και ως εκ τούτου από τους καταναλωτές (περιλαμβανομένων των τουριστών). Ειδικότερα, θέλουν να εισπράξουν 1% του ΦΠΑ το 2016, με υψηλότερο ΦΠΑ, ενώ ο κ. Τσίπρας αποσκοπούσε στο 0,75%. Μεταξύ άλλων, οι δανειστές θέλουν να φορολογήσουν την εστίαση με 23% αντί για 13%, όπως είχε πριν δύο χρόνια η προηγούμενη κυβέρνηση».
Το οξύτερο σημείο αντιπαράθεσης, υπογραμμίζεται, παραμένει το συνταξιοδοτικό, όπου οι δανειστές θέλουν μείωση δαπάνης, με δραστική παρέμβαση στην πρόωρη συνταξιοδότηση, με τους δανειστές να θέλουν «κυρώσεις» για την πρόωρη συνταξιοδότηση και σταδιακή απομάκρυνση των εξαιρέσεων για μεγαλύτερους ηλικιακά εργαζομένους.