Η φιγούρα της Γερμανίδας καγκελαρίου, Άνγκελα Μέρκελ, δεσπόζει στη σκηνή της γερμανικής, αλλά και της ευρωπαϊκής και διεθνούς πολιτικής. Ωστόσο, πέραν της Μέρκελ, δεν φαινόταν μέχρι τώρα να υπάρχει κάποια άλλη γυναίκα στην πολιτική σκηνή της χώρας η οποία να θεωρείται ότι μπορεί να διεκδικήσει το αξίωμα της καγκελαρίου.
Αυτό ίσως να αλλάζει: Στο επίκεντρο δημοσιεύματος του Foreign Policy με τίτλο «Is this the next woman to run Germany?» βρίσκεται η Τζούλια Κλέκνερ, μια μέχρι τώρα σχετικά άγνωστη πολιτικός του CDU, η οποία, πριν μπει στη Μπούντεσταγκ το 2002, ήταν γνωστή περισσότερο για τη «θητεία» της το 1995-1996 ως «Βασίλισσα του Κρασιού» της χώρας.
Το «άστρο» της Κλέκνερ, η οποία είναι επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών στη Ρηνανία- Παλατινάτο (όπου και πρόκειται να διεκδικήσει την πρωθυπουργία), δείχνει να σημειώνει ανοδική πορεία εξαιτίας της στάσης της στο προσφυγικό, που απασχολεί έντονα τη γερμανική κοινωνία και πολιτική. Για πρώτη φορά βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας τον Ιανουάριο, όταν είπε στους αντιφρονούντες στο εσωτερικό του CDU «για μια φορά να πάψουν», αντιδρώντας στις διαμαρτυρίες για την πολιτική της Μέρκελ στο προσφυγικό. Μία εβδομάδα μετά, βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο, αλλά αυτή τη φορά επειδή συντάχθηκε με τους επικριτές της καγκελαρίου, με paper στο οποίο πρότεινε να γίνεται η κρίση όσον αφορά στις αιτήσεις για άσυλο στα σύνορα, καθώς και να ρυθμίζονται οι ροές μέσω ημερησίων ορίων.
Ξαφνικά, η Κλέκνερ φαινόταν «αντάρτισσα», με ένα σχέδιο πιο κοντά στα μέτρα που λάμβαναν η Δανία και η Αυστρία παρά στη γραμμή της Μέρκελ. Η ίδια πάντως, φρόντισε να «βαφτίσει» το σχέδιό της «Plan A2» (και όχι Plan B). Γενικά, η εικόνα της στη Γερμανία είναι αυτή μιας νέας, τολμηρής Χριστιανοδημοκράτισσας, που υπόσχεται να φέρει το κόμμα πίσω στις συντηρητικές του ρίζες και να αλλάξει την πολιτική «ανοιχτών θυρών» που υπερασπίζεται η Μέρκελ. Η ίδια (43 ετών, ανύπαντρη, χωρίς παιδιά) περιγράφει τον εαυτό της ως «πραγματίστρια», της οποίας η καρδιά «χτυπά στο κέντρο» - και αυτή είναι η γραμμή της πολιτικής της καμπάνιας για την πρωθυπουργία της Ρηνανίας- Παλατινάτου. Παράλληλα, κάνει άνοιγμα στην «παλαιά φρουρά» του CDU, επισκεπτόμενη πχ τον Χέλμουτ Κολ, κάτι που δείχνει πως στοχεύει να προσελκύσει τους «παραδοσιακούς» υποστηρικτές του CDU, τασσόμενη κατά της πολιτικής της Μέρκελ στο προσφυγικό, κατά της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και ζητώντας ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς με περισσότερη χρηματοδότηση στην αστυνομία.
Η ίδια η Μέρκελ υποβαθμίζει τις διαφορές της με την Κλέκνερ, υποστηρίζοντας ότι «συμπορευόμαστε», και η Κλέκνερ είναι ιδιαίτερα προσεκτική στις δημόσιες τοποθετήσεις της, χαρακτηρίζοντας το σχέδιό της «παράλληλη διαδρομή» με αυτή της Μέρκελ, και κατηγορώντας τους Σοσιαλδημοκράτες για τις αναταραχές στον κυβερνητικό συνασπισμό. Κάποιοι αναλυτές θεωρούν ότι η πορεία της δεν ξενίζει την Άνγκελα Μέρκελ, καθώς κατανοεί ότι για τις τοπικές εκλογές συχνά είναι καλή τακτική ο υποψήφιος να τηρεί αποστάσεις από την πολιτική της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ενώ θεωρείται πως σκοπός της Κλέκνερ δεν είναι να υπονομεύσει τη Μέρκελ για να τη διαδεχθεί άμεσα, αλλά να δημιουργήσει μια βάση ισχύος κερδίζοντας την πρωθυπουργία στη Ρηνανία-Παλατινάτο και να διεκδικήσει το αξίωμα της καγκελαρίου το 2021.
Η πορεία της Κλέκνερ παρουσιάζεται και σε δημοσίευμα της Deutsche Welle: Κόρη οινοποιού από το Γκούλντενταλ, άρχισε την πολιτική της σταδιοδρομία στα 24, εντασσόμενη στη νεολαία του CDU. Πέντε χρόνια αργότερα, το 2002, εισήλθε στη Βουλή, και ανέλαβε μετά σημαντικό κοινοβουλευτικό πόστο για το υπουργείο Τροφίμων, Γεωργίας και Προστασίας του Καταναλωτή. Μετά την κακή πορεία του CDU στη Ρηνανία-Παλατινάτο το 2006, ανέλαβε καθήκοντα επικεφαλής των δυνάμεων του κόμματος εκεί τον Σεπτέμβριο του 2010, ανανεώνοντας την εικόνα του κόμματος. Η ανοδική της πορεία συνεχίστηκε εντός του κόμματος, και τώρα οι δημοσκοπήσεις τη δείχνουν να δίνει μάχη στήθος με στήθος με τον υποψήφιο του SPD και νυν πρωθυπουργό, Μάλου Ντρέγιερ. Αντιτίθεται στην υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, καθώς και τον γάμο μεταξύ των ομοφυλοφίλων, αν και τάσσεται κατά των διακρίσεων σε βάρος των γκέι. Έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ικανή στον χειρισμό των ΜΜΕ και, μετά τα περιστατικά στην Κολωνία, έχει συνεχίσει να πιέζει για νομικές δεσμεύσεις όσον αφορά στο «καθήκον της ενσωμάτωσης», που επιτάσσει οι αιτούντες άσυλο να υιοθετήσουν τις αξίες της γερμανικής κοινωνίας και να μάθουν τη γερμανική γλώσσα. «Όποιος δεν μπορεί να δεχτεί αυτές τις αρχές έχει προφανώς επιλέξει τη λάθος χώρα» έχει πει χαρακτηριστικά.