«Τώρα ξεκινά η πραγματική διαπραγμάτευση για το περιεχόμενο και τις απαιτήσεις του τρίτου προγράμματος» έλεγε χαρακτηριστικά κοινοτικός αξιωματούχος, θέλοντας να ξεκαθαρίσει ότι η συμφωνία της προηγούμενης Δευτέρας αποτελεί απλά το πρώτο βήμα ενός νέου διαπραγματευτικού μαραθωνίου.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις οι τεχνικές διαβουλεύσεις θα διαρκέσουν τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες, ώστε οι δύο πλευρές να συμφωνήσουν στο περιεχόμενο της συμφωνίας. Η ίδια πηγή άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιστρέψουν στην Αθήνα τουλάχιστον τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών, ώστε να έχουν άμεση πρόσβαση στα στοιχεία. Όπως εκτιμούν κοινοτικοί παράγοντες οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος έχουν προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, αλλά και στην ανάπτυξη της Οικονομίας.
Ως εκ τούτου οι θεσμοί θεωρούν απαραίτητο να έχουν άμεση πρόσβαση στα στοιχεία ώστε να υπάρξει σαφής εικόνα με βάση της οποία θα καταρτιστεί το τριετές πρόγραμμα που θα υπογράψουν οι δύο πλευρές.
Διαφορετική προσέγγιση
Πέρα από τους στόχους και το περιεχόμενο του προγράμματος η μεγάλη μάχη αναμένεται να δοθεί στο μέτωπο του χρέους. Δεδομένο θεωρείται ότι όλες οι πλευρές έχουν τελείως διαφορετική προσέγγιση στο θέμα, γεγονός που προκαλεί τεράστια προβλήματα.
Το βασικό ερώτημα είναι ποια λύση θα βρεθεί για τη διευθέτηση του χρέους, καθώς αυτή θα έχει άμεση σχέση με τις απαιτήσεις, τους στόχους και τα μέτρα που θα περιλαμβάνει το νέο Μνημόνιο.
Ενδεικτικό των δυσκολιών που αναμένεται να υπάρξουν στην εξεύρεση κοινού τόπου καταρχήν μεταξύ των θεσμών και στη συνέχεια και με την ελληνική κυβέρνηση, είναι οι εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις που έχουν το ΔΝΤ και η Ευρώπη για το θέμα.
Για παράδειγμα το ΔΝΤ σύμφωνα με την επικαιροποιημένη ανάλυση βιωσιμότητας χρέους (DSA), το χαρακτηρίζει ιδιαίτερα μη βιώσιμο εκτιμώντας τις χρηματοδοτικές ανάγκες έως το τέλος του 2018 στα 85 δισεκ. Ευρώ. Το Ταμείο εκτιμά ότι το χρέος θα κορυφωθεί κοντά στο 200% του ΑΕΠ τα επόμενα δύο χρόνια, υπό τον όρο ότι θα υπάρξει νωρίς συμφωνία για ένα πρόγραμμα.
Οι εκτιμήσεις του Ταμείου καθιστούν αδύνατη τη συμμετοχή του στο νέο πρόγραμμα εάν πρώτα οι Ευρωπαίοι δεν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε μία σημαντική ελάφρυνση η οποία όμως να «υπερβαίνει κατά πολύ αυτό που εξετάζει η Ευρώπη μέχρι στιγμής».
Το Ταμείο συνεχίζει να πιστεύει ότι η λύση του προβλήματος θα ήταν ένα γενναίο κούρεμα, το οποίο όμως η Ευρώπη δεν το συζητά. Αντ’ αυτού το ΔΝΤ προτείνει μια δραστική παράταση με περιόδους χάριτος 30 ετών για το συνολικό απόθεμα του χρέους, συμπεριλαμβανομένης της νέας βοήθειας.
Στον αντίποδα η Ευρώπη προτείνει μια αναδιαμόρφωση (reprofiling) του χρέους και όχι διαγραφή του, ενώ εκτιμά ότι ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ αναμένεται να ανέλθει σε 165% το 2020 και 150% το 2022, εάν η Ελλάδα λάβει ικανοποιητικά μέτρα για τη μείωσή του. Ακόμα όμως και αν η Ελλάδα δεν λάβει τα απαραίτητα μέτρα και πάλι η Κομισιόν δεν βλέπει να φτάνει τα επίπεδα των εκτιμήσεων που κάνει το ΔΝΤ, αλλά το 187% το 2020 και το 176% το 2022.
Ο ρόλος του Ντράγκι
Ο «σούπερ Μάριο» μετά τις άκρως επιθετικές κινήσεις που έκανε τους πρώτους μήνες ανάληψης της διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ, έχει αλλάξει γραμμή και προσπαθεί να μην «πνίξει» πρώτα τις τράπεζες και μετά και την οικονομία.
Μετά από τις διαδοχικές αποφάσεις του, πολλές φορές αντίθετες από το κλίμα που επικρατούσε στο δ.σ της ΕΚΤ, τώρα παίρνει και σαφή θέση υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, τασσόμενος στο πλευρό της επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία λίγες ώρες νωρίτερα είχε υπογραμμίσει την ανάγκη να μειωθεί το Ελληνικό χρέος «με τον ένα ή τον άλλο τρόπο».
Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά τη χθεσινή (Πέμπτη) συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, ο κ. Ντράγκι τόνισε ότι «κανείς ποτέ δεν έχει αμφισβητήσει ότι είναι απαραίτητη μια ελάφρυνση του χρέους, αλλά το θέμα είναι ποια είναι η καλύτερη μορφή ελάφρυνσης για τη χώρα».