Σε κατάσταση πολιτικής αβεβαιότητας βρίσκεται η Ιρλανδία, καθώς η κακή πορεία του κυβερνητικού συνασπισμού οδηγεί σε ένα κοινοβούλιο χωρίς πλειοψηφία.
Ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Έντα Κένι παραδέχθηκε αργά χθες (Σάββατο) το βράδυ την ήττα της απερχόμενης κυβερνητικής συμμαχίας στις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν την προηγουμένη.
«Ξεκάθαρα το Φίνε Γκαέλ (σ.σ. το κεντροδεξιό κόμμα του Κένι) και οι Εργατικοί δεν πρόκειται να επιστρέψουν στην εξουσία και προφανώς πρέπει να περιμένει κανείς ώσπου η καταμέτρηση (των ψήφων) ολοκληρωθεί σε όλη τη χώρα για να δει ποιες επιλογές μπορούν να εξεταστούν», είπε ο Ιρλανδός πρωθυπουργός σε δηλώσεις του στη δημόσια τηλεόραση RTÉ.
Το αποτέλεσμα αυτό είναι «μια απογοήτευση για το Φίνε Γκαέλ», πρόσθεσε ο Έντα Κένι. Μερικά λεπτά νωρίτερα, ο υπουργός Υγείας Λίο Βαράντκαρ είχε επίσης παραδεχθεί την ήττα του κυβερνώντος κόμματος μιλώντας στο RTÉ.
«Οι πολίτες αποφάσισαν ξεκάθαρα να μην επανεκλέξουν αυτή την κυβέρνηση και κατάφεραν ένα σοβαρό πλήγμα στο κόμμα του και στο Εργατικό κόμμα», είπε ο Βαράντκαρ, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιθανούς διαδόχους του Κένι στην ηγεσία του Φίνε Γκαέλ.
Στις 23:30 (ώρα Ελλάδας) χθες δεν είχε ακόμη δοθεί στη δημοσιότητα καμιά επίσημη εκτίμηση για το αποτέλεσμα και μόνο ένα μικρό ποσοστό των 158 εδρών της νέας Βουλής της Ιρλανδίας ήταν γνωστό που καταλήγουν, μία ημέρα μετά την εκλογική διαδικασία στην οποία κλήθηκαν να λάβουν μέρος 2,3 εκατομμύρια Ιρλανδοί.
Ωστόσο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις εξόδου τα δύο κόμματα της απερχόμενης κυβερνητικής συμμαχίας μαζί δεν θα συγκεντρώσουν παρά μόνο από 55 ως 68 έδρες, μακράν των 80 που θα απαιτούνταν για την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Τα χαμηλά ποσοστά των δύο δημοφιλέστερων κομμάτων δείχνουν ότι δεν αρκεί μια συνεργασία των δύο για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Για αυτό το λόγο, τα κόμματα θα πρέπει προσπαθήσουν να σχηματίσουν ένα μεγάλο κυβερνητικό σχηματισμό, γεγονός που πιθανότατα να αποδειχτεί δύσκολο, όπως στην περίπτωση της Ισπανίας.
Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι η Ιρλανδία διανύει μια δύσκολη περίοδο μετά την οικονομική κρίση του 2008, με την ανεργία να αγγίζει το 9,7%. Η ύφεση έχει στρέψει τους πολίτες εναντίον των δύο μεγάλων κομμάτων που επί δεκαετίες κυβερνούσαν τη χώρα. Ταυτόχρονα, ευαίσθητα θέματα όπως τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας και το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση έχουν δημιουργήσει κλίμα διάσπασης στη βαθιά καθολική χώρα.