Εικόνες φρίκης, μετά από βομβαρδισμό στη βορειοδυτική Συρία, αποκαλύπτει η μαρτυρία, στη HuffPost Greece, διευθυντή νοσοκομείου στη Συρία που υποστηρίζεται από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
Το απόγευμα της Πέμπτης, 4 Ιουνίου 2015, επίθεση με πυραύλους ισοπέδωσε το κέντρο μιας πόλης στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας. Οι τραυματίες έφταναν κατά κύματα σε κοντινό, μικρό, αυτοσχέδιο νοσοκομείο που υποστηρίζεται από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, οι οποίοι ξεκίνησαν άμεσα μεγάλο ανεφοδιασμό με είδη πρώτης ανάγκης. Ο διευθυντής του νοσοκομείου, ο οποίος ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος για λόγους ασφαλείας, περιέγραψε τη φρίκη που επικράτησε μετά την επίθεση.
«Αεροπλάνα περικυκλώνουν την περιοχή. Περιμένουμε. Θα γίνουμε θύματα; Θα μετατραπούμε κι εμείς σε αριθμούς; Γύρω στις 15:00 ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος από την έκρηξη 3 ρουκετών σε παρακείμενη πόλη. Μια πόλη γεμάτη απελπισμένους κατοίκους, οι οποίοι ζουν μαζί με πολλούς ακόμη εκτοπισμένους ανθρώπους που έχουν βρει καταφύγιο από άλλες περιοχές της Συρίας. Πολυκατοικίες και καταστήματα κατεδαφίζονται μέσα σε λίγα μόνο λεπτά. Τα πάντα μετατρέπονται σε ερείπια. Διαμελισμένα πτώματα, σάρκες παντού. Αυτό ονομάζεται σφαγή».
«Ολική καταστροφή που είναι δύσκολο ακόμα και να περιγραφεί. Αμέσως μετά ακολουθεί κατάσταση υστερίας. Πρώτα, ανάμεσα στις οικογενειών που αναζητούν τους αγαπημένους τους. Γείτονες ψάχνουν για τους γείτονές τους. Στη συνέχεια, η υστερία εξαπλώνεται σε εμάς, το ιατρικό προσωπικό. Μόνο λίγα λεπτά μετά την πρώτη έκρηξη λαμβάνουμε τους πρώτους πέντε τραυματίες στην μικρή αυτοσχέδια κλινική μας των 12 κλινών με ένα μόνο χειρουργείο σε λειτουργία.Αντί για κλήσεις για προσευχή από τα τζαμιά, ακούγονται δυνατές εκκλήσεις για βοήθεια, εκλιπαρώντας τους ανθρώπους να αναζητήσουν τραυματίες και νεκρούς κάτω από τα συντρίμμια».
«Η ροή των τραυματιών δεν σταματάει ποτέ. Το νοσοκομείο σύντομα γεμίζει. Σώματα βρίσκονται παντού: στα τραπέζια, στους διαδρόμους, στο πάτωμα. Παντού υπάρχει αίμα. Ιατρικό προσωπικό και εθελοντές, ανάμεσα σε σώματα τραυματιών, κάνουν ό,τι μπορούν. Λαμβάνουμε περισσότερους από 100 τραυματίες κατά τις πρώτες ώρες μετά τις εκρήξεις. Ανάμεσά τους υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά. Μπορούμε να φροντίσουμε μόνο 80 ασθενείς περίπου, ενώ αναγκαζόμαστε να απορρίψουμε γύρω στους 50. Απλά δεν έχουμε τη δυνατότητα να φροντίσουμε τα τραύματα όλων όσων καταφτάνουν.Είμαστε σε θέση να παρέχουμε φροντίδα μόνο σε όσους τραυματίστηκαν από θραύσματα, ορθοπεδικές περιπτώσεις και ακρωτηριασμούς. Δυστυχώς θα πρέπει να απορρίψουμε άτομα με νευρολογικές ή αγγειακές επιπλοκές, καθώς δεν έχουμε τους πόρους ή το εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, όπως οι νευροχειρουργοί, οι οποίοι είναι οι μόνοι που μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις ανάγκες».
«Το να απορρίπτεις ασθενείς θέτει την ιατρική μας ομάδα μας κάτω από ακόμη μεγαλύτερη πίεση. Μια μητέρα μπαίνει στο νοσοκομείο, ψάχνοντας για τον γιο της. Είμαστε σε θέση να καταλάβουμε ποιός είναι από την περιγραφή της. Ξέρουμε όμως ότι έχει χάσει τη ζωή του. Η μάνα καταρρέει σε δάκρυα. Αρνείται να αναγνωρίσει το σώμα. Έχουμε μόνο μια επιλογή. Της φέρνω το πουκάμισό του».
«Αυτή η τραγική στιγμή κράτησε παρά λίγα δευτερόλεπτα. Βοηθούσα τους συναδέλφους μου στη διαλογή ασθενών, προκειμένου να περιθάλψουμε τους πιο σοβαρά τραυματισμένους. Υπήρχε αίμα παντού, όμως εμείς δεν έχουμε πολλές σακούλες αίματος. Άνδρες και γυναίκες ξεκινούν να δωρίζουν το αίμα τους σε ξένους. Πέφτει το φως κι έρχεται η νύχτα. Είναι αδύνατον πλέον να βρεθούν επιζώντες κάτω από τα συντρίμμια. Θα συνεχίσουμε να ανασύρουμε πτώματα μέσα στις επόμενες μέρες. Ως ιατρική ομάδα, η μόνη μας επιλογή αυτή τη στιγμή είναι ο ανεφοδιασμός. Να συγκεντρώσουμε τις ελπίδες μας και να προετοιμαστούμε για την επόμενη τραγωδία».
Όπως αναφέρουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, έξι ιατρικές δομές της οργάνωσης λειτουργούν αυτή τη στιγμή στη βόρεια Συρία. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών του πολέμου, έχουν αναπτύξει ένα δίκτυο τακτικής και έκτακτης υποστήριξης ιατρικών δομών μέσα στη χώρα, όπου η οργάνωση δεν έχει καμία πρόσβαση. Η τακτική υποστήριξη έχει ως στόχο να παρέχει μηνιαίες προμήθειες και ιατρική συμβουλευτική σε περισσότερες από 50 αυτοσχέδιες ιατρικές δομές, με ιδιαίτερη έμφαση στις εμπόλεμες περιοχές. Παράλληλα, περισσότερες από 100 επιπλέον δομές βρίσκονται σε επαφή με τις ομάδες υποστήριξης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, ενημερώνοντας όταν υπάρχουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και όταν χρειάζονται άμεσα βασικές ιατροφαρμακευτικές προμήθειες.