Η ζωή για τους κατοίκους του κεντρικού Όρεγκον δεν ήταν εύκολη τη δεκαετία του 1920, ενώ πολλοί έπρεπε να ασχολούνται και με το εμπόριο για να κερδίσουν τα προς το ζην. Αυτή ήταν η καθημερινότητα που έπρεπε να αντιμετωπίσουν και οι Ed Nickols, Roy Wilson, and Dewey Morris, τρεις φίλοι από το χωριό Bend, οι οποίοι πέρασαν το χειμώνα του 1923 στην περιοχή γύρω από τη Lava Lake κυνηγώντας αλεπούδες.
Την άνοιξη επρόκειτο να γυρίσουν στην πατρίδα τους, κάτι ωστόσο που δεν έκαναν ποτέ. Οι συγγενείς τους άρχιζαν να τους αναζητούν, αφού δεν έδιναν σημεία ζωής. Τα ευρήματα που εντοπίστηκαν κάτω από τον πάγο της Lava Lake λίγο αργότερα θα έφερναν στο φως μια από τις πιο μυστηριώδεις δολοφονίες που ακόμα και σήμερα παραμένουν άλυτες.
Οι έρευνες ξεκίνησαν άμεσα. Ποιος μπορεί να ευθυνόταν για την εξαφάνιση των τριών ανδρών; Συγκροτήθηκε ομάδα δώδεκα ατόμων στην οποία συμμετείχαν και κάποιοι από τους συγγενείς των θυμάτων. Όλοι κατέληξαν σε ένα συμπέρασμα. Ο δράστης γνώριζε καλά τους κανόνες του δάσους, ίσως ήταν και δασοφύλακας. Τα βλέμματα έπεσαν αμέσως στον Lee Collins που παλαιότερα μάλιστα είχε συγκρουστεί με τους δύο εκ των τριών ανδρών.
Έπειτα από περίπου μια εβδομάδα ερευνών, οι άνδρες της αστυνομίας εντόπισαν κάτω από ένα δέντρο σφαγιασμένες αλεπούδες. Το θέαμα τους τρόμαξε, ενώ η συνέχεια ήταν ακόμα πιο σοκαριστική. Λίγα μέτρα πιο κάτω αντίκρισαν ανθρώπινο αίμα, μαλλιά και δόντια σκορπισμένα στο χιόνι. Τι περίεργο συνέβαινε; Η αλήθεια δεν άργησε να φανεί.
Την επόμενη ημέρα, αφού ο πάγος στη λίμνη είχε περίπου διαλυθεί, τα σώματα των τριών ανδρών αναδύθηκαν στην επιφάνεια, τυλιγμένα σε πανιά. Ο Wilson είχε πυροβολισμούς στο δεξιό του ώμο και στο αφτί, ενώ ο Morris έφερε τραυματισμούς στο αριστερό χέρι. Μάλλον είχε χτυπηθεί με σφυρί. Ο Nickols έφερε βάναυσους τραυματισμούς στα πλευρά και τη γνάθο του.
Ο σερίφης γνώριζε καλά τον φερόμενο ως ύποπτο. Το πραγματικό του όνομα ήταν Charles Kimzey, ενώ είχε κατηγορηθεί πολλές φορές για μικρο-εγκλήματα. Ο σερίφης πίστευε πως ο Kimzey δολοφόνησε τους τρεις άνδρες, μετέφερε το σώμα τους στην προκυμαία της καμπίνας όπου διέμεναν το χειμώνα και πέταξε τα σώματά τους στο παγωμένο νερό. Έπειτα από αυτό έτρεξε προς το δάσος.
Ενώ οι έρευνες συνεχίζονταν όλο και περισσότεροι ντόπιοι επιθυμούσαν να δώσουν πληροφορίες για το περιστατικό, πληροφορίες που ίσως βοηθούσαν το έργο των αρχών. Σύμφωνα με έναν μάρτυρα, ο Kimzey είχε πει στο παρελθόν πως θα εκδικηθεί τους τρεις άνδρες στη λίμνη.
Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες των ερευνητών, ο Kimzey δεν βρέθηκε ποτέ. Ο σερίφης, Claude McCauley, που διαδέχθηκε τον προηγούμενο το 1929 τόνισε πως το κυνήγι συνεχίστηκε τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ωστόσο μετά το διάστημα αυτό η υπόθεση μπήκε στο συρτάρι των αρχών, μέχρι το 1933 όταν θα ερχόταν και πάλι στο προσκήνιο.
Οι αρχές συνέλαβαν τον ύποπτο στις 10 Μαρτίου του ίδιου έτους. Εκείνος αρνήθηκε πως είχε διαπράξει το έγκλημα ενώ ισχυρίστηκε πως το χειμώνα της χρονιάς που συνέβη η δολοφονία βρισκόταν στο Κολοράντο. Όταν οι ισχυρισμοί του επιβεβαιώθηκαν από άλλα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι αρχές, το έργο τους έγινε ακόμα πιο δύσκολο αφού ξαφνικά γύρισαν στο σημείο μηδέν, ψάχνοντας από την αρχή τον ένοχο.
Έτσι ο Kimzey δεν καταδικάστηκε ποτέ για τη δολοφονία στη Lava Lake, παρόλο που ο ερευνητής που είχε αναλάβει από την αρχή την υπόθεση δεν πείστηκε ποτέ για την αθωότητά του. Αντίθετα, θεωρούσε πως ο Kimzey δεν έδρασε μόνος του και έβαλε άλλον/ους να σκοτώσουν τους άνδρες. Μάλιστα ο ερευνητής στοχοποιεί τον Ray Van Buren Jackson, ένα δάσκαλο που φέρεται να εμπλέκεται στις δολοφονίες τουλάχιστον έξι ανθρώπων στην περιοχή γύρω από τη λίμνη στις αρχές της δεκαετίας του 1900. Ο Jackson είχε οικογενειακούς δεσμούς με τον Kimzey, γεγονός που οι αρχές καταμετρούν ως στοιχείο.
Ο Jackson αυτοκτόνησε το 1938 βάζοντας οριστικά τέλος στην υπόθεση. Η δολοφονία που έλαβε χώρα στη Lava Lake στις αρχές της δεκαετίας του 1920 θα παραμένει πάντα ένα ανεπίλυτο μυστήριο. Ο φάκελος έκλεισε για πάντα αφήνοντας με ερωτηματικά τις οικογένειες των θυμάτων αλλά και την κοινή γνώμη.
Πηγή: mentalfloss.com