Η εμφάνιση του Τραμπ στο ντιμπέιτ ήταν η χειρότερη του

Η εμφάνιση του Τραμπ στο ντιμπέιτ ήταν η χειρότερη του
A journalist records a video from screen as Republican U.S. presidential nominee Donald Trump speaks during the first presidential debate with U.S. Democratic presidential candidate Hillary Clinton at Hofstra University in Hempstead, New York, U.S., September 26, 2016. REUTERS/Carlos Barria
A journalist records a video from screen as Republican U.S. presidential nominee Donald Trump speaks during the first presidential debate with U.S. Democratic presidential candidate Hillary Clinton at Hofstra University in Hempstead, New York, U.S., September 26, 2016. REUTERS/Carlos Barria
Carlos Barria / Reuters

Ταξιδεύω σε προεδρικά ντιμπέιτ από το 1988, και αυτό που είδα εδώ στο Πανεπιστήμιο Hofstra ήταν ιστορικό.

Η απόδοση του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ στο ντιμπέιτ, ήταν η χειρότερη στη σύγχρονη ιστορία. Ήταν τόσο κακή, που σε μια κανονική χρονιά δε θα του επέτρεπε να πατήσει το πόδι του ούτε κοντά στο Λευκό Οίκο.Όμως βρισκόμαστε στο 2016, μια τόσο περίεργη χρονιά, αναστατωμένη και ανησυχητική, που ακόμα και το θέαμα ενός απροετοίμαστου και σχεδόν ασυνάρτητου Τραμπ, που δεχόταν απανωτά χτυπήματα από την υποψήφια των Δημοκρατικών, Χίλαρι Κλίντον, δεν είναι αρκετό να του ανακόψει την πορεία.

Το εκλογικό σώμα είναι διαιρεμένο και οι υποψήφιοι γίνονται όλο και πιο αντιπαθείς από τότε που ξεκίνησαν οι δημοσκοπήσεις. Ακόμη και το άνισο τηλεοπτικό ντιμπέιτ της Δευτέρας μπορεί να μην αλλάξει σημαντικά τα πράγματα. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του PPP, η Κλίντον αναδείχθηκε «νικήτρια», με 51% έναντι 40%.

Ούτε είναι πια τόσο σίγουρο ότι οι παραδοσιακοί κανόνες της πολιτικής σκηνής παίζουν τόσο ρόλο όσο παλαιότερα, ιδίως σε μια εποχή που οι ψηφοφόροι ενημερώνονται μόνο από τα ψηφιακά μέσα που εκφράζουν απόψεις της επιλογής τους.

Ο Τραμπ έδωσε τρία καίρια χτυπήματα: για τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου της βόρειας Αμερικής (NAFTA), το χάος στη Μέση Ανατολή και την ιστορία της Χίλαρι με το «κακό παρελθόν της στο δημόσιο βίο». Όμως συνολικά φάνηκε ανίκανος να αντιμετωπίσει το καλά οργανωμένο σχέδιο της Κλίντον που του επιτέθηκε σε όλα τα μέτωπα.

Όσο η Κλίντον ανακτούσε την αυτοπεποίθησή της, κατηγόρησε ευθέως τον Τραμπ ότι είναι ρατσιστής και σεξιστής- κάτι που φάνηκε πως περίμενε να εκφράσει εδώ και μήνες. Κάποιοι μπορεί να νόμισαν πως έχασε το μέτρο, αλλά στο τέλος του ντιμπέιτ ο Τραμπ δε φαινόταν πια να βγάζει κάποια συμπάθεια.

Με τον συντονιστή του NBC Lester Holt να γίνεται πιο επιθετικός στο τέλος, αφού είχε χάσει τον έλεγχο λίγο νωρίτερα, το ντιμπέιτ συντέλεσε στο να αποκαλυφθεί η έλλειψη γνώσεων και προσέγγισης των θεμάτων από πλευράς του Τραμπ στην πιο σημαντική στιγμή της εκστρατείας.

Οι απαντήσεις του Τραμπ ήταν φτηνές, αν όχι μπερδεμένες και αντιφατικές, σε μια σειρά θεμάτων, όπως: το γιατί δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα τη φορολογική του δήλωση, τα προβλήματα των Αφροαμερικανών, το πώς ξεκίνησε επαγγελματικά από μια προνομιούχα θέση λόγω της περιουσίας του, το αν θα μπορούσε να ωφεληθεί από τις περικοπές φόρων που προτείνει καθώς και το ρόλο της Ρωσίας στο χακάρισμα των Αμερικανών.

Μετά τις επίμονες ερωτήσεις του Holt για την υποστήριξη του Τραμπ στο παρελθόν για τον πόλεμο στο Ιράκ, ο δισεκατομμυριούχος περιορίστηκε στο να ζητήσει από τους δημοσιογράφους να ζητήσουν από τον Sean Hannity του Fox News να αποκαλύψει τις ιδιωτικές συζητήσεις που είχαν οι δυο τους πριν την αρχή του πολέμου.

Αντιλαμβανόμενος ότι έχανε χρόνο ο Τραμπ άρχισε να κατηγορεί τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, λέγοντας ότι έχουν κάνει κόμμα εναντίον του και ότι έχουν στήσει βοηθητική γραμμή υπέρ της Κλίντον.

Σε μια εντελώς παράξενη στιγμή, υπονόησε ότι το χακάρισμα στους υπολογιστές των Αμερικανών μπορεί να έγινε από «κάποιον που κάθεται στο κρεβάτι και ζυγίζει 180 κιλά». Η Κλίντον χαμογέλασε.

Αντιθέτως, με όλη την ικανότητα που θα είχε ένας δικηγόρος που έχει σπουδάσει στο Yale -όπως η ίδια- απάντησε στον Τραμπ με ένα καυστικό ύφος, που έμοιαζε περισσότερο με το ύφος που έχει μια μητέρα όταν μιλάει στο επτάχρονο παιδί της και όχι με το γκρινιάρικο ύφος που συνήθως την κατηγορούν πως έχει.

Είπε πως ήταν περήφανη που είχε προετοιμαστεί σκληρά για το ντιμπέιτ -και ότι αυτό ήταν δείγμα του πόσο καλά έχει προετοιμαστεί για την προεδρία.

Η προετοιμασία αυτή περιελάμβανε την επιτυχημένη προσπάθεια να εκνευρίσει τον Τραμπ, αρχικά αποκαλώντας τον «Ντόναλντ» και στη συνέχεια, με μια πολύ επιτυχημένη απαγγελία, απαριθμώντας τους λόγους για τους οποίους ο Τραμπ μπορεί να μη θέλει να δώσει στη δημοσιότητα τη φορολογική του δήλωση.

Ο Τραμπ υποστήριξε απλά ότι ίσως διαθέτει μια λίστα με τράπεζες που του έχουν δώσει δάνεια, στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι δεν χρωστάει τίποτα και σε κανέναν.

Κάποιες φράσεις που χρησιμοποίησε η Κλίντον ήταν «μπαγιάτικες» και αναποτελεσματικές. Χαρακτηρίζοντας τις φορολογικές περικοπές που θέλει να επιβάλει ο Τραμπ ως «παγίδες Τραμπ» δεν πέτυχε τίποτα.

Πέτυχε περισσότερα αφήνοντας τον Τραμπ να «πέφτει» σε δικά του λάθη μόνος του, ξανά και ξανά.

Ο Τραμπ ωστόσο βρέθηκε να συμφωνεί αρκετές φορές με την Κλίντον, θυμίζοντας μποξέρ που συγκρατεί τον εαυτό του λίγο πριν αποτελειώσει τον εχθρό του. Βρέθηκε να συμφωνεί μαζί της σε ένα πιο γενναιόδωρο πακέτο για τη φροντίδα των παιδιών , την απαγόρευση της οπλοκατοχής όσων ανήκουν στις «no fly» λίστες και την ανάγκη να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό των κυβερνοεπιθέσεων.

Όταν το ντιμπέιτ πλησίαζε προς το τέλος, ο Χολτ ζήτησε στον Τραμπ να σχολιάσει την προηγούμενη δήλωσή του ότι η Κλίντον δεν «έχει την κατάλληλη εμφάνιση για πρόεδρος».

Ο επιχειρηματίας της Νέας Υόρκης απάντησε λέγοντας ότι εννοούσε πως η Κλίντον δεν διαθέτει αντοχή και πως δεν υπονοούσε κάτι για την εμφάνισή της.

Η Κλίντον υπερασπίστηκε τις αντοχές της αναφερόμενη στα μεγάλα και συνεχή ταξίδια που έχει κάνει ως υπουργός Εξωτερικών καθώς και την 11ωρη κατάθεσή της πριν από την ακρόασή της στο Κογκρέσο.

Και τότε η Κλίντον ξαναχτύπησε, λέγοντας ότι ο Τραμπ αποκαλεί τις γυναίκες «γουρούνια, χαζές και σκύλες» και ότι χλευάζει μια πρώην διαγωνιζόμενη καλλιστείων επειδή πήρε κιλά.

Αξίζει να σημειωθεί πως σε εκείνο ακριβώς το σημείο η κοινή αίσθηση που επικρατούσε στην αίθουσα Τύπου ήταν ότι ο Τραμπ είχε χάσει το παιχνίδι.

Το συγκεκριμένο ντιμπέιτ μου θύμισε την πρώτη τηλεμαχία που κάλυψα στην Ομάχα, στη Νεμπράσκα, το 1988, όταν ο υποψήφιος των Δημοκρατικών Λόυντ Μπέντσεν κατατρόπωσε τον υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Νταν Κουάιλ με μία φράση που ακολούθησε όταν ο τελευταίος συνέκρινε τον εαυτό του με τον πρώην πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι.

«Γνώριζα τον Κένεντι», είπε ο Μπέντσεν , «και εσύ δεν είσαι ο Κένεντι».

Το ντιμπέιτ είχε λάβει αυτόματως τέλος εκείνη ακριβώς τη στιγμή.

Η επίδραση της Δευτέρας ήταν σωρευτική. Αν οι λέξεις έχουν σημασία και η λογική βασιλέψει στην αμερικανική πολιτική, τότε αυτό το ντιμπείτ θα φέρει βαρύ πλήγμα στις όποιες πιθανότητες έχει ο Τραμπ να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ.

Θα δούμε εαν θα το καταφέρει. Εν τω μεταξύ, ας μην ξεχνάμε ότι ο Κουάιλ κατέληξε να είναι αντιπρόεδρος.

Σημείωση της συντακτικής ομάδας: Ο Ντόναλντ Τραμπ υποκινεί συστηματικά πολιτική βία και είναι ένας κατά συρροήν ψεύτης, ένας ξενόφοβος, ρατσιστής και μισογύνης, που έχει αμφισβητήσει το κατά πόσο ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπάρακ Ομπάμα, είναι Αμερικανός πολίτης. Ακόμα, έχει υποσχεθεί να απαγορεύσει την είσοδο σε όλους τους μουσουλμάνους, δηλαδή σε 1,6 δισ. ανθρώπους.

* Το άρθρο αυτό έχει μεταφραστεί από την αμερικανική έκδοση της Huffington Post

Δημοφιλή