Από τους διαστημικούς πυραύλους στις γόβες στιλέτο: Η Ντόλι Σινγκ ξεκίνησε από τα διαστημόπλοια και φέρνει επανάσταση στα ψηλοτάκουνα

Από τους διαστημικούς πυραύλους στις γόβες στιλέτο

Την βασική ομάδα της εταιρεία Thesis Couture απαρτίζουν η ιδρύτριά της, Ντόλι Σινγκ, η Αμάντα Παρκς, επιστήμονας μόδας, ο Άντι Γκόλντμπεργκ, ορθοπεδικός, ο Γκάρετ Ράισμαν, αστροναύτης, ο Ματ Τόμας, ειδικός στα προηγμένα υλικά, ο Μπραντ Μπερκ, creative director, ο Χανς Κένιγκσμαν, επιστήμονας ειδικός στην πυραυλική/ αεροδιαστημική τεχνολογία και ο Πίτερ Ελέσπουρου, developer. Το αντικείμενο της εταιρείας, λαμβανομένης υπόψιν της (εκ των πραγμάτων ασυνήθιστης) σύνθεσης της ομάδας, είναι μάλλον απρόσμενο, καθώς ο στόχος της είναι η...επανάσταση στις ψηλοτάκουνες γόβες!

Σκοπός της εταιρείας, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα, είναι η «συνάντηση του στυλ με την επιστήμη», με σκοπό ένα νέο επίπεδο πολυτέλειας. «Είναι (γόβα) στιλέτο. Δεν πρόκειται ποτέ να έχει την αίσθηση ενός παπουτσιού του τένις. Αλλά δεν χρειάζεται να δημιουργεί την αίσθητη και μηχανήματος βασανιστηρίων» λέει η ιδρύτρια, Ντόλι Σινγκ.

Το «επιστημονικό» κομμάτι του εγχειρήματος έγκειται στον πλήρη επανασχεδιασμό του ψηλοτάκουνου παπουτσιού, χρησιμοποιώντας δομική μηχανική και προηγμένα υλικά, ανακατανέμοντας την πίεση που ασκείται στο πόδι.

Ειδικό αφιέρωμα στην ιδιάζουσα περίπτωση της Ντόλι Σινγκ και της εταιρείας δημοσίευσε το Business Insider, που περιγράφει την πορεία της Σινγκ από την SpaceX- τη διαστημική εταιρεία του Έλον Μασκ- στην Thesis Couture.

Την μέλλουσα ιδρύτρια της Thesis στρατολόγησε ο ίδιος ο Μασκ, το 2007, όταν η εταιρεία του είχε βιώσει μια σειρά αποτυχημένων εκτοξεύσεων πυραύλων. Τότε ο χαρισματικός επιχειρηματίας είχε τη φήμη του «software guy», που είχε έρθει από τη Σίλικον Βάλεϊ στην αεροδιαστημική βιομηχανία- και ως εκ τούτου επρόκειτο για ένα ιδιαίτερα «προκλητικό/ δύσκολο» πεδίο.

Όπως λέει η ίδια ότι της είπε ο Μασκ, η αμερικανική βιομηχανία πυραύλων δεν είχε προχωρήσει ιδιαίτερα μέσα στα τελευταία 50 χρόνια, συμπληρώνοντας ότι «δεν είναι άλμα πίστης να πεις ότι μπορείς να πάρεις αυτές τις τεχνολογίες και να πας αυτή τη νωθρή βιομηχανία στον 21ο αιώνα».

Ο ίδια τελικά επέλεξε να το κάνει, περνώντας τα επόμενα 5,5 χρόνια αξιολογώντας και επιλέγοντας υποψηφίους για την SpaceX και ακολουθώντας τον Μασκ στην πορεία του προς την ανανέωση της βιομηχανίας διαστημικών πυραύλων- η οποία είχε μείνει στάσιμη. Κάποια στιγμή διαπίστωσε ότι υπήρχε ένας άλλος τομέας που έπρεπε να προχωρήσει, καθώς είχε μείνει στάσιμος: Οι ψηλοτάκουνες γόβες.

«Για μένα, όταν περιτριγυρίζεσαι από κάποιους από τους εξυπνότερους ανθρώπους του πλανήτη, που φτιάχνουν κάποιες από τις μεγαλύτερες και πιο ζόρικες μηχανές του κόσμου, το να είναι τα παπούτσια τόσο χάλια γινόταν όλο και πιο ανυπόφορο» λέει σχετικά.

Κάποια στιγμή πλησίασε δύο από τους φίλους της στην SpaceX, ο πρώην αστροναύτης Γκάρετ Ράισμαν και ο Χανς Κένιγκσμαν, επιστήμονας ειδικός στην πυραυλική τεχνολογία. Αντί να τους μιλήσει για ψηλοτάκουνες γόβες, τους έθεσε ένα μηχανολογικό ζήτημα: Πώς θα επανασχεδίαζαν ένα σασί που θα μπορούσε να υποστηρίξει το βάρος και το εύρος κινήσεων ενός ανθρώπου. Ασχολήθηκαν με το θέμα σε βάση Φυσικής- ωστόσο εάν είχαν μείνει εκεί, θα είχε προκύψει ένα καλό σασί, αλλά όχι και πολύ καλό παπούτσι. Οπότε υιοθέτησε την προσέγγιση του Μασκ όσον αφορά στη δημιουργία ομάδας: «Ο Έλον έλεγε: “βρες μου τον καλύτερο στον αναθεματισμένο πλανήτη, μετά πείσε με γιατί από τα δισεκατομμύρια ανθρώπων στην πλανήτη αυτός είναι ο καλύτερος”». Στη συνέχεια έφυγε τον Ιούνιο του 2013 από τη SpaceX για να συμμετέχει στο Founder's Institute- ένα incubator- με σκοπό να ξεκινήσει την Thesis Couture. Ωστόσο, μόλις αποχώρησε, την πλησίασε ο Νέιτ Μίτσελ της Oculus (ένα από τα πιο δυνατά ονόματα του χώρου της εικονικής πραγματικότητας) και την προσέλαβε ως Director of Talent, μέχρι την αγορά της εταιρείας από το Facebook.

Κατά τη θητεία της στην Oculus, η ίδια στρατολόγησε την Αμάντα Παρκς, με πτυχία από το ΜΙΤ και το Stanford, ως διευθύντρια σχεδιασμού της εταιρείας της, με σκοπό να μετατρέψει τη δουλειά των μηχανολόγων σε κάτι που μια γυναίκα θα ήθελε να φορέσει. Και στη συνέχεια ήρθαν και άλλα μέλη στην ομάδα, προσφέροντας το καθένα το κάτι επιπλέον. «Όταν κάτι δεν έχει αλλάξει εδώ και 50 χρόνια, δεν χρειάζεται άλμα πίστης για να πει κάποιος ότι μπορεί να πάρει την τεχνολογία και όλα όσα έχουν “ωριμάσει” και να πάει πίσω και να τα εφαρμόσει. Τα ψηλοτάκουνα είναι μια βιομηχανία 40 δισ. δολαρίων τον χρόνο και άνω».

Χάρη σε προγράμματα υπολογιστή και τεχνολογία 3D printing, η ομάδα της Thesis ήταν σε θέση να δημιουργήσει πρωτότυπα γρήγορα, ενώ πειραματίζεται με τον τομέα της κατασκευής τόσο στη Βραζιλία όσο και στην Ιταλία.

Αν και τα παπούτσια βρίσκονται ακόμα στο στάδιο έρευνας και ανάπτυξης, τα πρώτα 1.500 ζευγάρια θα είναι διαθέσιμα για προπαραγγελία το φθινόπωρο. Τα πρώτα ζευγάρια θα πωλούνται στην τιμή των 925 δολαρίων. Μετά από αυτό, τα ζευγάρια θα κυμαίνονται μεταξύ 350 και 950 δολαρίων.