Αποκαλυπτικές καλλιτεχνικές αφηγήσεις, πολύχρωμες και φωτεινές, εναλλάσσονται με σκοτεινές και υποχθόνιες, συνθέτοντας - με δόσεις ειρωνείας και χιούμορ - την 7η Μπιενάλε της Αθήνας, που ανοίγει για το κοινό σήμερα, Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου, και θα διαρκέσει ως την 28η Νοεμβρίου 2021.
Σε 15 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, σε τρία ιστορικά, εγκαταλελειμμένα κτίρια της Αθήνας, 80 καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο ξεδιπλώνουν ιστορίες πολυπολιτισμικότητας, ταυτότητας, προφητείες, ξόρκια, μύθους και εκ βαθέων εξομολογήσεις σαν τελετουργία μετασχηματισμού, όπως συμβαίνει στο φαινόμενο της Έκλειψης σε 32 νέες παραγωγές και πρεμιέρες.
Η Μπιενάλε, υπό τον τίτλο Eclipse, «θέλει να αναδείξει την ολοένα πιο θολή αντίληψη που έχουμε για την πραγματικότητα, εξαιτίας της κατάστασης διαρκούς ρευστότητας την οποία βιώνουμε σήμερα», εξηγούν οι διοργανωτές.
Tην 7η Μπιενάλε συνεπιμελούνται ο Αμερικανός, με καταγωγή από την Γκάνα, Λάρυ Οσέι-Μενσά και οι Omsk Social Club υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του διευθυντή της Μπιενάλε, Ποκα - Γιο, ο οποίος έχει ενταχθεί στην δημιουργική ομάδα του Ιδρύματος Ωνάση. Στρατηγικός εταίρος της 7ης διοργάνωσης είναι η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Aπό τις καρέκλες του Βρετανού-Νιγηριανού καλλιτέχνη και σχεδιαστή Γίνκα Ιλορί, εμπνευσμένες από παραδοσιακές νιγηριανές παραβολές και αφρικανικά υφάσματα, που υποδέχονται τον επισκέπτη στο ισόγειο του πρώην εμπορικό κέντρο Fokas, που είναι ο κεντρικός εκθεσιακός χώρος της φετινής Μπιενάλε, ως το νεομπαρόκ Μέγαρο Σλήμαν-Μελά και τα υπόγεια των πρώην Δικαστηρίων Σανταρόζα, όπου χτυπά η μηχανική καρδιά της Μπιενάλε με την ηχητική παράσταση Athens Song I -IV του Βέλγου Βίλλι Μπουντχίλ, ο επισκέπτης περιηγείται σε έργα ανερχόμενων και καταξιωμένων καλλιτεχνών, που φιλοδοξούν να αποτελέσουν αφορμή κοινωνικού διαλόγου για όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Εγκατάσταση με άβαταρ, ταρό και αντανακλάσεις της σελήνης στο νερό, έργα των Omsk Social Club, · γλυπτά χέρια μέσα σε βαλίτσα του Αντριου Ρόμπερτς που σχολιάζουν τα fake news· η εγκατάσταση Κέντρο Ανοιχτών Υποθέσεων της Τζούλια Γκρος και Υβέτ Μουτούμπα. σε συνεργασία με τη μοναδική πολυγλωσσική βιβλιοθήκη που λειτουργεί στην Αθήνα We need Books· τα έργα-αναφορές στις επαναστάσεις των αφρικανικών χωρών όπως τις αφηγείται ο Σαμσόν Καμπάλου· η εγκατάσταση του Κριστόφ Ντρέγκερ για τη «Σφαγή του Μονάχου» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972· και πολλά ακόμη έργα και περφόρμανς συγκροτούν την 7η Μπιενάλε της Αθήνας.
Ψυχή της Μπιενάλε της Αθήνας, o Ποκα-Γιο, «μεγάλωσε» καλλιτεχνικά στην δεκαετία του ’90, εποχή που όπως θυμάται «ανεξάρτητοι επιμελητές, καλλιτέχνες, άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά, οι αρχές, έφεραν μια ηττοπάθεια ότι το πολιτιστικό μας προϊόν είναι υποδεέστερο και δεν ενδιαφέρει, δεν συσχετίζεται με το κέντρο της Ευρώπης».
Από την εμπειρία του, οι πρώτες Μπιενάλε έσπασαν αυτό το στερεότυπο. Στο μεταξύ, πολλοί καλλιτέχνες έχουν μετοικήσει στην Αθήνα, κάτι τους καλεί εδώ. «Η Μπιενάλε ένα εργαστήριο σκέψης και ιδεών, όπως είπε και «πολλοί έρχονται εδώ να βρουν μια απάντηση στα ζητήματα που ταλανίζουν πλέον ολόκληρη την Δύση. Η Ευρώπη γίνεται κάτι σαν μουσείο, ζει με τις αξίες και τις αρχές του παρελθόντος και δεν μπορεί να παραγάγει πολιτισμό στον βαθμό που έκανε στο παρελθόν. Αντίθετα, η εισροή προσφύγων και μεταναστών, οι οποίοι δεν έχουν ακόμα τοποθετηθεί στην Αθήνα και στην Ελλάδα με τον τρόπο που τους αξίζει, άτομα που έχουν κινδυνεύσει να βρεθούν εδώ και ζουν στο περιθώριο, παρίες, φέρουν τον δικό τους πολιτισμό, αλλά εμείς δεν τους αποδεχτήκαμε ακόμα. Αυτές οι φωνές του περιθωρίου αναδύονται στην Μπιενάλε με την βοήθεια των συνεπιμελητών».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ