Η AUKUS είναι ιστορικής σημασίας συμφωνία, όπως κάποτε ήταν το Lend N Lease. Τότε, δεν φαινόταν κάτι παραπάνω από φυσιολογικό. Κι όμως ήταν αυτό που αποτέλεσε τη βάση του ΝΑΤΟ και την αμερικανική ηγεμονία της Δύσης κατά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Οι ″Ευρωατλαντικές Σχέσεις″ υπάρχουν κατ′ όνομα και ποτέ ξανά μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ οι σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ δεν ήταν αυτές που ήταν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Το πρώτο σοβαρό ρήγμα στις σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ ήρθε το 2003 όταν Γαλλία και Γερμανία εναντιώθηκαν στην αναγκαιότητα του πολέμου στο Ιράκ. Οι Γερμανοί έβρισκαν αξιοποιήσιμα όλα τα άλλοθι για να πείσουν την Ευρώπη να πάρει ″ξεχωριστό″ δρόμο, δηλαδή αυτόν που μας έκανε να υποφέρουμε σαν Ευρωπαϊκός Νότος και που οδήγησε Γαλλία να είναι υποτελής στη Γερμανία.
Από εκεί και πέρα, έχουμε το θέμα των ″παρακολουθήσεων″ και τις ομολογίες οτι οι Αμερικανοί δεν πολυ ήθελαν την Κυρία Μέρκελ. (θυμίζω live ″Mr President, are you spying on me? της Μέρκελ στον Ομπάμα).
Είχαμε επίσης τεράστια ρήγματα με τους αγωγούς Nord Stream και την ειδική σχέση Γερμανίας-Ρωσίας.
Είχαμε τη Σύνοδο του Βουκουρεστίου όπου μέσα στο σπίτι τους οι Αμερικανοί έχασαν καθώς Ουκρανία, Γεωργία και Σκόπια, το 2008 τρώνε πόρτα από το ΝΑΤΟ με veto Γάλλων και Γερμανών για να μην ταράξουν τη Ρωσία.
Οι εμπορικές σχέσεις των ΗΠΑ με την ΕΕ είναι ανταγωνιστικές. Τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί από την Ε.Ε στην Microsoft την τελευταία εικοσαετία για ″αθέμιτο ανταγωνισμό″ είναι τεράστια, αγγίζουν πολλά δισ.Το Τransatlantic Trade and Investment Partnership δεν προχωρούσε, δεν προχωρά (δεν φταίει για όλα ο Tραμπ).
Σαν να μην έφταναν αυτά, ήρθε και η Κίνα στο τραπέζι η οποία εκμεταλλεύτηκε την κακή κατανομή κονδυλίων για υποδομές εντός της ΕΕ (ειδικά στα μετα-κομμουνιστικά καθεστώτα) και μαζί με τη φτωχοποίηση του Νότου της ΕΕ η Κίνα σήκωσε πολλά ασημικά φτιάχνοντας το China 16+1 βραχίονα του OBOR. Οι δύο πλευρές θέλουν η μια να αλλάξει η άλλη για να βρουν κοινή γραμμή.
Το AUKUS δεν είναι καλό ή κακό, ανήθικο ή ηθικό. Είναι μια αρχή του Θουκυδίδη. Όπου αισθάνεται ισχυρός κάποιος, προχωρά. Ο ανίσχυρος βάζει πετσέτα για τα δάκρυα.
Η Ελλάδα δεν έχει συμφέρον να μην είναι καλές οι σχέσεις ΗΠΑ-Γαλλίας οι οποίες ήταν πάντα ταραχώδεις.
Ένας από τους λόγους που οι Αμερικανοί οδηγήθηκαν αναγκαστικά στο λάθος να προτιμούν τους Γερμανούς έναντι των Γάλλων είναι η έλλειψη σαφήνειας στους στόχους της Γαλλίας, μια έλλειψη που την οδηγούσε πάντα στο να είναι η μικρή-μεγάλη της Ευρώπης (κάτω από Αγγλία, Γερμανία και Ρωσία κάποτε).
Δε μας συμφέρει ως Ελλάδα η γαλλο-αμερικανική κρίση για ένα πολύ πολύ απλό λόγο: Οι Αμερικανοί θα στραφούν περισσότερο στους Γερμανούς. Εν ανάγκη δεν θα στηρίξουν κινήσεις της Γαλλίας εναντίον της Τουρκίας.
Το πιο καλό σενάριο για την Ελλάδα είναι να είναι ιάσιμες οι σχέσεις ΗΠΑ και Γαλλίας καθώς σε λίγες μέρες η κ. Μέρκελ θα είναι παρελθόν και άρα ούτε οι Αμερικανοί έχουν συμφέρον να ρίξουν ξανά όλα τα αυγά σε ένα καλάθι.
Αν όμως η Γερμανία της επόμενης μέρας είναι η δύναμη που θα ακούσει ό,τι πουν οι Αμερικανοί, τότε μπορούμε να πούμε ότι ήδη οι Αμερικανοί έχουν προγράψει πως η Γαλλία δεν θα είναι η δύναμη που θα στηρίξουν.
Το μέγα λάθος της Γαλλίας; Το αφήγημα. Ακόμη και αν αυτό θες (γεωστρατηγική αυτονομία) εκτός από το να το μπορείς φρόντισε και να το κρύψεις. Ένας από τους νόμους της ισχύος είναι να μη φανερώνεις τις διαθέσεις σου.
Η γεωστρατηγική αυτονομία της Ευρώπης σημαίνει για τις ΗΠΑ το τέλος του ελέγχου της Ευρώπης.
Στο αμερικανικό mindset η Ευρώπη χτίστηκε από τις ΗΠΑ και όποια δύναμη δεσπόζει πρέπει να πληρώνει ″ενοίκιο″. Μας αρέσει ή όχι, οι Αμερικανοί δημιούργησαν την Ε.Ε.
Το πιο σημαντικό είναι ότι οι Τούρκοι χαίρονται βλέποντας ότι κάνουν σωστά εδώ και πολύ καιρό να μην υπολογίζουν τη Δύση ως ενιαία.
Το ΝΑΤΟ είναι πράγματι νεκρό και αυτό φαίνεται από το AUKUS και είναι ανησυχητικό που είναι σύμφωνοι σε αυτό και οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι.
Το δικό μας συμφέρον είναι οι Αμερικανοί να υποστηρίζουν πάντα ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο και όχι το Βερολίνο.
Η συζήτηση πάντως για το μέλλον της Δύσης (για το αν γίνει ξανά συμπαγής ή όχι) θα ξεκινήσει για τα καλά ήδη από τον μήνα Οκτώβριο. Αν ήθελαν αυτό να πετύχουν έστω και άκομψα οι Αμερικανοί και οι ΄Άγγλοι, το κατάφεραν.