Η Ευρώπη του αύριο: Όνειρα και δάκρυα

Η Ευρώπη του αύριο: Όνειρα και δάκρυα
cranach via Getty Images

Ένα μεγάλο μέρος των Ευρωπαίων πολιτών πιστεύει ότι η ΕΕ κινείται προς τη λανθασμένη κατεύθυνση. Απογοητευμένοι από πολλές διευθετήσεις σοβαρών θεμάτων οι πολίτες είναι ακόμα διστακτικοί ως προς την διατυμπανιζόμενη αποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών θεσμών. Βέβαια οι Βρυξέλλες ελπίζουν ότι η δυσαρέσκεια θα μετατραπεί σε δημοκρατικό ζήλο και όχι σε μεγαλύτερη πολιτική αδιαφορία.

Αυτοί που βρίσκονται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, προσβλέπουν σε μια δημοκρατική συνομιλία με τα κράτη μέλη. Για να το πετύχουν αυτό, πρέπει να ξεπεράσουν την τάση των ευρωπαϊκών εκλογών να καταλήξουν σε μια απείθαρχη και ελάχιστα συνδεδεμένη με τις ιδρυτικές αρχές συλλογή ψήφων κατά τις ερχόμενες ευρωεκλογές του 2019 αλλά μία ευκαιρία επανένωσης μίας οικογένειας και επανάκτησης της αίσθησης του ανήκειν. Μεγάλα κονδύλια (μαζί, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζουν να δαπανήσουν περισσότερα από 30 εκατομμύρια ευρώ για τη διαφήμιση και τη στήριξη της προέλευσης στις κάλπες, που απευθύνονται κυρίως στους νέους και σε όσους δεν υποστηρίζουν την ΕΕ.) θα διατεθούν στην προώθηση της διαδικασίας (ενν. ευρωεκλογές) ώστε όλο και περισσότεροι πολίτες να ψηφίσουν ωθώντας ταυτόχρονα ότι ελέγχουν την τύχη τους και αποφασίζουν για όλους τους Ευρωπαίους αδερφούς τους. Όμως η ουσία της δημοκρατίας και των αλλαγών που πρέπει να γίνουν στον πυρήνα των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεπερνά πολύ μία ενέργεια branding. Με τα σύννεφα συμμετοχής που κρέμονται πάνω από την ψηφοφορία, τα πολιτικά κόμματα και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα υποχρεωθούν να εκτρέψουν περιορισμένους πόρους μακριά από ουσιαστικές συζητήσεις για το μέλλον της Ευρώπης, προκειμένου να ενεργοποιήσουν τους ανθρώπους στις εκλογικές περιφέρειες.

Ο μόνιμος αγώνας της ΕΕ είναι να μοιάσει περισσότερο με τη δημοκρατία που αξιώνει ως βασική αξία. Ο εκδημοκρατισμός της ΕΕ στον πυρήνα είναι η μεγάλη πρόκληση του μέλλοντος.

Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών θα πρέπει να θεωρεί τον εαυτό της τυχερό ότι οι ευρωσκεπτικιστές δεν είναι σε θέση να ενωθούν κάτω από μια πολιτική ομπρέλα. Ενώ οι Ευρωπαίοι λένε ότι εκτιμούν περισσότερο την ΕΕ εκτιμούν τα παραδοσιακά κεντρώα κόμματα λιγότερο από ποτέ. Με την κάμψη των κεντρώων κομμάτων, οι Ευρωσκεπτικιστές αρπάζουν περισσότερους μοχλούς εξουσίας και επιρροής. Η αυστηρά αντιλαϊκή ρητορική είναι πλέον ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των σχολίων της εθνικών κυβερνήσεων για την ΕΕ.

Θέλω να πιστεύω ότι οι αρχές και οι ιδέες της Ενωμένης Ευρώπης σε καμία περίπτωση δεν έχουν σβήσει. Έχουν προσωρινά κλονιστεί αλλά μπορούν να ξαναεπανέρθουν πιο ζωντανές και φρέσκες. Η φλόγα δέν έχει σβήσει απλά σιγοκαίει. Είναι στο χέρι μας να ξαναφουντώσει. Όταν κάποιο από τα αδέρφια έχουν πρόβλημα όλα τα μέλη της οικογένειας μεριμνούν για αυτό. Η ειλικρινής και ανιδιοτελής αδελφική στοργή είναι αυτή που χρειάζεται η Ευρώπη ώστε να αποτελεί μια πραγματικά ενωμένη οικογένεια. Τα κράτη-μέλη πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους χωρίς να βρίσκουν καταφύγιο εφησυχασμού ή μειωμένης προσπάθειας στα πλαίσια του συλλογικού τόνου της ένωσης.

Το πιο σημαντικό είναι τα κράτη-μέλη να δείχνουν την ίδια αγάπη, ευθύνη και ενδιαφέρον για την εύρυθυμη λειτουργία του θεσμού. Όπως ο κάθενας από τους δύο γονείς ενός παιδιού νιώθει πλήρη την ευθύνη και την αγάπη για αυτό και όχι μοιρασμένη με τον άλλο γονέα. Σε μια πορεία γοργή και ξέφρενη οφείλουμε να σταθούμε λιγό κατά καιρούς και να φέρουμε στο νού μας το σκοπό και τον λόγο για τον οποίο ξεκινάσαμε. Ίσως αυτό είναι αρκετό ώστε να αναλογιστούμε κατα πόσο οι διάφορες ενέργειες και δράσεις εξυπηρετούν τους σκοπούς ίδρυσης. Η Ευρωπαική Ένωση οφείλει και αξίζει να γίνει η οικογένεια που όλοι θα ζηλεύουν. Μια οικογένεια όπου τα μέλη της νιώθουν μια γροθιά ως σύνολο και όχι αθροίσματα ατόμων.

Δημοφιλή