Τα σημάδια στην ψυχή του είναι ακόμα εμφανή. Ο Μαχμούτ, ο οποίος πλέον είναι 23 ετών, θυμάται την εποχή που καθημερινά έκανε χρήση οπιοειδών. «Έπαιρνα ακόμα και 30 χάπια μόνο το πρωί, ενώ μετά το πρωινό συνήθιζα να καταναλώνω άλλα 20. Μέχρι το τέλος της μέρας είχα πάρει γύρω στα 150», αναφέρει ο ίδιος μιλώντας στο CNN.
O Mαχμούτ είναι ένας από τους δεκάδες ανθρώπους που σήμερα ζητούν τη βοήθεια του μοναδικού κέντρου απεξάρτησης και ψυχικής υγείας στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας.
Η μόνη λύση στην οποία κατέφευγαν ήταν το tramadol, ένα οπιοειδές με υψηλό ρίσκο εξάρτησης που κανείς μπορεί να βρει εύκολα και φθηνά στη Συρία.
Ο Μαχμούτ θυμάται τις εποχές που ο πόνος που ένιωθε ήταν τέτοιος που συχνά προκαλούσε τραύματα στο κορμί του με ένα μαχαίρι. Σε έναν τόπο όπως η Συρία, που ακόμα μετρά τις πληγές της από τον εμφύλιο πόλεμο, δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για την κατάχρηση ανάλογων ουσιών.
Ο γιατρός που διοικεί το νοσοκομείο στην Ιντλίμπ, ο οποίος δεν θέλησε να δημοσιοποιηθεί το όνομά του από φόβο για αντίποινα, σχολιάζει πως η κατάχρηση των οπιοειδών ουσιών έχει εκτοξευθεί από την έναρξη του πολέμου.
«Εθισμός καταγράφεται ακόμα και σε παιδιά ηλικίας 10,11 ή 12 ετών κι αυτό γιατί στη χώρα η διάλυση οικογενειών είναι πλέον συχνό φαινόμενο», συμπληρώνει. Περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν καταφύγει στην Ιντλίμπ προερχόμενοι από άλλα μέρη της Συρίας, καθώς η κυβέρνηση έχει ανακτήσει τον έλεγχο των περιοχών που μέχρι πρότινος είχαν οι αντιπάλοι της.
«Θα σε κάνουν ευτυχισμένο», είπε στον Μαχμούτ ένας παλιός του συμμαθητής δίνοντας του τα χάπια Tramadol. «Με τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε στο σπίτι, την ανεργία, την ανασφάλεια που προκαλεί ο πόλεμος είχα ακραίες συμπεριφορές. Έπινα όλο και περισσότερο, μπορούσα να σπάσω όλο το σπίτι, συχνά προκαλούσα τραύματα στον εαυτό μου και μάλιστα κάποιες φορές με είχαν αλυσοδέσει», λέει ο ίδιος.
«Άκουγα πάντα κάποιον να μιλάει στο κεφάλι μου. Οι δαίμονες ήταν πάντα εκεί», σημειώνει. Ο δόκτωρ Τζόσεφ Ελ Κιουρί, ψυχίατρος στο Ιατρικό Κέντρο του Αμερικανικού Πανεπιστημίου στην Βηρυτό μιλώντας για το φαινόμενο εξηγεί πως «οι νέοι στη Συρία είναι απελπισμένοι. Όσοι έχουν μείνει εκεί περιμένουν το άγνωστο και δύσκολα μπορούν να είναι αισιόδοξοι».
Ο Μοχάμεντ, που είναι 29 ετών, λέει πως έφτασε μέχρι το θάνατο λόγω της εξάρτησής του. Στη Δαμασκό τραυματίστηκε από τα πυρά των κυβερνητικών δυνάμεων και οι γιατροί του χορήγησαν το Tramadol, επισημαίνοντας του να καταναλώνει ένα χάπι μόνο όταν ο πόνος θα ήταν αβάσταχτος. Εκείνος όμως γρήγορα έχασε τον έλεγχο.
Ο νέος βρίσκεται σε κλινική απεξάρτησης εδώ και χρόνια ενώ όπως λέει όταν γίνει καλά θα ήθελε να γυρίσει, πρώτα ο θεός, πίσω στη μάχη.