Δεν φοίτησε σε σχολή καλών τεχνών, δεν είχε την παραμικρή κατάρτιση -εκτός από το γεγονός ότι ζωγράφιζε ξύλινες πινακίδες για παμπ και καταστήματα- και η σχέση του με την τέχνη είναι, όπως λέει, εμπειρική, ένα κράμα πειραματισμού και περιέργειας. Παρά ταύτα, ο διάκονος μίας μικρής εκκλησίας στο Σάσεξ «κόπιαρε» τις περίφημες νωπογραφίες του Μιχαήλ Άγγελου από την Καπέλα Σιστίνα.
Το έργο του κοσμεί την οροφή του English Martyrs Church, ενός ταπεινού (και μάλλον άχαρου αισθητικά) καθολικού ναού στη Βρετανία και οφείλεται στην αγάπη του Γκάρι Μπίβανς για την περίοδο της Αναγέννησης, την οποία χαρακτηρίζει ως το αποκορύφωμα της δυτικής τέχνης.
Ο Γκάρι επισκέφθηκε την Καπέλα Σιστίνα τη δεκαετία του 1980, μαζί με άλλα είκοσι μέλη της τοπικής κοινότητας σε ένα ταξίδι - προσκύνημα στο Βατικανό και όταν επέστρεψε στον τόπο του, σήκωσε το βλέμμα στη λευκή οροφή του ναού και σκέφτηκε πόσο ωραία θα ήταν εάν υπήρχε η δυνατότητα να έχουν κάτι «ανάλογο» στην εκκλησία τους. Ο ιερέας του ναού τον ενθάρρυνε διακριτικά, θέτοντας το ερώτημα «πιστεύεις ότι μπορείς να το κάνεις;», όμως καθώς η εργασία του παρουσίαζε πρόοδο, άρχισαν να καταφθάνουν οι κάμερες (αν και στην πορεία αρνήθηκε πρόταση του περιοδικού «Time» να φωτογραφίσει το έργο του), οι τουρίστες και μαζί οι προσφορές για τη χρηματοδότηση του έργου.
Ο Γκάρι Μπίβανς στην αρχή ζωγράφιζε μόλις είκοσι λεπτά την ημέρα. Του πήρε έξι μήνες έως ότου καταφέρει να φτάσει τις 4-6 ώρες, πάντα όρθιος και με κίνδυνο να πέσει από τη σκαλωσιά. Όμως κατάφερε να αποδώσει την πολυπλοκότητα του έργου του κορυφαίου ζωγράφου, κάνοντας, όπως λέει «ένα πνευματικό ταξίδι».
Η Καπέλα Σιστίνα (ή, Παρεκκλήσιο του Σίστου) είναι το παρεκκλήσιο της επίσημης κατοικίας του Πάπα στο Βατικανό. Το αρχικό Μεγάλο Παρεκκλήσιο ανακαινίστηκε το 1477-1480 από τον Πάπα Σίστο (στον οποίον οφείλει και το όνομα του). Στην εποχή μας είναι ο χώρος στον οποίο συγκαλείται το κονκλάβιο των καρδιναλίων για την εκλογή νέου πάπα, ωστόσο η παγκόσμια φήμη του οφείλεται στις νωπογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό του και κυρίως, την οροφή. Όταν ο Πάπας Ιούλιος ο Β ανέθεσε στον τριαντάχρονο τότε, Μιχαήλ Άγγελο, να ζωγραφίσει τις τοιχογραφίες της οροφής (1508-1512) και τον τοίχο του ιερού (1534-1541), εκείνος παρέδωσε ένα μνημειώδες έργο με 300 μορφές.
Η πιο καθηλωτική σκηνή είναι αναμφίβολα «Η Δημιουργία του Αδάμ».
Η Καπέλα Σιστίνα, μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού, δέχεται καθημερινά περί τους 30.000 επισκέπτες (6 εκατ. ετησίως), ενώ η εγκατάσταση από το 2014, 7000 LED (μη ορατών) προσφέρει έναν ομοιογενή και εξαιρετικής ακρίβειας φωτισμό, που αναδεικνύει τις λεπτομέρειες των νωπογραφιών.
Με πληροφορίες από Guardian