Στο πλαίσιο των εορτασμών για την 56η επέτειο της Συνθήκης των Ηλυσίων στη γερμανική πόλη του Άαχεν σήμερα Τρίτη, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα υπογράψουν μία νέα συνθήκη η οποία προορίζεται να εμβαθύνει τη γαλλογερμανική φιλία, φέρνοντας τις σχέσεις σε ένα «νέο επίπεδο», και βελτιώνοντας τις ζωές των πολιτών και στις δύο χώρες.
Όπως υπογραμμίζεται σε δημοσίευμα της Deutsche Welle, η ιδέα δεν είναι καινούρια. Το Παρίσι, ειδικότερα, είχε επανειλημμένα προτείνει ανανέωση της συνθήκης στις δεκαετίες από την υπογραφή της, παρά το γεγονός πως έχουν γίνει τροποποιήσεις ανά τα χρόνια.
Η αρχική συνθήκη ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του 1960, μόλις 18 χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 22 Ιανουαρίου 1963 ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ και ο Γερμανός καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ υπέγραψαν την ιστορική Συνθήκη των Ηλυσίων που σφράγισε τη συμφιλίωση μεταξύ των δύο πρώην εχθρών.
Με τις υπογραφές τους, οι κυβερνήσεις συμφώνησαν σε υποχρεωτικές διαβουλεύσεις, στενή πολιτική συνεργασία και ένα ευρύ πρόγραμμα ανταλλαγών νέων. Έκτοτε, πάνω από 8,4 εκατομμύρια νεαροί Γερμανοί και Γάλλοι πολίτες έχουν συμμετάσχει σε προγράμματα ανταλλαγών και στις δύο χώρες.
Η ουσία της Συνθήκης των Ηλυσίων, που απλά περιγράφει μια διαδικασία συνεργασίας, δεν χρειάζεατι να αλλάξει- αλλά αυτή η νέα επέκταση, υπογραμμίζει η Deutsche Welle, έχει σκοπό να στείλει ένα πολιτικό μήνυμα, κυρίως πως το Βερολίνο και το Παρίσι θέλουν να πάνε τη γαλλογερμανική συνεργασία σε ένα νέο επίπεδο και να προετοιμάσουν το έδαφος για μεταρρύθμιση- αναζωογόνηση της ΕΕ. Την ίδια στιγμή, η εντεινόμενη συνεργασία εκλαμβάνεται ως πρόταση στον αυξανόμενο λαϊκισμό και εθνικισμό στην Ευρώπη.
Σε μια νέα, κοινή διακήρυξη 16 σελίδων, η Μέρκελ και ο Μακρόν παρουσιάζουν πρωτοβουλίες σε διάφορους τομείς πολιτικής. Η ανανεωμένη συνθήκη περιλαμβάνει σχέδια επέκτασης των προγραμμάτων ανταλλαγής για τους πολίτες των δύο χωρών και εντείνει τη συνεργασία σε ευρωπαϊκές πολιτικές, καθώς και πολιτικές εξωτερικών και ασφαλείας. Στις πολιτικές για τους πρόσφυγες, ωστόσο, δεν υπάρχουν αναφορές.
Η γερμανική Μπούντεσταγκ και η Γαλλική Εθνοσυνέλευση επίσης έχουν περάσει ψηφίσματα που ζητούν στενότερη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών. Αυτό περιλαμβάνει συμπαγή παραδείγματα τίθενται τώρα σε εφαρμογή- από κοινά κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης σε ένα γαλλογερμανικό κέντρο τεχνητής νοημοσύνης. Επιπροσθέτως, μια γαλλογερμανική κοινοβουλευτική συμφωνία προορίζεται να αυξήσει τις ανταλλαγές μεταξύ των δύο κοινοβουλίων. Τα σχέδια επίσης περιλαμβάνουν την ενιαία εφαρμογή των οδηγιών της ΕΕ και στις δύο χώρες.
Η Γερμανία είναι ήδη ο πιο σημαντικός οικονομικός εμπορικός εταίρος, αλλά πλέον οι δύο χώρες σχεδιάζουν να έρθουν ακόμα πιο κοντά και να δημιουργήσουν μια γαλλογερμανική οικονομική ζώνη, περιορίζοντας τα γραφειοκρατικά εμπόδια. Ακόμη, η ανανεωμένη Συνθήκη των Ηλυσίων επικεντρώνει στη γαλλογερμανική αμυντική συνεργασία και τη μάχη κατά της τρομοκρατίας- και εδώ οι δύο χώρες έχουν διανύσει μεγάλη απόσταση: Μια κοινή στρατιωτική μονάδα, η Γαλλογερμανική Ταξιαρχία, είχε δημιουργηθεί το 1989, ωστόσο είχε χάσει μέρος της σημασίας της τα τελευταία χρόνια και δεν παίζει σημαντικό ρόλο στις καθημερινές στρατιωτικές δραστηριότητες των δύο χωρών. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως η στενή αμυντική συνεργασία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας πάντα ήταν κάπως δύσκολη, λόγω των διαφορετικών φιλοσοφιών: Οι Γάλλοι τείνουν προς την επιλογή των επεμβάσεων, ενώ οι Γερμανοί παρουσιάζονται πολύ επιφυλακτικοί στον στρατιωτικό τομέα.
Όσον αφορά στο ψηφιακό μέλλον, οι δύο χώρες θέλουν να δημιουργήσουν μια «ψηφιακή ένωση»: Αμερικανικοί κολοσσοί περιλαμβανομένων των Apple, Google και Amazon κυριαρχούν σε αυτή την αγορά, αλλά βουλευτές έχουν ζητήσει από τη Γερμανία και τη Γαλλία να στήσουν ένα γαλλογερμανικό κέντρο Τεχνητής Νοημοσύνης προς στήριξη ευρωπαϊκών εταιρειών άμεσα ή έμμεσα με χρήματα των φορολογουμένων. Ωστόσο, αναφέρει η Deutsche Welle, μια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση δεν είχε καλά αποτελέσματα στο παρελθόν: Περίπου 10 χρόνια πριν, όταν η Google κατακτούσε τον κόσμο, ο καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ και ο πρόεδρος Ζακ Σιράκ εκκίνησαν σχέδια για μια κοινή γαλλογερμανική μηχανή αναζήτησης, το Quaero- ωστόσο η Γερμανία αποχώρησε από το εγχείρημα λιγότερο από έναν χρόνο μετά.