Η προσωπική ευθύνη στην ευτυχία μας

Αν, όμως, δεν είσαι εσύ υγιής, ισορροπημένος/-η και καλά με τον εαυτό σου, μπορείς να είσαι καλά με οποιονδήποτε άλλο;
Thomas Barwick via Getty Images

Ποιος είναι ο πλέον σημαντικός άνθρωπος στον κόσμο για εσένα; Είναι από τις πρώτες ερωτήσεις που κάνω στο coaching ή στα σεμινάριά μας.

Συνήθως ακούω απαντήσεις όπως το παιδί μου, ο άντρας μου, οι γονείς μου. Αν, όμως, δεν είσαι εσύ υγιής, ισορροπημένος/-η και καλά με τον εαυτό σου, μπορείς να είσαι καλά με οποιονδήποτε άλλο; Όπως και στα αεροπλάνα, όπου επιβάλλεται να βάλεις πρώτα τη δική σου μάσκα οξυγόνου σε περίπτωση ανάγκης και μετά στο παιδί σου, έτσι και στη ζωή είναι σημαντικό να δίνουμε χρόνο και χώρο στον εαυτό μας για να είμαστε σε θέση να προσφέρουμε και στους γύρω μας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι ξοδεύουν τη ζωή τους περιμένοντας να αγαπηθούν από άλλους ανθρώπους. Η αγάπη, όμως, έρχεται ανάποδα. Το πρώτο βήμα είναι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Κατόπιν έλκουμε άλλους ανθρώπους που έχουν την ικανότητα να μας αγαπήσουν πραγματικά. Ο εγωισμός και η αγάπη προς τον εαυτό συχνά συγχέονται. Αλλά δεν έχουν καμία σχέση!

Η αγάπη προς τον εαυτό ξεκινά από το να φροντίζουμε τον εαυτό μας, τις ανάγκες του μυαλού μας, του σώματος και του πνεύματός μας. Ας δούμε λίγο τι σημαίνει «αναλαμβάνω 100% την ευθύνη για τη ζωή μου». Υπάρχει μια δεδομένη κατάσταση η οποία δε μου αρέσει. Έχω δύο εναλλακτικές λύσεις. Η μια είναι να την αποδεχτώ, και η άλλη να κάνω κάτι για να την αλλάξω. Έχουμε δημιουργήσει και μια τρίτη εναλλακτική: γκρινιάζουμε, κατηγορούμε τους άλλους και αισθανόμαστε αδικημένοι. Ρίχνουμε το φταίξιμο σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό μας. Γιατί το κάνουμε αυτό; Επειδή η αλλαγή, τις περισσότερες φορές, απαιτεί να βγούμε από τη βολή μας, να κάνουμε πράξεις που ίσως δε μας κάνουν αρεστούς και να πάρουμε ρίσκο. Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες τις οποίες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως πρόσκομμα, άπειρες για την ακρίβεια. Κάποιες κορυφαίες δικαιολογίες είναι: η κυβέρνηση, ο καιρός, οι άντρες ή οι γυναίκες αντίστοιχα, η ανεργία, οι γονείς μου, οι πλούσιοι, το σώμα μου κ.ά. Και παραπονιόμαστε παντού ή και στον ίδιο μας τον εαυτό καθημερινά. Κάποιοι άνθρωποι περνούν όλη τους τη ζωή με αυτό το παράπονο.

Ο κακός ναύτης τα βάζει με τον καιρό, ο κακός δάσκαλος με τον μαθητή και ο κακός manager με τον υφιστάμενό του. Ο επιτυχημένος άνθρωπος με ποιον τα βάζει; Με κανέναν, ούτε καν με τον εαυτό του. Γνωρίζει πως η ζωή είναι μια αλληλουχία αλλαγών στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις. Αλλάζει την αντίδρασή του ώσπου να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επιμένει! Κατηγορώντας τους άλλους για τα προβλήματα της ζωής μας, ουσιαστικά χάνουμε τη δύναμή μας. Όσο περισσότερο αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τη ζωή μας, τόσο περισσότερο αναπτύσσουμε την αγάπη για τον εαυτό μας.

Περισότερα στο www.jillandnikolas.com