Η Ούμ Γιασέρ, μια γυναίκα Βεδουίνος, περιπλανιέται μέσα στην εκπληκτική θέα των βουνών της ερήμου και ξεναγεί τους τουρίστες στον τόπο της. Κατά τη διάρκεια μιας από τις περιηγήσεις της, σταματά μπροστά σε ένα φυτό προκειμένου να εξηγήσει στους τουρίστες πώς αυτό χρησίμευσε στην ιατρική.
Η Γιασέρ κατάφερε να κάνει και κάτι που στον τόπο της καμία άλλη γυναίκα δεν είχε κατορθώσει. Εργάζεται ως Βεδουίνος σε μια περιοχή που σχεδόν δεν επιτρέπεται οι γυναίκες να εργάζονται έξω από το σπίτι. Σπάνια επίσης αλληλεπιδρούν με τους ξένους.
«Είναι ενάντια στον πολιτισμό μας, αλλά οι γυναίκες χρειάζονται δουλειά», δήλωσε η 47χρονη γυναίκα. «Κάποιοι θα πουν πολλά για εμένα αλλά δεν με νοιάζει, νιώθω ισχυρή», συμπλήρωσε.
Στη χερσόνησο του Σινά συχνά διάφορες ομάδες Βεδουίνων συναντιούνται με στόχο την ανάπτυξη του τοπικού τουρισμού στο πλαίσιο ενός προγράμματος που ξεκίνησε το 2015 ακριβώς για το λόγο αυτό.
Με αφορμή την εν λόγω δράση, δημιουργήθηκε και ένα μονοπάτι 550 χιλιομέτρων μέσω των απομακρυσμένων βουνών της χερσονήσου. Το ταξίδι για την περιήγησή του διαρκεί 42 ημέρες ενώ περνά μέσα από τα εδάφη οκτώ διαφορετικών φυλών, καθεμιά από τις οποίες συνεισφέρει με τους δικούς της οδηγούς.
Το πρόγραμμα έχει αυξήσει τα εισοδήματα όλων των φυλών οι οποίες συχνά στο παρελθόν διαμαρτύρονταν για τον αποκλεισμό τους από την τουριστική ανάπτυξη του νότιου Σινά.
Μέχρι τώρα όλοι οι οδηγοί ήταν άντρες. Ο Μπεν Χόφλερ, ο Βρετανός συνιδρυτής του προγράμματος, θεώρησε πως αυτό δεν ήταν αρκετό. «Πώς μπορούμε να είμαστε αξιόπιστοι σε όλους όταν εργαζόμαστε χωρίς τις γυναίκες;», είχε πει.
Ωστόσο, μετά από κάποια χρόνια και παρά τις συνεχείς προσπάθειες του Βρετανού, σχεδόν όλες οι φυλές εξακολουθούν να απορρίπτουν τις γυναίκες οδηγούς κατά τις περιηγήσεις τους. Μόνο η φτωχή επαρχία της Hamada, αποδέχτηκε την ιδέα με χαρά.
Κάθε μέρα πριν το ηλιοβασίλεμα, η ομάδα που έχει βγει για περιήγηση επιστρέφει στη Hamada. Οι διοργανωτές παροτρύνουν τους τουρίστες να φωτογραφίζουν τους οδηγούς μόνο όταν φορούν το πέπλο που καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το πρόσωπό τους.
Η Ούμ Γιασέρ ξεκίνησε τις πεζοπορίες από τότε που ήταν παιδί και για το λόγο αυτό γνωρίζει σε βάθος το κάθε μονοπάτι στα βουνά. Η ίδια ήταν κι αυτή που έπεισε τις οικογένειες τριών άλλων γυναικών να τους επιτρέψουν να εργαστούν ως οδηγοί.
Η φυλή στην οποία ανήκει είναι φτωχή. Τα σπίτια εκεί είναι κατασκευασμένα από σκυρόδεμα, ενώ έχουν ρεύμα μόνο για περίπου πέντε ώρες τη νύχτα. Τρεχούμενο νερό δεν υπάρχει καν. Οι άνδρες συχνά εγκαταλείπουν το χωριό για να βρουν δουλειά, είτε σε θέρετρα είτε σε ορυχεία που βρίσκονται νοτιότερα.
«Χρειαζόμαστε χρήματα για να βοηθήσουμε τις οικογένειές μας να καλύψουν τις βασικές ανάγκες», είπε η Ούμ Γιασέρ. «Χρειαζόμαστε κουβέρτες, ρούχα για τα παιδιά, πλυντήρια, ψυγεία, βιβλία για σχολείο», πρόσθεσε.
Σε μια πρόσφατη περιοδεία του Associated Press στη χερσόνησο του Σινά, 16 γυναίκες τουρίστες από την Κορέα, τη Νέα Ζηλανδία, την Ευρώπη, το Λίβανο και την Αίγυπτο οδηγήθηκαν από την Γιασέρ και άλλες τρεις γυναίκες οδηγούς στο μονοπάτι.
«Νομίζω ότι η διαδρομή είναι ασφαλής, ειδικά όταν απολαμβάνουμε τη φροντίδα των Βεδουίνων. Εδώ αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου, σε κάθε γωνιά υπάρχει και ένα σκηνικό με πανέμορφη θέα», δήλωσε η Μάριον Σάλγκέτερ, μια 68χρονη γυναίκα από την Ολλανδία που ταξιδεύει στο Σινά κάθε χρόνο.
