Βρετανία: Ημερολόγιο της βικτωριανής εποχής ενδεχομένως αποκαλύπτει ποιος ήταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης

Βρετανία: Ημερολόγιο της βικτωριανής εποχής ενδεχομένως αποκαλύπτει ποιος ήταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης
Victorian Street with Victorian street lights, one of the murder places of Jack the Ripper
Victorian Street with Victorian street lights, one of the murder places of Jack the Ripper
CIPhotos via Getty Images

Λίγα ονόματα είναι συνδεδεμένα τόσο πολύ με την έννοια του κατά συρροήν δολοφόνου (serial killer) όσο αυτό του Τζακ του Αντεροβγάλτη: Η ταυτότητα του Jack the Ripper αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της βρετανικής ιστορίας, και έχει αποτελέσει αντικείμενο ιστορικής έρευνας, θέμα για βιβλία, ταινίες, ντοκιμαντέρ, βιντεοπαιχνίδια κλπ. Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί, ωστόσο καμιά δεν έχει επαληθευτεί/ επιβεβαιωθεί πέρα από κάθε αμφιβολία. Αυτό ενδεχομένως να αλλάξει, χάρη σε ένα μέχρι τώρα αμφισβητούμενο ημερολόγιο της βικτωριανής εποχής η αυθεντικότητα του οποίου φαίνεται πως επιβεβαιώνεται.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της βρετανικής Telegraph, πριν από 25 χρόνια αίσθηση προκάλεσε στις τάξεις των «Ripperologists» η ανακάλυψη ενός ντοκουμέντου: Ενός ημερολογίου που υποτίθεται πως είχε γραφτεί από έναν έμπορο βαμβακιού από το Λίβερπουλ, τον Τζέιμς Μέιμπρικ. Σε αυτό το αμφισβητούμενης αυθεντικότητας ντοκουμέντο ο Μέιμπρικ παραδεχόταν τους φόνους πέντε γυναικών στο Ιστ Εντ του Λονδίνου, καθώς και μιας πόρνης στο Μάντσεστερ. Καταλήγοντας, έγραφε τα εξής: «σας δίνω το όνομά μου για να με γνωρίζουν όλοι και η ιστορία να δείξει τι μπορεί να κάνει η αγάπη σε έναν τζέντλεμαν. Δικός σας, Τζαν ο Αντεροβγάλτης».

Όπως ήταν αναμενόμενο, μέσα σε λίγους μήνες οι ειδικοί στο θέμα είχαν αρχίσει να αμφισβητούν την αυθεντικότητά τους, υποβάλλοντας το ημερολόγιο σε λεπτομερή ανάλυση. Σημειώνεται πως το ημερολόγιο έγινε αρχικά γνωστό χάρη στον Μάικ Μπάρετ, έμπορο παλαιών μετάλλων, ο οποίος ισχυριζόταν πως το είχε αποκτήσει μέσω ενός οικογενειακού φίλου, του Τόνι Ντέβερο. Ο Ντέβερο πέθανε λίγο μετά, οπότε και δεν έγιναν γνωστά επιπλέον στοιχεία για την προέλευση του ημερολογίου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η ευρύτερη εντύπωση πως το ημερολόγιο ήταν πλαστό.

Ωστόσο, ερευνητές, με επικεφαλής τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Μπρους Ρόμπινσον, θεωρούν ότι έχουν βρει αποδείξεις που δείχνουν ότι το ημερολόγιο είναι αυθεντικό.

Σύμφωνα με ένα νέο βιβλίο, το ντοκουμέντο είχε ανακαλυφθεί στο παλιό σπίτι του Μέιμπλρικ στο Λίβερπουλ. Ο Ρόμπερτ Σμιθ, ο οποίος εξέδωσε το ημερολόγιο το 1993, και έχει γράψει το νέο αυτό βιβλίο, θεωρεί ότι ο Μπάρετ και αυτοί που του το έδωσαν κράτησαν αυτή την κρίσιμη λεπτομέρεια κρυφή επειδή φοβούνταν μήπως έχουν μπλεξίματα με τον νόμο. «Όταν το ημερολόγιο πρωτοεμφανίστηκε, ο Μάικ Μπάρετ αρνήθηκε να δώσει ικανοποιητικές εξηγήσεις σχετικά με την προέλευσή του, αλλά μετά από εξαντλητική έρευνα, κυρίως από τον Μπρους Ρόμπινσον, μπορούμε να δείξουμε τώρα ένα μονοπάτι που μας οδηγεί απευθείας στο σπίτι του Μέιμπρικ».

Ο πλούσιος έμπορος, που πέθανε το 1889, έναν χρόνο μετά τους φόνους στο Γουάιτ Τσάπελ, ζούσε σε ένα μεγάλο κτήμα, γνωστό ως Battlecrease House. Το 1992 μια τοπική εταιρεία ηλεκτρολόγων, η Portus & Rhodes Ltd, πραγματοποιούσε εργασίες. Μεταξύ των εργατών ήταν τρεις ντόπιοι, ο Άρθουρ Ρίγκμπι, ο Τζέιμς Κουφόπουλος και ο Έντι Λάιονς, ο οποίος σύχναζε στο The Saddle Inn, όπου ο Μπάρετ ήταν γνωστός. Σύμφωνα με έγγραφα της εταιρείας, ο Ρίγκμπι και ο Κουφόπουλος ήταν στη δουλειά στις 9 Μαρτίου 1992, την ημέρα κατά την οποία ο Μπάρετ επικοινώνησε με τη Ντορίν Μοντγκόμερι, ατζέντισσα εκδόσεων στο Λονδίνο, λέγοντάς της πως «έχω το ημερολόγιο του Τζακ του Αντεροβγάλτη, θα σε ενδιέφερε να το δεις;».

«Ο Μπάρετ ήταν μια γνωστή φιγούρα της περιοχής, που πάντα καυχιόταν πως είναι συγγραφέας, οπότε όταν οι ηλεκτρολόγοι στο σπίτι βρήκαν το βιβλίο, θεώρησαν πως ήταν αυτός που θα τους βοηθούσε να το πουλήσουν σε έναν εκδότη. Η αλήθεια είναι πως το μόνο σημαντικό λογοτεχνικό επίτευγμα του Μπάρετ ήταν να γράφει περιστασιακά σπαζοκεφαλιές για το εβδομαδιαίο παιδικό τηλεοπτικό περιοδικό, Look-In. Η φύση του ήταν ιδιαίτερα ανυπόμονη. Απλά και μόνο βλέποντας ή ακούγοντας για την υπογραφή στο τέλος αρκούσε για να τον κάνει να πιάσει το τηλέφωνο. Δεν ήταν και πολύ μορφωμένος, και η ιδέα πως θα μπορούσε να είχε φτιάξει ένα τόσο καλοφτιαγμένο και αξιόπιστο πλαστό έγγραφο φαίνεται απίθανη» λέει ο Σμιθ.

Όταν το ημερολόγιο αυτό εκδόθηκε, προκάλεσε διχασμό. Κάποιοι έλεγαν πως πολλές από τις λεπτομέρειες εκείνες θα μπορούσαν να τις ξέρει μόνο ο ίδιος ο δολοφόνος, ενώ άλλοι έλεγαν πως επρόκειτο απλά για μια καλή πλαστογραφία που στήθηκε χρησιμοποιώντας ρεπορτάζ από τις εφημερίδες της εποχής.

Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο περίπλοκα το 1995, όταν ο Μπάρετ υπέγραψε ομολογία πως όλα ήταν επινόησή του- την οποία αργότερα ανακάλεσε. Έκτοτε, οι φερόμενοι συνεργάτες του, Ρίγκμπι, Κουφόπουλος και Λάιονς, έχουν έκτοτε αρνηθεί εμπλοκή στην ανακάλυψη του βιβλίου, αν και οι εκδοχές τους διαφέρουν.

Παρόλα αυτά, ο Σμιθ ποτέ δεν αμφέβαλε ότι το έγγραφο ήταν αυθεντικό. «Ποτέ δεν είχα αμφιβολία ότι το ημερολόγιο είναι ένα αυθεντικό έγγραφο που γράφτηκε το 1888 και το 1889. Το νέο και ατράνταχτο στοιχείο, ότι στις 9 Μαρτίου 1992 το ημερολόγιο βρέθηκε κάτω από τις σανίδες του δωματίου που ήταν το υπνοδωμάτιο του Τζέιμς Μέιμπρικ το 1889, και προσφέρθηκε αργότερα την ίδια ημέρα σε μια ατζέντισσα εκδόσεων του Λονδίνου, υπερβαίνει κάθε άλλους προβληματισμούς σχετικά με την αυθεντικότητά του. Δείχνει πως ο Τζέιμς Μέιμπρικ είναι ο πιο πιθανός συγγραφέας. Ήταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης; Πλέον πρέπει να είναι βασικός ύποπτος, αλλά οι διαφωνίες σχετικά με την ταυτότητά του ίσως να συνεχιστούν για τουλάχιστον άλλον έναν αιώνα».

Δημοφιλή